ماجرای سفرپرمشقت گروهی معلول به کاشان

شهرام مبصر فعال حقوق افراد دارای معلولیت با اشاره به سفر گروهی از معلولان دارای آسیب نخاعی در تعطیلات نیمه خرداد به شهر کاشان گفت: متاسفانه در هیچ کجای این شهر تاریخی امکانی برای دسترس پذیری افراد معلول تعبیه نشده!

توریسم آنلاین:  هما حاصلی / آخرین ماه بهار است و شهرهای خنک کشور میزبان گردشگران خرداد. هفته گذشته در تعطیلات نیمه خرداد پیک دیگری از سفرهای بهاری بازار گردشگری کشور را به جنب و جوش انداخت در حدی که هتل و  اقامتگاههای رسمی برخی شهرها ظرفیتشان تکمیل شد  وگردشگران را مجبور به انتخاب مقاصد دیگر کرد . از ترافیک و گرانی و مشکلات ریز و درشت و مکرر گفته شده بازار سفر کشور که بگذریم  نگاهی به اخبار سفر در این روزها و گلایه و شکایت مسافران نکته قابل تاملی را گوشزد می کند که بسیاری شهرهای گردشگر پذیر کشورهنوز نسبت به تامین حدلقل  زیرساخت ها در راستای دسترس پذیری سفر برای اقشار مختلف جامعه منفعل بوده و این بخش بزرگ از مخاطبان بازار گردشگری را نادیده گرفته اند.

در این خصوص شهرام مبصر فعال حقوق افراد دارای معلولیت با اشاره به سفر گروهی از معلولان دارای آسیب نخاعی در تعطیلات نیمه خرداد به شهر کاشان گفت: متاسفانه در هیچ کجای این شهر تاریخی امکانی برای دسترس پذیری افراد معلول تعبیه نشده و همسفران وی برای تردد با ویلچر با مرارت های بی شمار مواجه شدند.

به گفته وی در اماکن تاریخی و بافت قدیم  کاشان هیچ  نوع امکانی برای تردد افراد  معلول در نظر گرفته نشده و این سوال را مطرح ساخته که آیا شهرداری و بهزیستی این شهر  حتی معلولانی که ساکنان دائمی این شهر هستند هم نادیده گرفته و از ایمن سازی و دسترس پذیری اماکن و امکانات شهری برای این افراد شانه خالی کرده است.

شرح چنین وقایعی داستان تازه ای نیست و با وجود مطرح شدن همواره آن در سال های اخیر و انعقاد تفاهم نامه ها و تصویب قوانین و وعده و وعید وزرا و مسئولین ادوار مختلف  اما در عمل اتفاق خاصی در این حوزه رخ نداده است و در این میان طبق آمارهای غیر رسمی حدود 25 درصد از جامعه ایران را توانخواهان اعم از معلولان و سالمندان تشکیل می دهند که مشکلات عدیده آنها را از حق مسلم سفر و گردش محروم ساخته است.

چالش‌هایی از قبیل  فقدان اتاق‌های مناسب معلولان در هتل‌ها و اقامتگاه‌های گردشگری، مشکل انتقال از فرودگاه تا مبدأ موردنظر، کمبود وسایل نقلیه عمومی مجهز، عدم دسترسی مناسب به رستوران‌ها، کافه‌ها، کمبود سرویس‌های بهداشتی مناسب معلولان در اماکن عمومی، معابر، پیاده‌روها و خیابان‌های نامناسب برای رفت‌وآمد معلولان، فقدان دسترسی به افراد آگاه و آموزش دیده برای اطلاع‌رسانی و مشاوره به افراد معلول، نبود تجهیزات مورد استفاده برای امور شخصی برای معلولان، فقدان اطمینان از دسترسی به جاذبه‌های گردشگری به‌صورت کامل و واضح در حوزه گردشگری معلولان ایرانی همه و همه دست به دست هم داده تا دسترس پذیری سفر به عنوان یک شعار جهانی را برای توانخواهان ایرانی ناممکن  کند.

به گفته فرید جواهرزاده رئیس انجمن علمی طبیعت‌گردی ایران  گردشگری چالش‌های عمده این دسته از افراد در هنگام سفر عمدتا در ارتباط با تعریف مناسب‌سازی است؛ به این معنی که لازم است نامناسب بودن حمل‌ونقل شهری و برون شهری، نامناسب بودن اقامتگاه‌ها و نامناسب بودن مراکز خرید، تفریح، موزه‌ها، رستوران‌ها و ..‌. رفع و مناسب‌سازی انجام شود.

منظور از مناسب‌سازی برای افراد معلول و افراد ناتوان و کم‌توان این است که این افراد بتوانند بدون کمک دیگران از خدمات و امکانات بهره‌مند شوند.

معلولان و خانواده های آنها بخش قابل توجهی از شهروندان کشور هستند که مانند سایر شهروندان حق داند از سفر و جاذبه‌های تاریخی، طبیعی و… لذت ببرند و با فراهم سازی امکانات رفاهی برای آنها می توان این گروه از جامعه را از حق  سفر و گردش برخوردار ساخت ضمن آنکه  با رونق گرفتن  سفر معلولان و سالمندان مزیتی برای  بازار گردشگری داخلی ایجاد کرد.

نظارت بر بازار سفر و تلاش برای برطرف ساختن چالش های موجود در این بازار کمترین تقاضایی است که همه اقشار جامعه از مدیران بازار سفر مطالبه کرده و امید می رود با رسیدگی به آنها ارتقا کیفیت سفر و تقویت گردشگری داخلی را شاهد باشیم.