دو خوراکی ضد هم که اصفهانی ها با هم می خورند!
توریسم آنلاین : گوشفیل برای اکثر مردم ایران، یک شیرینی مناسبتی است که در ماه رمضان و در کنار زولبیا و بامیه طبخ و عرضه می‌شود؛ اما در اصفهان ، در همه روزهای سال می‌توان از فروشگاه‌های کوچک و بزرگ شهر، گوشفیل خرید یا در کافه و رستوران آن را نوش جان کرد.
فاطمه حکمت شعار: نه‌تنها شکل ظاهری گوشفیل اصفهانی با دیگر اقسام این شیرینی شربتی در سایر شهرها تا حدودی تفاوت دارد، بلکه شیوه سرو آن نیز متفاوت است. شاید عجیب باشد که بتوان گوشفیل را با نوشیدنی به غیر از یک فنجان چای گرم و تازه‌دم همراه کرد. عجیب‌تر از آن، شاید غیرقابل‌تصور باشد که شیرینی را با طعم شور و ترش آمیخت و از خوردن آن لذت برد.
این قاعده به‌ظاهر عجیب برای اصفهانی‌ها کاملا طبیعی، دلچسب و دوست‌داشتنی است. مردمان این شهر، شیرینی بسیار زیاد گوشفیل، باقلوا و حتی زولبیا و بامیه را با یک لیوان دوغ خنک محلی تعدیل می‌کنند و این ترکیب خاص و خوشمزه را به مهمانان خود نیز پیشنهاد می‌دهند. دوغ و گوشفیل در اصفهان یک میان وعده کاملا معمولی و رایج است که در جشن‌های مذهبی چون نیمه شعبان نیز به سراغ آن می‌روند.
با این حال، ترکیب دو طعم کاملا متضاد برای بسیاری از افراد نه‌تنها خاص و عجیب، بلکه غیرممکن به نظر می‌رسد. تجربه‌ای غیر منتظره که با یک بار چشیدن یا به مذاق جان افراد خوش می‌آید و جایش را به‌سادگی در دل‌باز می‌کند یا آن‌ها برای همیشه از خود دور می‌کند!
ترکیب دو طعم کاملا متفاوت ترش و شیرین، شاید کمی عجیب به نظر برسد. ترکیبی که به خلق مزه‌ای غیر منتظره و متمایز ختم می‌شود و برخلاف تصور عامه، نظرات بسیاری را نیز به خود جلب می‌کند. گوشفیل چرب و شیرین وقتی در کنار دوغ ترش و شور می‌نشیند، به انفجار مزه‌های مختلف در دهان منجر شده و تجربه‌ای خاص، دلچسب و غیرقابل‌پیش‌بینی را به ارمغان خواهد آورد.
خاستگاه شیرینی گوشفیل را شهر اراک می‌دانند؛ اما میان وعده خاص و خوشمزه دوغ و گوشفیل را به نام شهر اصفهان می‌شناسند
چنین طعم منحصربه‌فردی را تنها در شهری منحصربه‌فرد چون اصفهان باید یافت. مرکز تاریخ و فرهنگ و هنر ایرانی که فرهنگ غذایی متفاوتی را با هنرمندی تمام در تاریخ این سرزمین رقم زده است. گوشفیل در اصفهان تنها یک شیرینی شربتی مخصوص ماه رمضان نیست و اهالی این شیرینی گاه مناسبتی را در کنار دوغ غلیظ محلی همراه با نعنا و گل سرخ و موسیر سرو می‌کنند تا طبع هردو خوراکی را تعدیل کرده باشند.
علاوه بر اصفهان، مردمان شهر اراک نیز علاقه عجیبی به دوغ و گوشفیل دارند؛ اما نام این ترکیب با شهر اصفهان پیوندی دیرینه دارد. هرچند که خاستگاه شیرینی گوشفیل را شهر اراک می‌دانند و گفته می‌شود که گوشفیل اراکی، به‌زودی در فهرست میراث فرهنگی ناملموس کشور نیز به ثبت خواهد رسید.
در باب وجه تسمیه این شیرینی اراکی نیز روایتی وجود دارد که به عصر ناصری برمی‌گردد. نقل است که ناصرالدین شاه و همراهانش در شب اول ماه رمضان وارد اراک می‌شوند. شاه کنار سفره غذا، شیرینی بیضی شکلی می‌بیند که قسمتی از آن کشیده‌تر از سمت مقابل به نظر می‌رسد. به اطرافیان می‌گوید که این شیرینی به گوش فیل شباهت دارد. سپس تصویری از گوش فیل را که در هندوستان دیده بود، روی کاغذ می‌کشد و از قناد می‌خواهد فردا به این شکل شیرینی را آماده سازد. قناد نیز چنین می‌کند و از آن پس، شیرینی گوشفیل نیز در کنار دیگر شیرینی‌های سنتی می‌نشیند.
