جنگِ ویرانگر بر هر سرزمینی که سایه افکند، حتی اگر تمام هم شود آثار و زخم هایش در تمام عمر بر بدنه شهر و روح آدمها باقی می ماند…
به گزارش «توریسم آنلاین» افغانستان یکی از همین سرزمینی هایی است که سالهای سال اسیر جنگ است.
کشوری محصور در خشکی به پایتختی کابل که در آسیای جنوبی قرار گرفته و سی و نهمین کشور پرجمعیت جهان محسوب می شود.
کشاورزی اصلی ترین منبع درآمد این کشور است و همچنین دارای منابع گاز و نفت است.
«بزکشی» بازی ملی و سنتی افغانهاست که قرنهاست انجام می شود و شرکت کنندگان اسب سوار باید بزها را بگیرند!
افغانها نوروز را به عنوان سال جدید جشن می گیرند.
بزرگترین مجسمه بودا در افغانستان ساخته شده بود که در سال ۲۰۰۱ توسط طالبان نابود شد.
اولین نقاشی های رنگ روغن جهان در غارهای بامیان مربوط به سال ۶۵۰ پیش از میلاد هستند.
تخمین زده شده که افغانستان از ۵۰ هزار سال پیش دارای سکنه بوده است.
قبل از ورود اسلام به افغانستان بودا و زرتشت دین این سرزمین بودند.
شعر بخش مهمی از فرهنگ افغانستان است.
دست دادن معمول ترین حالت در دیدار است.
غذا معمولا روی زمین گذاشته و خورده می شود.
مساحت کل آن ۶۵۲ هزار و ۲۳۰ کیلومتر مربع است.
۱۹ آگوست روز ملی در افغانستان است.
رود هیرمند(یا هلمند) طویل ترین رود افغانستان است.
میانگین امید به زندگی در افغانستان در سال ۲۰۱۸، ۵۲ سال اعلام شد.
علیرغم جنگ و اینکه شاید هیچ عکاس و بلاگری بخش زنده و در جریان افغانستان را نشان ندهد اما «تیجس بورک کمپ» عکاس هلندی در سفر به افغانستان از زندگی روزمره در این کشور عکاسی کرده تا به گفته خودش نشان دهد که با وجود جنگ زندگی هنوز جریان دارد!
در ادامه منتخبی از این عکس ها را تماشا می کنید که در نمایشگاهی در پاریس به نمایش گذاشته شده اند.
