توریسم آنلاین: ایران با وجود تنوع خوراکی چشمگیر خود ناشی از اقلیم چهارفصل و رنگین کمان اقوام فارس و آذری و لر و کرد و عرب و بلوچ و گیلک و … آن طور که باید و شاید نتوانسته سفره 2500 قلم خود را به گردشگران جهان بشناساند.
هما حاصلی : با انتشار لیست کشورهای دارای رکورد جهانی بهترین مکاتب آشپزی در حالی که نام ترکیه همسایه ایران در رده هفتم این فهرست نشسته است، اما خبری از نام ایران به عنوان دارنده یکی از سه مکتب مادر آشپزی جهان نیست و جای خالی سفره ای با 2500 نوع خوراک طعم حسرتی تلخ را بر دل می نشاند.
به گزارش توریسم ، کشور ما در مقایسه با همسایه خود ، ظرفیت ها و امکانات بسیار متنوع تر و گسترده تری در حوزه جذاب گردشگری خوراک دارد که اگر از این ظرفیت ها استفاده شود قطعا ایران به یکی از مهم ترین قطب های گردشگری خوراک در منطقه و جهان تبدیل خواهد شد .
ترکیه در سال های اخیر به صورتی هوشمندانه به تبلیغ خوراک خود پرداخته است . سریال های ترکی به صورتی گسترده با تمرکز بر میز خوراک و نمایش پر زرق و برق رستوران ها ، دهان گردشگران جهان را برای چشیدن طعم های ترکیه آب انداخته و با وجود قیمت نسبتا بالای مواد خوراکی در این کشور ،گردشگران آمریکایی و اروپایی را به مشتریان پر و پاقرص انواع و اقسام خوراکی ها و شیرینی جات خود بدل ساخته است.
در این میان ایران با وجود تنوع خوراکی چشمگیر خود ناشی از اقلیم چهارفصل و رنگین کمان اقوام فارس و آذری و لر و کرد و عرب و بلوچ و گیلک و … آن طور که باید و شاید نتوانسته سفره 2500 قلم خود را به گردشگران جهان بشناساند و تنها تصویر سفره ایرانی در ذهن گردشگران محدود به کباب شده است.
با این حال نقطه امید بخش فهرست بهترین مزه های جهان در سال 2022 کسب عنوان هشتمی قورمه سبزی ایرانی است. قورمه سبزی خوراکی اصیل و لذیذی که خود به تنهایی می تواند بستر جشنواره ها و رویدادهای گردشگری شود چراکه در شهرهای مختلف ایران با طعم های مختلف طبخ می شود و با همراهی موسیقی بومی و بازی های محلی و لباس اقوام و صنایع دسته می تواند پکیجی جذاب و خوش آب و رنگ برای کشاندن گردشگران جهان به این سرزمین شگفت انگیز اما ناشناخته شود.
در سایه تنوع اقلیمی و خاک سخاوتمند ایران ،تنوع ادویه جات ،رنگ هاو سبزیجات و چاشنی ها در پخت انواع خورشت ها و نیز انواع و اقسام مرباها ونان و کلوچه و شربت و دمنوش ها در گوشه گوشه ایران بر غنای سفره ایرانی افزوده است.
تدوین تقویم رویدادهای غذا در شهرها و روستاها و نیز برگزاری جشنواره های سراسری و هم زمان خوراکی هایی که در شهرهای مختلف ایران با طعم های خاص آن منطقه طبخ می شود می تواند علاوه بر ایجاد نشاط در جوامع محلی موجب رونق گردشگری و توسعه مناطق مختلف کشور شود و می توان به مدد تکنولوژی های نوین و مخابره تصاویر و گزارش این رویدادها تبلیغات وسیعی برای گردشگری و نمایش فرهنگ و زندگی واقعی ایرانی ها در مقابل موج سنگین ایران هراسی انجام داد.
همدلی ایرانی ها در بار گذاشتن دیگ های نذری ،پخت دسته جمعی نان و کلوچه های مناسبتی در اعیاد و آیین های تولد و عروسی و عزا که همه با سفره های خاص خود همراه است جاذبه ای دلنشین برای گردشگرانی است که هرگز ایران و مردمان پاک نهادش را ندیده اند و تنها از تریبون بدخواهان و دشمنان توسعه این مرز و بوم از ایران شنیده اند. چه اینکه زمانی دمی گوجه خانواده روستایی عباس برزگر در بوانات که با چاشنی مهربانی و مهمان نوازی و صداقت پیش روی گردشگر آلمانی قرار می گیرد روستایی دورافتاده را به بهشت گردشگران خارجی مبدل کرد.
به هر تقدیر با حلوا حلوا کردن دهان شیرین نمی شود و گردشگری هم با حرف های تکراری و وعده های خیالی و تنها اکتفا و فخر داشته هایی که در گنجه های فراموشی غبارگرفته اند به جایی نمی رسد. تنها شناخت ظرفیت ها و بهره گیری صحیح از آنهاست که می تواند حتی با گامی کوچک جهشی بزرگ در توسعه این صنعت بی رمق ایجاد کرد و ایران زیبا را به جهان معرفی کند. دست بجنبانیم که از دست دادن فرصت بیش از این نباید و نشاید.
