سرگذشت رنج آور مهاجرت غیرقانونی ملکه زیبایی اتیوپی به انگلیس!

توریسم آنلاین : سلامویت تکلای، ملکه زیبایی مشهور از منطقه جنگ زده تیگری اتیوپی، ازسرگذشت ترسناک و غم انگیز خود در عبور از کانال انگلیسی  برای درخواست پناهندگی در بریتانیا گفت.

به گزارش واحد ترجمه توریسم آنلاین و به نقل از بی بی سی ،خانم سلامویت تکلای  اولین بار سال گذشته راهی فرانسه شد، قبل از اینکه جان خود را برای عبور از کانال با قایق مملو از هموطنان خود به خطر بیندازد.

تیگری در اواخر سال 2020 وارد یک جنگ داخلی شد که منجر به کشتار دسته جمعی، تجاوزهای گروهی شد و سرانجام با کمیاب شدن غذا به شرایط «قحطی مانند» به گفته مقامات سازمان ملل دچار شد.

او به لاین تسیگاب از بی بی سی تیگرینیا با توصیه اکید به افراد مایل به مهاجران در خصوص پرهیز از عبور از گذرگاه خطرناک گفت : دوران سخت و ترسناکی برای رسیدن به انگلستان داشتم. برادران هموطنم را دیده ام که در دریا غرق شده اند. من یک بازمانده از کانال انگلیسی هستم. نوامبر 2021 ماهی است که هرگز در زندگی ام فراموش نمی کنم.

ما ابتدا شبها را در فرانسه پناه گرفتیم. حدود دو هفته در بوته‌های کاله ماندیم. سرما شدید بود، نه غذایی برای خوردن و نه جرعه ای آب برای رفع تشنگی کشنده. رنج بود ؛ رنجی بی پایان.

منتظربودیم تا قاچاقچیان بیایند. ما برای پرداخت مذاکره کردیم. آنها شبانه مهاجران را حمل می کنند تا بتوانند از دست پلیس فرار کنند.

در دور اول زمانی که تعدادی از هموطنان من سعی کردند از کانال عبور کنند، قایق غرق شد.خدا را شکر توسط ناجیان غریق نجات یافتند. خبر به گوش ما رسید. شوکه شدیم. اما چاره دیگری نداشتیم. باید به جایی که می‌خواستیم می‌رفتیم.

چند روز روی آب بودیم. هوا به شدت سرد و دریا متلاطم بود.دسته جمعی سوار قایق کوچکی شدیم. ما فقط اجازه داشتیم آنچه را که قاچاقچیان به ما گفته بودند انجام دهیم. سفر خود را به انگلستان آغاز کردیم تا جان خود را حفظ کنیم.

سفر ما فقط سفر در دل تاریکی نبود. تاریکی مرگ ما را فرا گرفته بود.ناگهان موتور قایق به دریا افتاد.  مرد عربی که با ما بود به دریا پرید تا آن را بیرون بیاورد.  نتوانست. سپس یکی از برادران هموطن وارد آب شد.

او هرگز برنگشت! دنبالش گشتیم صدای فریادش را شنیدیم. ما نتوانستیم او را پیدا کنیم. ما تماس های ناامیدانه ای برای کمک گرفتیم. اما ناجیان غریق سه ساعت بعد به محل رسیدند. برادرمان جلوی من غرق شد. من مرگ او را به چشم خودم دیدم.

مرد عرب خوش شانس بود. او زنده ماند. او موفق شد دوباره سوار قایق شود.در آن قایق متوجه شدم تصمیمی که گرفته بودم اشتباه بوده است. من و بقیه بازماندگان کانال مرگبار تسلیم گارد ساحلی شدیم که بعد از چند ساعت بالاخره ما را در حال حرکت در دریا یافتند.

سه چهار روز بعد از رسیدن ما به انگلستان، دور سوم مسافران سعی کردند از کانال عبور کنند. خبر خوبی نشنیدیم؛ همه غرق شدند دو تن از هموطنانم در میان کشته شدگان بودند. یکی از آنها، من او را از زادگاهم، مکله می شناختم.من برای خودم گریه کردم، برای مردمم گریستم و برای پدر و مادرم گریستم. پدر و مادرم نمی دانستند که من از این طریق به این کشور می آیم.

وقتی این سفر را شروع کردم، با خودم گفتم که بدتر از آن چیزی که در تیگری کشیدم، نمی تواند باشد. ما چیزهای وحشتناکی را در خانه دیده ایم.ده ها هزار نفر از نوامبر 2020 از تیگری (Tigray )گریخته اند و به عنوان پناهنده در سودان زندگی می کنند.

اما عبور از این دریا آنقدر خطرناک است که هیچکس نباید چنین خطری کند.هیچ وقت فکر نمی کردم کشورم را ترک کنم. هیچ وقت هیچ تمایلی نداشتم .زمانی که برای مسابقات زیبایی یا کارهای دیگر به خارج از کشور می رفتم، همیشه به خانه برمی گشتم.

من کسب و کارشخصی خود را در مکله داشتم .در آنجا پارچه های سنتی و مدرن را طراحی و می فروختم. در آن زمان اوضاع تجارت در مکله سکه بود.  بنابراین من با انگیزه بسیار کار می کردم.

سپس در نوامبر 2020، جنگ داخلی که جان هزاران نفر را گرفته است آغاز شد. ما به خاطر این جنگ خیلی چیزها را از دست دادیم. باعث قحطی، تجاوز و رنج غیرقابل توصیفی شده است. حساب های بانکی در تیگری نیز مسدود شده  و هیچ کس نمی تواند پول خود را دریافت کند.

سلامویت تکلای، که کسب و کارموفقی در تیگری داشت، می‌گوید هرگز تصور نمی‌کرد که مجبور شود از خانه خود فرار کند.

آوارگی، بدبختی و پریشانی را هر تیگرایایی تجربه کرد. برای من و خانواده ام هم اتفاق افتاد.هنگامی که جنگ شروع شد، بمباران شدید مکله وجود داشت. ما مجبور شدیم از خانه خود فرار کنیم و برویم و در یک روستا بمانیم. عمویم در شهر آکسوم کشته شد.بعد از آن تصمیم گرفتم مهاجرت کنم.

آرزوی من آرامش است. حالم خوب نیست آرامش درونی را از دست داده ام. اگر صلح باشد، همه چیز وجود دارد، همه چیز قابل حل است.

من تنها دختر پدر و مادرم هستم. یاد دوران کودکی ام می افتم، اینکه چگونه لباس ها و طرح هایی را برای خودم انتخاب می کردم.وقتی می خواستم مدل شوم، والدینم به من می گفتند روی درس هایم تمرکز کنم. با این حال، ولع من برای مدلینگ مرا تسخیر کرد.

وقتی 16 ساله بودم، در اولین مسابقه  « بانوی ویرجین مکله» شرکت کردم. این یک مسابقه زیبایی بود.وقتی بزرگ شدم، در بزرگترین مسابقه ملی زیبایی، Miss World Ethiopia، در سال 2015 شرکت کردم.

من به همین جا بسنده نکردم. در سال 2017، من برای مسابقه بین المللی Miss Grand رقابت کردم – 77 داوطلب از سراسر جهان برای این عنوان در ویتنام رقابت کردند. این اولین مسابقه بین المللی زیبایی بود که نماینده کشورم بودم..من مقام برتر را در آن مسابقه به دست آوردم که افق جدیدی از فرصت ها را برای من باز کرد.