«دست خدا» بود آقای کیانوش رستمی!

مرحله یک چهام نهایی بازی های جام جهانی ۱۹۸۶؛ مصاف انگلستان و آرژانتین.

چهار سال قبل از این مسابقات شکست آرژانتینی ها مقابل انگلستان در جنگ فالکلند حساسیت این دیدار را برای آرژانتینی ها دوچندان کرده بود.
در نیمه دوم بازی توپ وارد محوطه جریمه انگلستان شد. شیلتون از دروازه خارج شد تا توپ را روی سر مارادونا مشت کند ولی مارادونا پیش از او توپ را مشت کرد و توپ درون دروازه انگلستان جای گرفت.
با این که داور و کمک داور بازی دید خوبی هم نسبت به مارادونا داشتند، گل او را صحیح دانستند. این بازی در نهایت ۲ بر ۱ به سود آرژانتین خاتمه یافت.
پس از بازی، مارادونا واقعیت را گفت و اعلام کرد توپ را با دست وارد دروازه احریف کرده ولی آن دست، دست خدا بوده است!

****

مقدمه مطلب شاید هیچ ربطی به اصل آن ندارد. مقدمه، فوتبالی است و اصل مطلب درباره وزنه برداری.
کیانوش رستمی چند سال است که در وزنه برداری ساز ناکوک خودش را می زند. کاری به کسی ندارد. کسی را جز خودش و برادرش-که مربی اوست- قبول ندارد.
چند سال است می گوید می توان به صورت انفرادی هم تمرین کرد. می توان به صورت انفرادی هم در مسابقات جهانی و المپیک شرکت کرد و در نهایت می توان به تنهایی هم به مدال رسید.
او اما از وقتی با تکبر و غرور این رویه را در پیش گرفته اصلا موفق نبوده است.
اوکه از زمین و زمان ایراد می گیرد معلوم نیست چرا نمی خواهد مثل تمام ورزشکاران دنیا پیرو کار تیمی باشد.
اصلا معلوم نیست چرا فدراسیون وزنه برداری هم لی لی به لا لای او می گذارد تا در نهایت نتیجه اش افتضاح چند دوره ناک اوت! شدن کیانوش رستمی توسط خودش باشد.
کیانوش مدعی در مسابقات جهانی تایلند هم مانند گذشته رویه اش را تکرار کرد و در سه حرکت حذف شد. او اما این بار به داوران مسابقات گیر داد:« من امروز می خواستم رکورد جهان را بزنم اما بعضی ها دوست نداشتند این اتفاق روی دهد».
منظور کیانوش کیست؟ اصل حرفش چیست؟ او اگر با قدرت و توان وزنه را بلند کند و چند ثانیه روی سرش نگه دارد کدام داور می تواند نپذیرد؛ او اما از بلند کردن وزنه ها هم ناتوان بود تا این که آنها را بلند کند و داوران مثلا دشمنش باشند و خطایش را بگیرند.
جناب کیانوش رستمی! ممنون از مدال المپیکت که همان قاتل جانت شد اما این رسمش نیست. این روشش نیست.
اصلا اگر قرار باشد در تیمی که همه زحمت می کشند و پیرو سرمربی و فدراسیون هستند. با سختی هایش می سازند و دم نمی زنند یکی مثل شما بر طبل ناسازگاری بکوبد. با تمرین فردی به مربی و پیشکسوتش بی احترامی کند و در نهایت هم مدال بگیرد عدالت خدا زیر سوال می رود.
جناب کیانوش رستمی! این متن شاید کمی تند باشد اما بد نیست به این هم فکر کنی که این دست خدا بود مقدر نکرد شما وزنه هایی که احیانا در تمرینات بالای سر می بردی را بلند کنی و در نهایت اوت شوی.
جناب کیانوش رستمی! دست خدا عجیب کارهایی می کند؛ برای یکی مثل مارادونا با دست گل می زند، برای یکی مثل شما دستت را از مدال دور می کند.
جناب کیانوش رستمی! لطفا در خلوت و تنهایی های خود به جای برنامه ریزی برای توجیه ناکامی هایت کمی هم به دست خدا فکر کن.
جناب کیانوش رستمی؛ ید الله فوق ایدیهم.