دکترانتظامی،مصداق یک مدیر کاردان
«کار را باید به کاردان سپرد»؛ این جمله ای تکراری و کلیشه ای اما پرمغز و با معنی است.
به شخصه معتقدم یکی از مشکلات اصلی کشور طی سالیان اخیر و در دولت های مختلف همین است؛بعضی جاها،کار دست کاردان نیست.
هنوز یادمان نرفته که مثلا در معاونت های مطبوعاتی دولت های نهم و دهم چه تصمیماتی گرفته می شد و مسوولین وقت این معاونت چگونه سلیقه ای با رسانه ها برخورد می کردند.
پس از آن و با روی کار آمدن دولت حسن روحانی، معاونت مطبوعاتی وزارت ارشاد جان تازه ای گرفت و این معاونت به خانه واقعی رسانه تبدیل شد.
دکتر حسین انتظامی مردی که با تکیه بر تجربه گران سنگ رسانه ای خود با زیرو بم مطبوعات و رسانه ها آشنا بود و اشراف کاملی به مشکلات اهالی رسانه داشت با تدبیرجنتی -وزیر وقت ارشاد- پست معاونت مطبوعاتی را تحویل گرفت.
با آمدن انتظامی اما خیال اهالی رسانه از حضور یک فرد کاردان و کاربلد در یکی از حساس ترین معاونت های وزارت ارشاد آسوده شد.
حسین انتظامی به درستی در معاونت متبوعش دست به یک خانه تکانی اساسی زد؛ او این معاونت را از یک نهاد امنیتی و ترس آور-زمان رامین را فراموش نکنید- به یک نهاد واقعا فرهنگی تبدیل کرد که خانه امنی برای اهالی رسانه ها شد.
او در سیاست های این معاونت نیز تحولاتی خوب ایجاد کرد و شفاف سازی را سرلوحه کارهایش قرار داد.
با حضور انتظامی در معاونت مطبوعاتی حق به حق دار رسید و مثلا برخی روزنامه های کم تیراژ دولتی یارانه ای همسان با روزنامه های پرمخاطب دریافت نکردند.
نگاه انتظامی به رسانه ها بدون تبعیض و فارغ از جناح بندی های سیاسی بود؛ طرح خود اظهاری روزنامه ها،خبرگزاری ها و پایگاه های خبری مصداق همین نگاه است که یارانه های اختصاص یافته دولتی را شامل رسانه هایی می کرد که از ظرفیت لازم و استانداردهای موجود رسانه ای برخوردار باشند.
خیلی وقت ها تعریف بد نیست. خیلی هم خوب است. چه اشکالی دارد از کسی که کار خوب می کند یا خوب، کار می کند تعریف کرد.
حسین انتظامی مدیری دانش محور است که تحول گرایی را لازمه کارهایش می داند. او بدون هیاهو به معاونت مطبوعاتی رفت، بی ادعا آنجا را سامان داد و بی سروصدا از این نهاد رفت؛مدیری موفق که به اذعان اغلب اهالی و اساتید رسانه موفق بود و مصداق یک مدیر کاردان.
