کویر لوت را اَبَرشهر کلوخی جهان می‌نامند؛ کویر گسترده‌ای که در گوشه و کنارش، برجستگی‌ها و فرورفتگی‌های کلوخی با هنرمندانه‌ترین فرساش آبی و بادی پدید آمده است
توریسم آنلاین: طبیعت کرمان آنقدر دیدنی و متفاوت است که سر زدن به آن می‌تواند همیشه در خاطرتان بماند. اگر اهل تجربه کردن آب و هوای متفاوت هستید، دیدار از کویری‌ترین سرزمین ایران را از دست ندهید!
حالا اگر اهل کویرنوردی هستید، حتماً سری به لوت بزرگ بزنید؛ دشت زیبایی که به عنوان یکی از نادرترین انواع بیابان در جهان شناخته می‌شود و با کلوت‌ها و رسوبات شگفت انگیزش، هر سال گردشگران زیادی را به خود جذب می‌کند. این روزها کمپ‌های کویری مجهز و بسیار زیبایی هم در گوشه و کنار این دشت برپاشده‌اند تا استراحتگاه موقتی باشد برای گردشگران.
کویر لوت ایران را ابر شهر کلوخی جهان می‌نامند. کویر گسترده‌ای که در گوشه و کنارش برجستگی‌ها و فرورفتگی‌های کلوخی زیادی به شکل رشته‌های موازی یا تپه‌های منفرد به چشم می‌خورد؛ یعنی هنرمندانه‌ترین نتیجه فرسایش آبی و بادی در منطقه‌ای به طول 150کیلومتر وعرض 70 کیلومتر!
می‌گویند در سرزمین آبشارها، غارها و ییلاق‌ها، سرزمین کلوت‌ها و بوته‌های گل‌محمدی، دیار زیره و چاشنی‌هایی با انواع طعم‌ها، گرما با سرما و آدم‌ها با صخره‌ها، آشتی کرده‌اند . آنقدر با هم کنار آمده‌اند که به یک همزیستی مسالمت‌آمیز رسیده‌اند!
می‌گویند در سرزمینی که کویر را به آغوش کشیده است، خنده‌های مهربان مردم، حتی از شیرینی‌های کرمان هم شیرین‌تر است. اما شنیده‌ها کافی نیست، باید کوله‌بار سفر را بست و رفت تا دیدنی‌ها را از نزدیک دید.
چشمه‌های آب معدنی، چشم‌اندازهای طبیعی بسیار زیبایی در کرمان آفریده‌اند و چندین منطقه حفاظت شده. در کنار صحراهای بکر و زیبا را نیز می‌توان به زیبایی‌ها و جاذبه‌های تاریخی کرمان افزود.
دیدنی‌های کویری کرمان
در کویر سوزان لوت و در چند کیلومتری گرم‌ترین نقطه زمین که هیچ موجودی توان زنده ماندن ندارد، مجموعه‌ای از دهها آبشار و چشمه را می‌بینید که بیشتر به یک رؤیا می‌ماند، رؤیایی که مثل افسانه‌های هزار و یک شب، شما را به خواب می‌برد!
کرمان، کلکسیونی از اقلیم‌های مختلف است، اما یکی از پیچیده ترین و شگفت آورترین اکوسیستم‌های آن، در مجاورت کویر «لوت» واقع شده است. گستردگی و بی آبی و تنهایی در گستره کویر لوت، سبب شده که از آن به عنوان نقطه صفر زمین یاد کنند . به واقع نیز مکانی است که به دلیل گرمای شدید هوا، بی آبی و عدم امکان زندگی، از آن می‌توان به عنوان یکی از اسرار آمیزترین نقاط کره خاکی یاد کرد که همچنان رازهای سربه مُهری در دل خود دارد.
اما جاذبه شگفت انگیزی که بیشتر به افسانه شباهت دارد، در دل کویر بی آب و علف لوت واقع شده است. بعد از گذشتن از آخرین روستاهای مسکونی، وارد دشتی مملو از شن می‌شویم؛ در 40 کیلومتری شهر گلباف، آن هم در دل کویر، به ناگاه دره‌ای مملو از آب و نخلستان ظاهر می‌شود که به دلیل پر آب بودنش، مردم بومی منطقه از آن به عنوان دریا یاد می‌کنند. این ناحیه، آخرین نقطه حیات در این منطقه است!
