حتی اگر خیلی اهل سفر و گشت و گذار باشید، باز هم تا زمانی که دشت مغان را نبینید، نمی‌توانید ادعا کنید زیباترین جاذبه‌های ایران را دیده‌اید
توریسم آنلاین: حتی اگر خیلی اهل سفر و گشت و گذار باشید، باز هم تا زمانی که دشت مغان را نبینید، نمی‌توانید ادعا کنید زیباترین جاذبه‌های ایران را دیده‌اید؛ تازه می فهمید آنچه تاکنون از زیبایی دیده اید سوتفاهم بوده. دشت مغان، بهشتی است که باید آن را در بهار ببینید. سرزمینی سبز، خنک و پوشیده از درختان میوه که به دشت همیشه بهار ایران معروف است.
20 کیلومتر بعد از روستای «صلوات» به طرف مشگین شهر که بروید، تابلوی آبی رنگ روستای «مازافا» را خواهید دید. بعد از عبوراز وسط روستا، دو کیلومتر راه خاکی را باید طی کنید تا به چشمه آب معدنی «مازافا» برسید.
اهالی منطقه، آب این چشمه را برای درمان امراض کلیوی مؤثر می‌دانند. در تالاب‌های دشت مغان هم می‌توانید انواع پرندگان مهاجر، مثل قوی فریادکش، قوی کوچک، قوی گنگ، پلیکان خاکستری، اردک چشم طلایی، اردک تاجدار، مرکوس سفید، غاز خاکستری و بالکان کوچک را ببینید.
مغان، سرزمینی بسیار قدیمی است که از دیرباز، محل سکونت اقوام آذری بوده است. تپه نادری «اصلاندوز» یکی از دیدنی‌های تاریخی این منطقه است که در جنوب غربی شهر اصلاندوز و در تلاقی رودخانه ارس و قره سو قرار دارد. نادرشاه در استراحتگاه تپه نادری، سران کشور و بزرگان را به دشت مغان فرا خواند و انجمن بزرگی تشکیل داد که منجر به خلع شاه طهماسب دوم صفوی و رسیدن وی به تخت سلطنت شد.
قلعه‌ای به وسعت یک شهر
قلعه اولتان، یکی از مهمترین بناهای تاریخی این منطقه است که در 500 متری روستای اولتان، کنار رودخانه ارس قرار دارد. دور تا دور قلعه اولتان را یک دیوار بزرگ خشتی فرا گرفته و در سه سمت آن، آثار خندق بزرگی دیده می‌شود.
نخستین بانیان قلعه، اشکانیان بوده‌اند و به واسطه استحکام و موقعیت مناسبی که داشته است، تا قرن دوازدهم هجری برای جلوگیری از تهاجم دشمن، مورد استفاده قرار می‌گرفت.
این قلعه که در اردبیل به نام «اولتان قالاسی» خوانده می شود، به دلیلی نزدیکی به رود ارس و مجاورت با پارس‌آباد مغان، اهمیت بالایی دارد و به همین دلیل، سازمان میراث فرهنگی اردبیل تصمیم گرفته است این مکان را به‌صورت موزه‌ای بسیار زیبا، به نمایش آثار تاریخی و باستانی شمال غرب ایران اختصاص دهد.
داخل قلعه «اولتان» که به دلیل وسعت زیادش، یک «شهر- قلعه» به حساب می‌آید. تعداد زیادی خانه مسکونی و در بیرون آن، اتاقک‌هایی برای فلزکاری، شیشه‌گری و سفالگری دیده می‌شود.
بقایای به جا مانده از بنای باشکوه قلعه، بیش از هر چیز یک دژ نظامی را تداعی می‌کند، دژی که ابتدا به دستور پادشاهان اشکانی ساخته شد، اما هیچ گاه استفاده از آن به این دوره تاریخی محدود نشد، تا آنجا که در کاوش‌های باستان شناختی، سفال‌های متنوعی از دوره اسلامی در قلعه به دست آمد.
گو اینکه به باور باستان شناسان، هنوز بخش‌هایی از این قلعه زیر خاک قرار دارد که کشف آن می‌تواند زوایای دیگری از تاریخ پیش از اسلام این سرزمین را روشن کند. در آن زمان، دور تا دور قلعه، خندقی 15 متری ساخته شده بود که «اولتان» را از گزند دشمنان در امان می‌داشت. ایرانیان، این خندق را به وسیله دو کانال آبی که از رودخانه کشیده شده بودند، همواره پرآب نگه می داشتند تا احتمال حمله دشمن به حداقل برسد.
بهشت چشمه‌های ایران
جایی در دامنه کوه سبلان، ناشناخته و بکر و ییلاق همیشگی عشایری که از قشلاق دشت مغان به این منطقه کوچ می‌کنند، با آب و هوای کوهستانی و طبیعتی بی‌نظیر؛ اینجا روستای «قوتورسویی» است.
اگر قصد دارید به جای متفاوتی سفر کنید، قوتورسویی پیشنهاد مناسبی است، چرا که علاوه بر آب و هوا و طبیعت دست‌نخورده، می‌توانید از مجموعه آب درمانی «قوتورسویی» بهره‌مند شوید؛ چشمه‌ساری که املاح و گاز ناشی از آن به حدی است که نمی‌توان برای آن سقفی گذاشت و همین امر باعث شده است تا مسافران وقتی در آب فرو می‌روند، از همانجا چشم‌انداز قله زیبا و برف گرفته سبلان را ببینند.
«قوتورسویی» جزو پرآب‌ترین چشمه‌های گرم منطقه شمال غرب کشور است و از آنجایی که در ردیف آب‌های معدنی «سولفاته کلیسیک» و گوگرد خیلی گرم قرار دارد، آثار ناشی از آن، سنگ‌های درون رودخانه را کاملاً سفید کرده است.
البته دمای 40 درجه‌ای آب این چشمه، محیط اطراف را همواره بخار آلود و رویابرانگیز ساخته است که نمونه آن را در کمتر جایی می‌توان مشاهده کرد. عشایر منطقه معتقدند گاز ناشی از چشمه «قوتورسویی» برای درمان بیماری‌های تنفسی، آسم، سرفه‌های تشنجی و تشنج‌های عضلانی هم مفید است.
