جاده‌ای با عطر ادویه
اگر سری به جاده ادویه بزنید می بینید که هنوز قسمتی از سنگ فرش‌های این جاده تاریخی سالم مانده است و در گوشه و کنار آن هنوز می توان بقایای آثاری تاریخی را دید
توریسم آنلاین: اگر از شیراز 2 ساعت به طرف جنوب حرکت کنید، بعد از عبور از شهر «خفر» و تماشای رودخانه زیبای «قره آقاج» به شهری می‌رسید که تاورنیه آن را «جنگل نخل» نامیده است. نام این شهر کوهپایه‌ای ، «جهرم» است؛ شهری که مرکبات و خرمایش، زبانزد همه اهالی استان فارس است.
جهرم در روزگار قدیم بر سر راه جاده‌ای که به نام «جاده ابریشم» شناخته می‌شد، قرار داشته است. این جاده شرق و غرب را برای عبور کاروان‌های حامل ادویه هندوستان به هم وصل می‌کرده است.
بقایایی از این جاده‌ای تاریخی 400 ساله که اهالی منطقه آن را «جاده ادویه» می‌نامند، هنوز وجود دارد. این راه سنگی، آنقدر رونق و اهمیت داشت که تقریبا به اندازه جاده ابریشم شناخته شده بود؛ با این تفاوت که ابریشم از چین می‌آمد و ادویه از هند. این راه کوهستانی که یکی از شاهکارهای مهندسی راهسازی است از جاده‌های مرتبط به جاده ابریشم است که در دل کوه ساخته شده و جهرم را به لار متصل می‌کند.
اگر سری به جاده ادویه بزنید می بینید که هنوز قسمتی از سنگ فرش‌های این جاده تاریخی سالم مانده است و در گوشه و کنار آن هنوز می توان بقایای آثاری تاریخی را دید، مثل بقایای یک آب انبار تاریخی که روی یکی از کوه‌های این جاده به چشم می خورد.
شاردن یکی از سیاحانی بود که در سال 1059 هجری شمسی از جاده ادویه عبور کرد و در سفرنامه خود از این جاده یاد کرد. او نوشته است: «در کوه البرز به عنوان سخت ترین و خطرناکترین کوهی که در ایران وجود دارد جاده‌ای سنگ فرش شده با عرض بیش از چهار قدم تنها مسیر عبوری از این کوه است.
در قله این کوه سه آب انبار وجود دارد که به دلیل خشکسالی بدون آب هستند.» برای دیدن جاده ادویه باید به 6 کیلومتری جهرم سفر کنید که قدمت آن به بیش از 400 سال می‌رسد.
جَهرُم (به پارسی میانه: گهرم) یکی از شهرهای استان فارس و مرکز شهرستان جهرم است. جمعیت این شهر طبق سرشماری سال ۱۳۹۵ برابر با ۱۴۱٬۶۳۴ نفر بوده‌است.
جهرم بزرگ‌ترین و پرجمعیت‌ترین شهر نیمهٔ جنوبی استان فارس، دومین شهر بزرگ و سومین شهر پرجمعیت در استان فارس و هشتمین شهر بزرگ جنوب ایران است. شهر جهرم به دلیل دارا بودن بالاترین شاخص‌های جمعیتی و توسعه‌یافتگی، مهم‌ترین گزینه برای مرکزیت سیاسی جنوب استان فارس در صورت تقسیم به‌شمار می‌رود.
جهرم از شهرهای تاریخی ایران است. بانی و سازندهٔ شهر جهرم اردشیر یکم پسر خشایارشا پنجمین پادشاه هخامنشی عنوان شده‌است. فردوسی در شاهنامه، در موارد متعددی به خصوص در داستان‌های مربوط به اردشیر بابکان، از جهرم نام برده‌است. آثار باستانی و جاذبه‌های گردشگری فراوانی در جهرم وجود دارند. آتشکده جهرم، بازار جهرم، مسجد جامع، مدرسه خان و غار سنگ‌تراشان از شناخته‌شده‌ترین آثار تاریخی جهرم هستند.
جهرم در منطقهٔ نیمه‌خشک گرم قرار گرفته و میزان بارندگی آن حدود ۲۸۵ میلی‌متر در سال می‌باشد. میانگین دمای این شهر حدود ۲۰ درجهٔ سانتی گراد است. بیشینهٔ دما در تابستان به ۴۰٫۵ درجه و کمینهٔ دما در زمستان به ۲٫۴ درجه سانتی‌گراد می‌رسد. ارتفاع متوسط جهرم، حدود ۱۰۵۰ متر از سطح دریاست. بیشتر اهالی جهرم شیعه و فارسی‌زبان می‌باشند.
بعضی از ارتفاعات جهرم را به‌طور پراکنده درختان بومی و طبیعی پوشانده‌اند. پوشش گیاهی جهرم بخشی از آن نوار جنگلی است که از پیرانشهر کُردستان در شمال‌غرب ایران شروع و در امتداد رشته جبال زاگرس و بختیاری تا اطراف جهرم و فسا در استان فارس ادامه می یابد.
