کندوان بعد ازجهانی شدن

داستان دیگری درباره ساکنان روستای کندوان این است که آنها اهالی روستای حیله‌ور نزدیک کندوان بود ه ا ند که مورد حمله قوم مغول قرار می‌گیرند

توریسم آنلاین: هما حاصلی / دربرهه ای از تاریخ پر فراز و نشیب این مرز و بوم گروهی ایرانی سختکوش در حوالی اسکوی آذربایجان شرقی  به تپه های حاصل از انباشت گدازه های آتشفشانی پناه برده و با هنر دست خویش صخره ها را تراشیده و جان پناهی برای خویش دست و پا می کنند که امروز به نام روستای جهانی کندوان می شناسیم.

بر سر اینکه این دسته از مردمی که این شاهکار را ساختند  که بودند چند داستان وجود دارد برخی می‌گویند ساکنان اولیه کندوان عشایر کوه‌های سهند بودند که کم‌کم کوچ و زندگی کوچ‌نشینی را رها کردند و در این صخره‌ها یک‌جانشین شدند.

داستان  دیگری درباره ساکنان روستای کندوان این است که  آنها اهالی روستای حیله‌ور نزدیک کندوان بود ه ا ند که مورد حمله قوم مغول قرار می‌گیرند و مجبور می‌شوند برای حفظ جان‌، خانه و کاشانه خود را ترک کنند و در مسیرشان با صخره‌های کندوان روبه‌رو می‌شوند و همان جا را برای ادامه زندگی انتخاب می‌کنند.

بعض هم می گویند ساکنان اولیه روستای کندوان جنگجویانی بودند که از موقعیت نفوذناپذیر خانه‌ها در شرایط حساس، به‌عنوان پناهگاه استفاده می‌کردند.

درباره تاریخ ساخت این روستای صخره ای هم روایات مختلفی هست گروهی آن را یادگاری عهد باستان می دانند و گروهی قرن هفتم.

ازهر کی آن را ساخته  و هر زمانی که ساخته شده که بگذریم جالب اینجاست که هنوز زندگی در آن اداره دارد و ساکنان آن نسل به نسل در این روستا مانده اند و بر خلاف همتایان خود یعنی روستاهای صخره ای کاپادوکیه  در ترکیه و داکوتا در آمریکا که خالی از سکنه اند در اینجا حدود 120 خانوارساکنند.

هر کدام از این مخروط‌های سنگی، ساختمان‌های دو تا چهار طبقه است. طبقه اول محل نگهداری دام و آغل حیوانات و طبقه دوم و سوم محل زندگی خانواده‌ها در روستای کندوان است و از طبقه چهارم به‌عنوان انباری یا محل نگهداری کاه و یونجه دام استفاده می‌شود. این طبقات با پله‌های کوچک سنگی از جنس خود کران به‌هم مرتبط می‌شود.

طبیعت و ییلاقات سرسبز و آباد روستا، رودخانه و چشمه گوارای کندوان و جریان ساده زندگی در روستا و سبک زندگی متفاوت مردم کندوان  گردشگران داخلی و خارجی را مشتاق سفربه این روستا کرده است.

به این روستا که رسیدی باید یک جفت کتانی بپوشی وکوچه های باریکش را بیفتی و حیرت کنی و ببینی نیاکانت با ابزارهای ساده چطور در دل سنگ زندگی ساخته اند و نسل های متمادی هرگز از سختی زندگی در این صخره های پناه گرفته در دامن سهند نهراسیده و مانده اند ونیکو زیسته اند.

معماری  خاص کندوان (معماری صخره‌ای) است که نام این روستا را زنده نگه داشته است. در زبان ترکی به خانه‌های این روستا «قیَه» به معنی صخره یا «کران » گفته می‌شود. این خانه‌های مخروطی از جنس سنگ و خاکسترهای آتشفشانی است و ارتفاع بعضی از آن‌ها به ۴۰متر هم می‌رسد.

خانه‌های روستای کندوان به‌شکل پلکانی و با شیب تند ساخته شده‌اند، دقیقا مثل روستای ماسوله. این خانه‌ها با کوچه‌هایی که پله‌های سنگی دارند، به‌هم وصل می‌شوند.

یکی از ویژگی‌های جالب این خانه‌ها در روستای کندوان عایق بودن در برابر سرما و گرماست. یعنی در زمستان هوای داخل کران گرم و در چله تابستان بسیار خنک است.

کندوان بعد از جهانی شدن کندوان دیگری است

هفته گذشته در نشست اعضای سازمان  جهانی گردشگری در سمرقند  روستای کندوان ایران  در رقابت با بیش از ۲۰۰ روستا از کشورهای مختلف توانست در فهرست دهکده‌های جهانی  این سازمان جای بگیرد.انتخاب بهترین دهکده گردشگری از سال ۲۰۲۱ توسط سازمان جهانی گردشگری (UNWTO) دنبال می‌شود و هدف از این اقدام تبدیل گردشگری به محرک توسعه روستایی و رفاه روستاییان است.

یکی از مزایای جهانی شدن مقاصد گردشگری  فرصت تبلیغاتی است  که برای آن مقصد فراهم می شود و آژانس های گردشگری جهان آن را در فهرست مقاصد خود جای داده و برای آن مقصد تور ترتیب  می دهند. کندوان با مردمان خونگرم و فرهنگ اصیل و غنی خود  در کنارمعماری خاصش پرده ای دل انگیزاز ایران زیبای ماست که در این برهه زمانی که موج ایران هراسی و اسلام هراسی گردشگران خارجی را از سفر به ایران رویگردان کرده است می تواند نقطه عطفی در احیای بازار کساد گردشگری گردد.

کندوان بعد از جهانی شدن کندوان دیگری است زمانی برای ظاهر شدن در قامتی جهانی.راستی برای کندوان جهانی چه برنامه ای داریم؟

قرار است از این رخداد پر افتخارچطور استفاده کنیم؟ قطعا یدک کشیدن صرف نام جهانی بدون هیچ برنامه و تحول و بهره مندی از از آن جز آنکه باز هم یکی از مهم ترین جاذبه های ایران در عرصه جهانی به انزوا کشیده شده نتیجه ای ندارد. این روستا تاکنون بدون هیچ ساماندهی خاصی پذیرای گردشگران  بوده و گاهی مثل نوروز و تابستان میزبان انبوه  مسافر و در دوفصل پاییز و زمستان به علت برودت هوا کم گردشگرتر.

اما اکنون این روستاها باید در حد نام جهانی اش از بازارپردرآمد جهانی گردشگری بهره مند شود و مدیران و متولیان از شعار و باید و نباید ها فراتر رفته و با تدوین برنامه ای جامع کندوان جهانی را به مقصد گردشگران جهان مبدل سازند.

برگزاری فم تور ها و رویدادهای ملی گردشگری در این منطقه با هدف تبلیغ و معرفی هر چه گسترده تر آن ، قرار دادن نام کندوان در تقویم به عنوان روستای جهانی گردشگری کشور،  تجهیز زیرساخت ها ی رفاهی با تسهیل مسیر سرمایه گذاری  و حمایت و آموزش  به جامعه بومی در احیا و حفاظت از بافت روستا و خرده فرهنگ ها و هنرها و آیین ها می تواند این فرصت جهانی به سکوی پرش ایران دررشد گردشگری تبدیل کند. این فرصت را دریابیم.