
اول بار او را -که گوینده اخبار ورزشی رسانه ملی بود- از دریچه تلویزیون دیدم و شناختم. موهایی کم پشت با نیمچه لبخندی که هنگام اخبار بر لب داشت از او چهره قابل قبولی ساخته بود.
مدرکش دکترای ارتباطات است و تدریس می کند؛احترامش البته که واجب است اما کاش هیچ وقت وارد سیاست از نوع ورزشی اش نمی شد و مثلا مسوولیت مرکز روابط عمومی و اطلاعرسانی وزارت ورزش و جوانان را بر عهده نمی گرفت.
اینگونه دوست داشتنی تر بود. بهتر می توانست به کارهای اجرایی اش در تلویزیون بپردازد و بیشتر می توانست بر روی تدریسش در دانشگاه تمرکز کند.
اینگونه دیگر تابلو وار توییت نمی زد که مثلا زیدان و مورینیو و ونگر در صف مذاکره برای هدایت تیم ملی فوتبال ایران هستند.
کاش او همیشه برایمان همان مجری، گوینده و تهیه کننده در رادیو و تلویزیون می ماند؛مازیار ناظمی عزیز.
لینک کوتاه:
http://www.tourismonline.co/?p=33813