چله‌گاه ؛ بهشتی بغل مارگون

توریسم آنلاین: ایران کشور چهاراقلیم است .وقتی نفس های داغ جنوب آغوش گرم و آب های نیلگونش را به روی مسافران می گشاید در سپیدان فارس تابستان خنکای دلچسب دارد و زمستان  دامن توری برف. راستی می دانید چله‌گاه کجاست؟

چله‌گاه که از توابع شهرستان سپیدان فارس است، بر سر راه آبشار مارگون واقع شده. این منطقه تفریحی تا سپیدان ۲۵ کیلومتر و تا اردکان پنج کیلومتر فاصله دارد و برای رفتن به آن باید از جاده قدیم یاسوج به سپیدان گذشت.

سپیدان فارس از جنوب به شیراز و از جنوب و جنوب غربی به ممسنی می‌رسد. شرق آن مرودشت و شمال غربی آن کهگیلویه و بویراحمد است.

چله‌گاه هم خلاصه‌ای از همه زیبایی‌های طبیعت سپیدان است.در اینجا هم می‌توان آبشار پیدا کرد و هم غارچشمه و هم رودخانه. علاوه بر آب‌وهوا، ویژگی مثبتی که چله‌گاه را برای مسافران جذاب کرده اقامتگاه‌ و کمپی است که در کنار همین طبیعت برپا شده.

پارکینگ، سرویس بهداشتی و امکانات رفاهی این کمپ اگرچه وضعیت عالی ندارند، اما حداقل نیازهای رفاهی را تامین می‌کنند.

اگر در محل چله‌گاه اتراق کنیم می‌توانیم در فاصله ۲۵ دقیقه‌ای به پیست طبیعی سپیدان به اسم پیست پولادکف سر بزنیم. این پیست معمولا از اواخر آبان تا اواخر فروردین پوشیده از برف است. پولادکف دومین پیست بزرگ در ایران است به همین خاطر ساکنان زیادی از کشورهای حاشیه خلیج فارس برای یک برف‌بازی طبیعی و ارزان به جای دوبی، به شیراز سفر می‌کنند.

داخل این پیست، هتل پولادکف، لوازم اسکی، آموزش اسکی، رستوران، تله‌کابین و ماشین کوهستان هم پیدا می‌شود. برای رفتن به پیست اسکی از چله‌ گاه باید به سمت اردکان برگردیم. این پیست در کیلومتر ۱۵ جاده سپیدان به آبشار مارگون قرار دارد.همچنین از آنجایی که چله‌گاه بر سر راه مارگون واقع شده، اگر مسیرمان را ۵۰ کیلومتر دیگر ادامه دهیم به آبشار مارگون می‌رسیم.

برای دیدن آبشار باید ماشین را در پارکینگ پارک و چند دقیقه پیاده‌روی کنیم. زیبایی مارگون در این است که آب از ارتفاع بالا و از چند نقطه مختلف به زمین سرریز می‌شود. به این آبشار، آبشار چشمه‌ای می‌گویند که بالای آن هیچ رودخانه‌ای وجود ندارد.آب آبشار از چشمه‌های داخل کوه به بیرون می‌جوشد. در فصل گرم دمای آب به بالاتر از ۱۰ درجه سانتی‌گراد نمی‌رسد و در فصول سرد هم آب قندیل می‌بندد.

بخشی از ساکنان چله گاه و سپیدان را طوایف قشقایی تشکیل می‌دهند. زنان قشقایی این روستا گلیم و جاجیم می‌بافند و مسافران می‌توانند از آنها سوغات بخرند.