
در دل اقلیمی کمآب اما سرشار از سرمایههای فکری و اجتماعی، شهر اوز در جنوب استان فارس با کسب عنوان «پایتخت کتاب ایران» به نقطه تمرکز نگاه فرهنگی کشور تبدیل شده است.
توریسم آنلاین: اگر می خواهید درماه آخر پاییز راه سفر در پیش بگیرید کجا بهتر از جنوب زیبای ایران؟ به ناشناخته ها و نادیده ها سفر کنید مثلا بروید اوز پشیمان نمی شوید یا بروید پارسیان و حتی نفت سفید.
اوز مقصد تازه جنوب کشور
در دل اقلیمی کمآب اما سرشار از سرمایههای فکری و اجتماعی، شهر اوز در جنوب استان فارس با کسب عنوان «پایتخت کتاب ایران» به نقطه تمرکز نگاه فرهنگی کشور تبدیل شده است. این انتخاب که با میزبانی آیین افتتاحیه سیوسومین هفته کتاب ایران رسمیت یافت، آغاز فصلی تازه در شکوفایی ظرفیتهای فرهنگی و رونق گردشگری ادبی این شهر است.

اوز، شهری با پیشینهای غنی در فرهنگ، تجارت و فعالیتهای نیکوکارانه، امروز در صدر توجه فرهنگی ایران قرار گرفته است؛ شهری که نهتنها ریشههای عمیق فرهنگی دارد، بلکه با مشارکت مردمی مثالزدنی، اکنون عنوان «پایتخت کتاب ایران» را نیز یدک میکشد. انتخاب اوز در اردیبهشتماه امسال و برگزاری آیین افتتاحیه هفته کتاب کشور در این شهر، نقطه عطفی در مسیر تبدیل آن به یک مقصد ملی گردشگری فرهنگی به شمار میرود.
تاریخ، معماری بومی، آیینها و سبک زندگی مردم اوز، بستر قدرتمندی برای شکلگیری تجربههای ادبی و فرهنگی است. ایجاد موزه مردمشناسی، راهاندازی کافهکتابها و احیای خانههای تاریخی برای کاربریهای فرهنگی از جمله برنامههایی است که میتواند این پیوند را عمیقتر کند
ساحل دستیر پارسیان
ساحل «دستیر» در غرب استان هرمزگان و در محدوده شهرستان پارسیان، یکی از بکرترین و زیباترین نوارهای ساحلی جنوب کشور است که طی سالهای اخیر با چشماندازهای منحصربهفرد، آرامش کمنظیر و ویژگیهای طبیعی ویژه، به یکی از مهمترین مقاصد گردشگری طبیعتمحور تبدیل شده است.
ساحل «دستیر» در امتداد آبهای نیلگون خلیج فارس قرار دارد و با لایههای زمینشناسی منحصربهفرد، تنوع ساحلی، زیستگاه گونههای ارزشمند و مناظر چشمنواز، جایگاهی ویژه در میان جاذبههای طبیعی هرمزگان یافته است.

شهر «دَشتی» از توابع شهرستان پارسیان، با پیشینهای که از سال ۱۳۹۰ به شهر ارتقا یافته، بهعنوان نزدیکترین سکونتگاه به ساحل دستیر شناخته میشود. یکی از مهمترین جاذبههای طبیعی این منطقه، ساحل بسیار زیبای دستیر است؛ ساحلی که به دلیل بکر بودن، پاکیزگی و آرامش کمنظیر، در سالهای گذشته توجه گردشگران داخلی و خارجی را جلب کرده است.
این ساحل زیستگاه و محل تخمریزی لاکپشتهای پوزهعقابی گونه ارزشمند و در معرض خطر انقراض است و همین موضوع دستیر را به یکی از مهمترین نقاط ساحلی برای حفاظت از تنوع زیستی جنوب کشور تبدیل کرده است.
مسافرانی که از استان بوشهر وارد هرمزگان میشوند، میتوانند از عسلویه به سمت پارسیان حرکت کنند. فاصله عسلویه تا مرکز شهرستان پارسیان حدود ۸۳ کیلومتر و از پارسیان تا شهر دشتی حدود ۵ کیلومتر است. مسیر شیراز ـ پارسیان، مسیر مناسب برای مسافران استان فارس است. فاصله شیراز تا پارسیان حدود ۴۰۰ کیلومتر است.
مسیر بندرعباس- بندر خمیر- بندر لنگه- پارسیان مناسب برای مسافران شرق و شمال هرمزگان است که از بندرعباس تا پارسیان حدود ۴۰۰ کیلومتر و فاصله بندر لنگه تا پارسیان حدود ۲۲۰ کیلومتر است.
نفت سفید دهکده گردشگری که روزگاری شهری مدرن بود
سیبرنج، پشت برج، کوی ژاندارمری و بنگلههای کارگری و کارمندی را از مناطق مختلف نفت سفید و آن را به روستایی خاص تبدیل کرده است. ساکنان نفت سفید در گذشته از امکانات مدرنی شامل سیستم مخابرات، بانک، بازارچه، تلفنهای مدرن هندلی، سینما، مدرسه، سیستم فاضلاب، استخر سرپوشیده و روباز، ایستگاه تولید برق و حتی برق زیرزمینی به جای برق هوایی، منازل ضد زلزله و… برخوردار بودهاند که اکنون در بخشهای مختلف آن جز تلی از خرابه نمانده است. نفت سفید روزگاری سرآمد شهرهای پیشرفته بود.

چشمههای نفتی روستای نفت سفید اگر چه در ابتدا رونق بخشِ این روستا رخ مینمود، اما آنگاه که تن آن از مکیدنهای مکرر تلمبههای نفتی رنجور شد، یله و رها با مشعلهای روشنش به حال خود واگذار شد تا بدانجا که اکنون مخروبهای بیش از آن نمانده است.
نفت سفید در تاریخ اولیه اکتشاف نفت، جزو پنج منطقه نفتخیز ایران بود. نفت سفید با اینکه هم اکنون روزانه ۵۰ میلیون فوت مکعب گاز از گنبد گازی مخزن خود تولید و در مخزن هفتکل تزریق میکند و چندین هزار بشکه برداشت نفت در هر روز دارد، در حال حاضر به مانند بسیاری از مناطق نفتخیز به خاطر کم شدن نفت صادراتی و نیز دور افتادگی از جاده ارتباطی با مرکز و تخلیه آن توسط سکنه اصلیاش، شادابی و رونق گذشتهاش را از دست داده است.
گردشگرانی که تمایل دارند به دهکده نفت سفید بروند میتوانند راهیِ ۶۵ کیلومتری شمال شرقی اهواز در شمال غربی میدان هفتکل شوند.











