درمان پیری با زشت‌ترین غذای دنیا
توریسم آنلاین : قارچ «ترافل سفید» به عنوان گران‌ترین غذای دنیا، در کاهش قند خون، درمان سرطان، درمان برخی از بیماری‌ها و کاهش عوارض پیری مؤثر است.
گفته می‌شود قارچ «ترافل سفید» تأثیر چشمگیری در کاهش قند خون دارد، اما بخشی از خواص دارویی و پزشکی آن، براساس مستندات علمی و تحقیقات آزمایشگاهی و برخی دیگر در میان مردم مناطق مختلف کشور و براساس تجربیات شخصی و در طول سالهای متمادی به اثبات رسیده است.
براساس تحقیقات انجام شده، تاکنون تأثیرات آنتی بیوتیکی این قارچ در برابر میکروبها و عوامل بیماریزا، تأثیر آنتی اکسیدانی در برابر انواع عوامل سرطانزا و محافظت از کبد در برابر بیماری‌های کبدی به اثبات رسیده و مصرف آن در درمان بیماری‌های چشمی و کاهش عوارض پیری و افزایش نیروی جوانی بسیار مؤثر است.
این قارچ در هرمزگان به نام آغر، در تهران به نام دنبلان و در فارس به نام «دنبل» شناخته می‌شود و فصل برداشت آن تا اواخر اردیبهشت ادامه دارد.
قارچ «دنبلان» که از نظر تغذیه‌ای دارای بیش از 15 نوع پروتئین و ویتامینهای مختلف است، از گران‌ترین و لذیذترین قارچ‌های خوراکی و دارویی جهان است و افراد مطلع و خبره در منطقه زردکوه چهارمحال و بختیاری و برخی از مناطق کوهستانی کشور، طی دو ماه، روزانه بین 10 تا 15 کیلوگرم دنبلان کوهی جمع آوری می‌کنند.
ترافل سفید، گران‌ترین قارچ جهان
هر کیلوگرم قارچ «ترافل سفید» بیش از 10 هزار دلار آمریکا می‌ارزد. این قارچ های بزرگ که قطرشان به 12 سانتی متر و وزنشان به نیم‌کیلو می‌رسد، زیرزمین می‌روید و برای پیدا کردنشان از سگ‌های آموزش دیده کمک می‌گیرند.
«ترافل سفید» در چهار نقطه از ایتالیا و یکی از شبه جزایر کرواسی هم یافت می‌شود و پرورش آن در آزمایشگاه‌ها با شکست مواجه شده، بنابراین تنها راه دسترسی به این قارچ گران بها، پیدا کردن منابع طبیعی است. البته پای این قارچ زشت روی، به جز صنایع غذایی و داروسازی، به عالم سیاست هم باز شده و یک شهروند ایتالیایی به مناسبت پیروزی باراک اوباما در دور دوم ریاست جمهوری‌اش، یک کیلو قارچ ترافل سفید به او هدیه داد! گونه‌های مختلفی از این نوع قارچ‌ها به نام «دنبلان» در نقاط مختلف کشور ما هم یافت می‌شود.
به دنبال گنج خوراکی در کنار نهرها
در منطقه یاسوج و اطراف شهرستان «مراوه» استان گلستان، در کنار نهرها قارچی می‌روید که ترکمن های این مناطق به آن «دنبلان» می‌گویند و بسیار مفید و خوشمزه است و با آن نوعی غذای محلی به نام «بورک بیز» درست می‌کنند.
جادوی خاک: با توجه به آغاز بارندگی‌های بهاره و مساعد شدن شرایط رشد «ترافل سفید»، کار جمع آوری، خریدوفروش و مصرف آن در رویشگاه‌های این قارچ در کشور از رونق خاصی برخوردار می‌شود. گونه‌های مختلف این نوع قارچ، از بازار پر رونقی برخوردار بوده و از گران بهاترین مواد غذایی به شمار می‌رود.
در ایران تاکنون وجود گونه‌هایی از دو جنس مختلف آن، در مناطق متعددی از استان‌های آذربایجان شرقی و غربی، اردبیل، کردستان، زنجان، لرستان، همدان، مرکزی، کرمانشاه، فارس، یزد و هرمزگان به اثبات رسیده است. «ترافل سفید» که با نام علمی «morels » مشهور است، به صورت طبیعی و خودرو در دامنه کوهستان‌ها و کوه‌های شنی و رسی، تولید و برداشت می‌شود. زادگاه اولیه و محل رویش ترافل سفید، کشورهای غرب آسیا ازجمله افغانستان و هندوستان است. اندام باردهی این نوع قارچ کوهی، دارای حفره یا شیارهای کوچک و متعددی به رنگ قهوه‌ای تیره یا روشن شبیه یک گردو یا سیب زمینی معمولی در زیر خاک به عمق 5 الی 30 سانتی متر رشد می‌کند. شکل ظاهری دنبلان (تیپیک) به راحتی در زیر خاک قابل تشخیص است.