شگفتی‌های سرزمین عجایب
کویر لوت، به عنوان بخش قابل توجهی از استان کرمان، میزبان شگفت انگیزترین غارهای طبیعی و منحصربفرد است که تحسین هر بیننده‌ای را بر می‌انگیزد. بزرگترین شهر کلوتی جهان و سرزمین عجایب، نام‌هایی است که بسیاری از گردشگران و خصوصاً شرق شناسان، پس از رسیدن به کلوت‌ها، بر زبان جاری ساخته‌اند.
از نقاط شگفت‌انگیز کویر لوت، منطقه‌ای پوشیده از سنگ‌های سیاه آذرین است. پهنه‌ای وسیع در دل شن‌ها، سنگ‌ریزه‌ها و نمک‌زارها که میزبان سنگ‌های سیاه است. این بخش از کویر که به آن «گندم بریان» می‌گویند، ضمناً گرم‌ترین نقطه روی زمین هم هست.
رودخانه شور
رودخانه شور که علیرغم خشکسالی‌های چندین ساله استان کرمان، همچنان در بستر کویر خشک کرمان می‌خرامد و هر روز بستری جدید و شکلی جدید در پهنه شن‌ها به خود می‌گیرد. رطوبت لازم را نیز برای جمع شدن شن‌ها مهیا کرده و تدریجاً به دلیل جمع شدن شن‌ها و بارش‌های باران، این سازه ها به شکل کنونی خود پدید می‌آیند.
رودخانه شور از سرشاخه های بیرجند آغاز می شود و درنهایت، در کویر کرمان به شوره‌زار تبدیل می‌شود. این رودخانه در انتهای حرکتش، به حدی غلیظ می‌شود که آب رودخانه به دلیل غلظت و رنگ سفیدش بیشتر به ماست شباهت دارد!
گردشگری کویر
اما شاید عجیب تر از همه اینها، تغییر شکل همیشگی عجایب کویر کرمان باشد که به‌دلیل فرسایش شدید باد و باران اتفاق می‌افتد. با این حساب، کویر لوت همیشه جذابیت تازه‌ای دارد که هر بیننده‌ای با دیدن آن، به شدت غافلگیر می‌شود.گردشگری کویر کرمان، هر چند سفری یک روزه محسوب می‌شود، اما در سال‌های اخیر با احداث کمپ‌های کپری در حاشیه جاده شهداد – نهبندان و استقرار امکانات مناسب، فرصت خوبی برای یک کویرگردی چند روزه فراهم می‌کند.
کوهستان آلپ کرمان
جوپار، شهری است در بخش ماهان شهرستان کرمان که بیشترین شهرتش را مدیون کوه‌هایی است که دور تا دور آن را احاطه کرده‌اند. برای سفر به جوپار باید حدود ۲۵ کیلومتر از جنوب شهر کرمان فاصله بگیرید تا در دامنه رشته‌کوه‌های مرکزی، این شهر کوچک را ببینید. در منطقه جوپار، ۲۲ رشته قنات قدیمی وجود دارد که آب مورد نیاز جوپار و مناطق اطراف را برای آشامیدن و کشاورزی تأمین می‌کند و طبیعت دلنشینی را در این منطقه پدید آورده‌اند.
اما اگر قصد کوهنوردی در جوپار را دارید، باید به جنوب این شهر بروید و 18 کیلومتر از شهر فاصله بگیرید. کوه جوپار یکی از بهترین ارتفاعات کشور است که کوهنوردان زیادی را به خود جذب می‌کند.
برف‌های این کوه حتی در تابستان هم آب نمی‌شود و به همین دلیل، به آلپ ایران شهرت دارد. گیاهان دارویی فراوانی که از کوه جوپار به دست می‌آید، به سراسر کشور فرستاده می‌شود و اگر به این کوه سری بزنید، می‌توانید در دامنه‌های آن آلاله، آویشن، مرزن جوش و از همه مهمتر زیره سیاه، یعنی همان زیره معروف کرمان را ببینید!
باغ شاهزاده ماهان کرمان
باغ شاهزاده ماهان را در دامنه کوه جوپار باید ببینید. درست در نیم فرسنگی ماهان و در دامنه کوه‌های تیگران. کافی است چنددقیقه‌ای را در این باغ سر کنید تا کاملاً فراموشتان شود که در یک منطقه کویری قرار دارید! باغ شاهزاده ماهان، بهشت کوچکی در کرمان است که به دستور فرمانفرما شاهزاده قاجار ساخته شده است.