علاوه بر گوشفیل، باقلوای مخصوص اصفهان را نیز با دوغ سرو می‌کنند که بسیار خوش‌طعم و لذیذ توصیف می‌شود. باقلوای اصفهان از سایر باقلواها بزرگ‌تر و بسیار شیرین است؛ با خمیر مخصوصی آماده می‌شود و معمولا آن را با فیلینگ گردو و دارچین و به‌صورت داغ، همراه با دوغ خنک سرو می‌کنند. از این جهت آن را با دوغ می‌خورند تا شیرینی‌اش ملایم شود و به اصطلاح، دل را نزند.
همراهی دوغ با گوشفیل، هرچند در نگاه اول عجیب و غریب باشد، معمولا افرادی که نسبت به طعم آن مقاومت دارند را نیز شگفت‌زده خواهد کرد. بنا بر مستندات موجود، این همراهی قدمت دیرینه دارد و ریشه سرو هم‌زمان دوغ و گوشفیل در اصفهان را تقریبا به عصر صفویه و دوره شاه عباس نسبت می‌دهند. گفته می‌شود که ابوعلی سینا و شیخ بهایی نیز از خواص آن یاد کرده‌اند.
فروشندگان اصفهانی بر این عقیده‌اند که از آنجایی که طبع دوغ سرد است و گوشفیل برخلاف آن، طبیعت گرمی دارد؛ از کنار هم قرار گرفتن این دو، خوراکی خوشمزه و دوست‌داشتنی حاصل می‌شود. در واقع، شوری و شیرینی دوغ و گوشفیل، یکدیگر را تلطیف کرده و در نهایت، طعمی خاص و ماندگار را در خاطر به یادگار می‌گذارد.
برخی بر این عقیده‌اند که علاوه بر طعم متفاوت، دوغ و گوشفیل اصفهان از خواص درمانی نیز برخوردار است. گفته می‌شود که ترکیب طعم شور و شیرین، مانند سرم قندی نمکی عمل کرده و فشار خون را تنظیم می‌کند. ازاین‌رو، این خوردنی ویژه اصفهانی را به افراد با فشار خون پایین توصیه می‌کنند.
گفته می‌شود دوغ و گوشفیل مانند سرم قندی نمکی در تنظیم فشار خون موثر است و با ترکیب دو خوراکی گرم و سرد، طبع بدن را معتدل می‌کند
از سوی دیگر و بنا بر طب سنتی ایرانی، هر انسان مزاج طبیعی ویژه خود را دارد که عملکرد بدن او را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. تدابیر ویژه‌ای در انتخاب خوراک لازم است تا طبع بدن سرد و گرم نشود و سلامت جسمانی به خطر نیفتد. انتخاب دوغ و گوشفیل نیز بر همین اساس شکل گرفته و طبع سرد دوغ در کنار طبع گرم گوشفیل، خوراکی معتدل را به ارمغان خواهد آورد.
خواص دوغ نیز بر هیچکس پوشیده نیست؛ نوشیدنی مفیدی که به‌خصوص در هوای گرم، سلامت عمومی بدن را تامین می‌سازد. طبیعت سرد این نوشیدنی سنتی، علایم گرمازدگی، خستگی و عطش را برطرف کرده و میکروارگانیسم‌های زنده و مفید موجود در آن، از رشد و تکثیر باکتری‌های مضر دستگاه گوارش پیشگیری می‌کند. علاوه بر موارد ذکر شده، حضور دوغ با این خواص شگفت‌انگیز در کنار یک خوردنی چرب و شیرین، مانع از تجمع بیش از اندازه چربی در عروق خونی می‌شود.
این روزها، گوشفیل و دوغ در انواع رستوران‌ها، کافه‌ها و اغذیه‌فروشی‌های اصفهان یافت می‌شود؛ با این حال، اگر برای بار اول قصد امتحان کردن این خوردنی عجیب و خوشمزه را دارید، باید به سراغ قدیمی‌ترین و معروف‌ترین مغازه شهر بروید که به‌طور خاص، تنها به فروش این خوردنی می‌پردازد.
