در 16 تیرماه 1383 چه اتفاقی برای مجموعه تاریخی پاسارگاد رخ داد؟
توریسم آنلاین :در 16 تیرماه سال 1383 مجموعه تاریخی پاسارگاد به اتفاق صد در صد آرا در فهرست آثار فرهنگی میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید.
به گزارش توریسم آنلاین ، مجموعه میراث جهانی پاسارگاد مجموعه‌ای از آثار باستانی برجای مانده از دوران هخامنشی است که در شهرستان پاسارگاد در استان فارس جا دارد. این مجموعه‌ی تاریخی دربرگیرند‌ه‌ی یادمان‌هایی چون آرامگاه کوروش بزرگ، نخستین پیام‌آور آزادی و حقوق بشر، کاخ دروازه با هشت ستون سنگی، پل، کاخ بار عام یا کاخ پذیرایی، کاخ اختصاصی، دو کوشک، آب‌نماهای باغ شاهی، آرامگاه کمبوجیه، استحکامات دفاعی تل تخت، کاروانسرای مظفری، محوطه‌ی مقدس، برج سنگی یکی از بناهای بسیار زیبای مجموعه پاسارگاد، نیایشگاه و تنگه بلاغی است.
پاسارگاد در دشتی مرتفع به ارتفاع ۱۹۰۰ متر از سطح دریا، در حصار کوهستان واقع شده‌است. در سده هفتم قمری اتابکی از سلغریان فارس درنزدیک آرامگاه کورش مسجدی ساخت که در آن از سنگ کاخ‌ها استفاده شده بود. به مناسبت جشن‌های ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی ایران در سال ۱۹۷۱ این سنگ ها دوباره به جاهای اصلی خود بازگردانده شدند. کاخ محل سکونت بی تردید نشان از تاثیر و نقش معماری یونانی دارد. ظاهراً هنگامی که کورش در سال ۵۴۵ پیش از میلاد سارد (پایتخت لیدی، شهری در غرب ترکیه ی امروزی) را به تصرف درآورد به شدت تحت تاثیر بناهای مرمرین شاهان لیدی قرار گرفته است. چه بسا او همان زمان شماری از اساتید اهل لیدی را در پاسارگاد به کار گماشته است. در کاخ تناسب جذاب سنگ های مرمر تیره و روشن، مخصوصاً در پایه‌ها، جلب نظر می‌کند. این سنگ ها از پیرامون سیوند آورده شده است.
از گواهی هایی که مورخان یونانی و رومی بر جای گذارده‌اند, مشخص است که پاسارگاد را بیشتر ساخته و پرداخته کورش بزرگ می دانسته اند. این نظریه به چند دلیل دیگر استوارتر می‌شود. اول؛ آرامگاه کورش بزرگ که ساخته خود او بود, چنان ارتباطی از نظر طراحی نقشه و کاربرد نماپردازی در میان باغ بزرگ پاسارگاد با کاخ‌‌های دروازه, اختصاصی و بار نشان می‌دهد که مشخص می شود طراح همه یکی بوده و آن کاخ‌ها هم نتیجه سلیقه کورش بزرگ بوده اند. دوم کتیبه سه زبانه عیلامی, پارسی باستان و اکدی بر روی جرز‌ها و درگاه های آن سه کاخ بیانگر آن است که آن‌ها با کورش ارتباط داشته اند. سوم, نوع معماری و به خصوص شیوه‌ی سنگ تراشی و بست های پاسارگاد‌ی قدمتی هر چند کوتاه بر معماری تخت جمشیدی را که از آغاز دوره داریوش بزرگ شروع شد .
این مجموعه، پنجمین مجموعه‌ی ثبت‌شده در فهرست آثار میراث جهانی در ایران است که در جلسه یونسکو که تیرماه سال ۱۳۸۳ خورشیدی در چین برگزار شد به علت دارا بودن ویژگی‌ها و شاخص‌های فراوان تاریخی، معماری و فرهنگی با صددرصد آرا در فهرست میراث جهانی ثبت شد. این مجموعه به شماره 1106 در فهرست آثار فرهنگی میراث جهانی یونسکو در سال 1383 به ثبت رسید.