اهالی مناطق کوهستانی معتقدند، تولید قارچ کوهی به نسبت بارندگی‌های بهاری متغیر است و رعد و برق و ابرهای آسمانی، بر میزان باردهی این محصول می‌افزاید، اما به علت نداشتن ساقه، ریشه و بذر تولید شده، در محیط‌های مصنوعی و کشتزارها بازدهی نداشته و تولید آن در مقیاس وسیع‌تر انجام نمی‌گیرد و در و اقع، هنوز کسی قادر به تولید آن در محیط مصنوعی و کشتزارها نشده و روش مناسب و کارآمدی برای تولید این قارچ مرغوب و لذیذ یافت نشده است.
برای جمع آوری و یافتن قارچ دنبلان، افراد علاقه‌مند به صورت دسته جمعی و انفرادی که اغلب به ده ها نفر و در روزهای تعطیل تعداد آنها به صدها نفر می‌رسد، به مراتع و دامنه کوهستان‌ها می‌روند و اقدام به جمع آوری آن می‌کنند.
ریشه تاریخی قارچ‌های خوراکی
فراعنه‌ی مصر، «قارچ» را خوراک بسیار لذیذی می‌دانستند و اعتقاد داشتند که قارچ برای جنگاوران در صحنه نبرد، تولید قدرت می‌کند. یونانی‌ها و رومی‌ها نیز قارچ را به عنوان یک هدیه از جانب خدا می‌دانستند و آن را فقط در روزهای عید مصرف می‌کردند و چینی‌ها، آن را به عنوان یک گنج غذایی، مقدس می‌شمرند.
وقتی حرف از قارچ به میان می‌آید، ذهن بیشتر افراد به سوی قارچ‌های خوراکی پرورشی صدفی و دکمه‌ای شکل کشیده می‌شود، ولی مردم ساکن در مناطق کوهستانی، در پی قارچ‌هایی هستند که به صورت خودرو و غیر سمی، با داشتن طعم و بو و بافت مطبوع و تفاوتی کاملاً مشخص با قارچ‌های پرورشی، در کنار جویبارها و دامنه کوهستان‌ها به وفور یافت می‌شود.
قارچ در طب سنتی، مصارف بسیاری داشته است. این گیاه برای قلب بسیار مفید است و مقاومت بدن را در برابر عفونت‌های ویروسی افزایش می‌دهد و در عین حال، غذایی بسیار مناسب برای رفع خستگی است.
قارچ‌های خوش شانسی!
قدیمی‌ها معتقد بودند یافتن قارچ خوراکی و دارویی بستگی به شانس افراد دارد و در این رابطه، افراد را به دو دسته «خوش شانس» و «بدشانس» تقسیم می‌کردند و اصطلاحاً می‌گفتند فلانی شانسش می‌گیرد یا نمی‌گیرد! گرچه باورهای افراد قدیم را نمی‌توان با مباحث امروزی تطبیق داد، اما آنها برای باورهایشان دلایل موجهی داشتند.
در سالهای نه چندان دور، مردم از رفتن به کوه و دشت و پیدا کردن قارچ، دو هدف را دنبال می‌کردند؛ اول، تفریح و دوم، نوبرکردن قارچ که برایشان بسیار اهمیت داشت. هنگامی که در اوج خستگی، قارچی پیدا می‌کردند، با صدای بلند صلوات می‌فرستادند، به نحوی که دیگر همراهان متوجه می‌شدند که فرد مورد نظر قارچ پیدا کرده است.
سپس با احترام کنار قارچ می‌نشستند و آن را می‌چیدند و با یک نوع احترام خاص نسبت به قارچ و طبیعت، برآن بوسه می‌زدند. در عین حال، تا چند سال قبل، فروش قارچ در روستاها مرسوم نبود و روستائیان، آن را به صورت نوبرانه به یکدیگر هدیه می‌دادند. در سالهای اخیرکه بیکاری به یک معضل اجتماعی و عمومی تبدیل شده است، بسیاری از روستائیان با چیدن قارچ و فروش آن امرار معاش می‌کنند. این افراد، در روزهای مناسب برای پیدا کردن قارچ، ساعت‌های متمادی در دامنه کوهها و مناطق مرطوب راه می‌روند تا با یافتن قارچ و فروش آن، باری از دوش زندگی‌شان بردارند.