فرمانفرما دستور داد تا دو عمارت دیگر در دو طبقه و در غرب و شرق این باغ بنا کنند تا به عنوان استراحتگاه مورد استفاده قرار گیرد. این باغ، یکی از زیباترین باغهای سنتی ایران محسوب می‌شود.
یکی از شگفتی‌های این باغ، شبکه آبرسانی و حوضچه‌های آن است که در محور مرکزی باغ قرار دارد. درجلوی عمارت اصلی، حوض بزرگی با 5 فواره مشاهده می‌شود و آب این حوض که سرچشمه آن قنات معروف تیگران است، به پاشویه سنگی اطراف آن ریخته و از آنجا به طرف ده شرشره آبشارگونه جاری می‌شود. این شبکه آبرسانی از نظر طراحی، شاهکار محاسبه و دقت به شمار می‌رود.
سیاحت در کرمان قدیم
حالا بد نیست برویم آتشکده زرتشتیان کرمان را هم ببینیم. کرمان در قدیم «گواشیر» نامیده می‌شد. گواشیر، یعنی کوه اردشیر. علت این نامگذاری هم به خاطر این است که در ٢١٠ سال قبل از میلاد، اردشیر به این شهر حمله کرده و آن را تصرف می‌کند و اینجا را گواشیر می‌نامد که بعدها به کرمان تغییر نام پیدا می‌کند.
به خاطر همین قدمت و اصالت است که در این شهر، از قدیم زرتشتیان بسیاری ساکن بوده‌اند. امروز هم یکی از معروف‌ترین آتشکد های زرتشتیان در این شهر و تنها موزه زرتشتیان حهان هم در همین آتشکده قرار دارد.
حمام گنجعلی خان: حالا نوبت بازدید از حمام گنجعلی خان است؛ یک حمام بسیار قدیمی و تاریخی. در ضلع ورودی حمام، یک راهرو وجود دارد که مانع می‌شود فضای داخل حمام از بیرون دیده و یا هوای گرم حمام خارج شود. بعد از راهرو، وارد بخشی به نام رختکن یا سربینه می‌شویم، بخشی وسیع و چند ضلعی که اطرافش غرفه‌های متعددی وجود دارد.
در این غرفه‌ها، اصناف محتلف، هریک بنا به فراخور حال خود، لباس عوض می‌کردند، به استراحت می‌پرداختند، عبادت می‌کردند، غذا می‌خوردند و گپ می‌زدند!
تخته سنگ زمان! در حمام گنجعلی‌خان، تخته سنگی را می‌بینید به نام «سنگ زمان» که از مرمر یکپارچه سرخ ساخته شده است. با تابش نور خورشید از پشت این تخته سنگ و انعکاس نور روی دیوار روبرو، تصویر طلوع و غروب خورشید برای مردمی که در حمام در حال استحمام بودند، قابل رؤیت بود و به همین دلیل، تخمین زمان برای آنها امکان پذیر می‌شد. این دیگر یکی از عجیب ترین پارامترهای این حمام است که حتماً باید ببینید.
خوردنی‌ها و بردنی‌های کرمان
در جغرافیای فرهنگی ایران بزرگ، بسیار اندک و انگشت شمار هستند شهرهایی که همراه با یک پیشینه بسیار تاریخی، محصولات خوراکی و غذایی‌شان هم در قالب ضرب‌المثل و یا سفرنامه، در کتاب‌ها و متون مختلف مورد اشاره قرار گرفته باشد و در زبان مردم کوچه و بازار هم چندین قرن، به اصطلاح چرخیده باشد. یکی از همین شهرها، کرمان است که به واسطه زیره‌اش، نه تنها در ایران که در برخی کشورهای دیگر هم شناخته شده است.
در کرمان، «زیره» از مهم‌ترین چاشنی‌های غذایی است و اصلاً یکی از غذاهای سنتی و محلی کرمان نامش «زیره با» است که در واقع نوعی آش است که با گوشت مرغ پخته می‌شود. در عین حال، کرمان مرکز ادویه‌های خوش عطر و خوش طعمی است که در سبد سوغاتی‌های مهم کرمان، جایگاه خاصی دارد.
حالا که از محصولات غذایی سخن گفتیم، بد نیست بدانید، «حلیم بادمجان» محبوب‌ترین غذای کرمانی‌هاست. «روغن جوشان» هم یکی دیگر از جاذبه‌های خوشمزه شهر کرمان است؛ نوعی نان محلی که آن را در روغن حیوانی می‌جوشانند و مزه و طعم عجیبی دارد که توصیف آن کمی دشوار است. باید بروید، بخرید و بخورید!
