ژاپن چگونه سیلاب های مرگبار را مهار و به جاذبه گردشگری تبدیل کرد!

توریسم آنلاین : رودخانه‌ها همیشه موهبتی برای آبادانی توکیو بوده وآب برای کشاورزی و جابجایی کالاها در امتداد آبراه‌های شهررا فراهم می‌کنند. با این حال، هنگامی که باران می بارد، این رودخانه ها می توانند به بزرگترین تهدید توکیو تبدیل شوند.

مترجم : هما حاصلی / در طول سال‌ها، سیستم‌های مختلفی برای کنترل جریان آب در توکیو ایجاد شده‌اند، با این وجود، یک سری طوفان‌های شدید در دهه‌های 1980 و 1990 سیستم‌های سیل‌زدایی شهر را تحت تأثیر قرار دادند. این طوفان ها باعث سیل عظیم و خسارت به بخش های بزرگی از شهر شد و برنامه ریزان شهری را به تکاپو انداخت تا راه های جدیدی برای محافظت از شهر در برابر بارندگی های شدید پیدا کنند. به گزارش توریسم آنلاین و به نقل از ژاپن اینفو ،به طور معمول، ساده ترین راه حل، ساختن یک مخزن خواهد بود. سوال این بود که چگونه می توان در شهری دو برابر متراکمتر از نیویورک یک مخزن ساخت. پاسخ این بود : آن را در زیر زمین بسازید.

یکی از سیستم هایی که برای تقویت سیستم دفاعی توکیو در برابر سیل ابداع شده است، کانال تخلیه زیرزمینی بیرونی منطقه متروپولیتن است که در سال 2009 تکمیل شد. کانال تخلیه که به نام G-Cans نیز شناخته می شود، بزرگترین سیستم انحراف آب زیرزمینی سیل در جهان است. تکمیل این پروژه 17 سال  طول کشید و میلیاردها دلار هزینه برداشت، اما مزایای آن برای شهر غیرقابل اندازه گیری است.

G-Cans از طریق میله های تخلیه عمودی به پنج رودخانه توکیو متصل می شود که هر کدام به اندازه مجسمه آزادی بزرگ هستند تا فضای کافی را تامین کنند. این زهکشی ها توسط یک تونل زیرزمینی به طول چهار مایل به هم متصل می شوند، که از طریق آن آب اضافی ناشی از باران هدایت می شود تا در مخزن عظیم زیرزمینی کانال که معبد زیرزمینی نامیده می شود، جمع شود. هنگامی که طوفان فروکش کرد، آب موجود در مخزن با سرعت 53000 گالن در ثانیه به رودخانه ادو پمپ می شود که معادل تخلیه کامل یک استخر شنا در اندازه المپیک در هر 12.5 ثانیه است. وقتی که فصل بارندگی نیست این معبد زیرزمینی یک جاذبه توریستی محبوب است و حتی به عنوان یک مجموعه تبلیغاتی فیلم و تلویزیون مورد استفاده قرار گرفته است.

در دهه های اخیر شدت و فراوانی طوفان های بارانی در توکیو به طور چشمگیری افزایش یافته است. به طور متوسط ​​توکیو حدود 60 اینچ بارندگی سالانه دریافت می کند. این تقریباً مشابه میامی، فلوریدا است که بیش از پنجاه درصد بیشتر از میانگین بارش کلی ایالات متحده است. در مقایسه، شهر نیویورک تقریباً 45 اینچ باران در سال دریافت می کند. در سال‌های اخیر بارندگی‌های محلی به نام «طوفان‌های بارانزای چریکی» نیز در توکیو به یک مشکل تبدیل شده‌اند که سیستم‌های زهکشی محلی را بیشتر تحت تأثیر قرار داده و انگیزه‌ای برای گسترش شبکه انحراف آب توکیو ایجاد کرده است.

مخزن تنظیم کننده زیرزمینی فوروکاوا افزوده بعدی به شبکه تاسیسات ذخیره آب زیرزمینی توکیو است. رودخانه فوروکاوا از بخش‌های شیبویا و میناتو توکیو عبور می کند که از پرتراکم‌ترین محله‌های توکیو هستند. به دلیل محدودیت فضا، مخزن در 50 فوتی مستقیماً در زیر مسیر رودخانه ساخته شده، که اغلب پیچ های زیاد مسیر آب ساخت آن را پیچیده کرده است. تونل زهکشی به طول دو مایل و قطر 26 فوت قادر به نگهداری 35663227 گالن آب است که برابر با حجم 54 استخر شنا در اندازه المپیک است.

به گزارش توریسم آنلاین ، سیستم هایی مانند کانال تخلیه زیرزمینی بیرونی منطقه متروپولیتن و مخزن تنظیم کننده زیرزمینی فوروکاوا به طور چشمگیری سیل و خسارت ناشی از طوفان های بارانی شدید را کاهش داده اند. همچنین تا حد زیادی به لطف این نوع سیستم‌های زیرزمینی و دور از دید  ازتوکیو محافظت می‌کنند. از آنجایی که توکیو به تطبیق خود با الگوهای آب و هوایی در حال تغییر ادامه می دهد، این احتمال وجود دارد که این سیستم ها همچنان نقش کلیدی را در حفاظت از شهر برای سال های طولانی ایفا کنند.