گفت‌وگوی اختصاصی “توریسم آنلاین” با سفیر کره جنوبی در ایران/ تهران- سئول مسیر جذاب گردشگری می شود
كرشمه هاي دو كشور اساطيري
هستی حقیقی/اسماعیل ناصری
پُرپیداست که صنعت گردشگری در سطح بین‌المللی با مسئله دیپلماسی نسبتی روشن دارد.
به عبارت بهتر، هرچه دیپلماسی بین دو کشور قوی‌تر و روابط فی‌مابین مطلوب‌تر باشد، گردشگری نیز به همان تناسب بین مردمان دو سرزمین پررونق‌تر خواهد بود.
وقتی از این زاویه به موضوع نگاه کنیم، گفت‌وگو با سفیر یک کشور در ایران با محوریت موضوع گردشگری فی‌مابین معنای ویژه‌ای می‌یابد.
با این پیش‌فرض، صبح یکی از روزهای اوایل خردادماه به خیابان شیخ‌بهایی غربی رفتیم و ساعتی مهمان سفارت کره جنوبی در تهران شدیم.
«کیم سئونگ هو»، سفیر 55 ساله کره جنوبی در ایران، فعالیت دیپلماتیک خود را از 24 سالگی آغاز کرده است، بنابراین در حال حاضر بیش از سه دهه تجربه دیپلماسی دارد. او در گفت‌وگو با «توریسم» به سؤالات متعددی پاسخ داده و نسبت به آینده روابط دو کشور در زمینه‌ها و ابعاد مختلف ازجمله در حوزه گردشگری ابراز امیدواری مؤکدی کرده است.
«کیم سئونگ هو» همچنین تعبیر خود را از وضعیت توریسم در کشور ما دارد و معتقد است گردشگری در ایران با همه جاذبه‌های طبیعی و تاریخی‌اش، آنچنان که شایسته است، موردتوجه قرار ندارد. وی توریسم را در ایران به چهره زیبایی تشبیه می‌کند که تاکنون از آرایشی به تناسب جهان امروز، بی‌بهره و محروم بوده است.
پای حرف‌های سفیر کره جنوبی در ایران می‌نشینیم.
■ قدری از سوابق‌تان بگویید و بفرمایید چطور شد که به عنوان سفیر کره در ایران معرفی شدید؟
من متولد سال 1962 هستم و فعالیت دیپلماتیک خود را از سال 1986 آغاز کردم؛ یعنی الان 31 سال است که در عرصه دیپلماسی فعالیت می‌کنم. بیشتر این سال‌ها در کشورهای اروپایی مشغول به‌کار بودم.
■ کجاها؟
جاهای مختلف؛ از فرانسه و بلژیک بگیرید تا ژنو و سوییس و…
■ به جز ایران در کشور آسیایی دیگری هم تجربه کاری دارید؟
خیر، ایران نخستین تجربه من در زمینه کار در کشورهای غیراروپایی است. من دو بار در ایران بوده‌ام؛ یک‌بار بین سال‌های 1999 تا 2001 که به عنوان مشاور اقتصادی کار می‌کردم. پس از آن،
14 سال گذشت و من در سال 2015 بار دیگر به ایران آمدم. این‌بار به عنوان سفیر کره جنوبی در کشور شما.
■ پس تاکنون مجموعاً حدود چهار سال از عمرتان در ایران سپری شده است. در این سال‌ها به چه دریافتی از فرهنگ و مردم این سرزمین رسیده‌اید؟ اگر بخواهید مردم ایران و آداب و فرهنگ‌شان را توصیف کنید، به چه مسایلی اشاره خواهید کرد؟
مهربانی مردم ایران مهم‌ترین دلیلم بوده برای اینکه دوباره به ایران برگردم. ایرانی‌ها متکبر نیستند. این را نه تنها تجربه حضور من در دو دوره دو ساله و کار با ایرانی‌ها به من می‌گوید، بلکه وقتی ایرانی‌ها را با مردم کشورهای اروپایی قیاس می‌کنم، بیشتر به این مهربانی و بی‌پیرایگی پی می‌برم. مردم ایران بسیار خونگرم و مهمان‌نواز هستند. کار به عنوان سفیر در کشوری با این ویژگی‌ها و مردمی که این خصوصیات را دارند، بسیار می‌تواند جذاب باشد. من کارکردن در ایران را به این دلایل دوست دارم.
■ بخش مهمی از کار آشناکردن دو ملت با سرزمین و فرهنگ یکدیگر برعهده سفرای دو کشور است. دستاورد سفارت شما در ارتباط با بهتر شناساندن کشور کره به ایرانی‌ها و ایران به کره‌ای‌ها چه بوده است؟
بله، دقیقا؛ آشناکردن دو ملت با یکدیگر کار اصلی من است. این آشناکردن فقط جنبه مالی ندارد و صرفاً به خاطر افزایش درآمد نیست، بلکه گسترش مبادلات فرهنگی هم مدنظر است. سفارت ما نیز دقیقاً بر همین امر که گفتید، تمرکز دارد. رابطه ایران و کره در گذشته اغلب در زمینه‌های تجاری و اقتصادی بوده که شامل نفت، اتومبیل و وسایل الکترونیکی می‌شود. این ارتباط باید گسترش پیدا کند و نباید در همین چارچوب‌ها محدود بماند. یکی از زمینه‌هایی که می‌تواند در روابط فی‌مابین دو کشور ایران و کره موثر واقع شود، توریسم است که موضوع تخصصی روزنامه شما هم هست.
■ بله، دقیقاً. ضمن اینکه توریسم هم ماهیت فرهنگی دارد و امری صرفاً مادی و اقتصادی نیست.
همین‌طور است. وقتی از رشد توریسم حرف می‌زنیم، یک جنبه‌اش افزایش درآمد است و جنبه دیگرش گسترش مبادلات فرهنگی. همان‌طور که گفتم، سفارت کره در ایران به این مبادلات فرهنگی توجه بسیار زیادی دارد و به همین خاطر توریسم موضوع مهمی برای ماست.
ما می‌خواهیم روابط دو کشور به سمت گسترش صنعت توریسم هم برود و از این طریق رابطه قوی‌تری بین ایرانی‌ها و کره‌ای‌ها به وجود بیاید. با نزدیک‌ترکردن دو ملت و آشناکردن آنها با فرهنگ یکدیگر، زمینه گسترش روابط فرهنگی آنها با هم و در نتیجه رونق گردشگری بین دو کشور را فراهم می‌کنیم. ما در سال‌های گذشته برنامه‌ها و ویژه‌برنامه‌های مختلفی برگزار کردیم. آخرینش به همین جمعه گذشته برمی‌گردد که در محل اقامت من نمایشگاهی از آثار نقاشی‌خط هنرمند ایرانی جواد بختیاری برگزار شد. از سوی دیگر، من اینجا نیامده‌‌ام که تابلویی از تبلیغات و شعارها برای کشورم باشم، بلکه باید کشورم را به‌طور تمام و کمال به ایرانی‌ها معرفی کنم. برگزاری فستیوال‌های هنری و فرهنگی در ارتباط با مسایل هنری و فرهنگی هر دو کشور و… بخشی از این فعالیت‌ها است. همچنین من با نگاه تبلیغاتیِ صِرف به جاذبه‌های گردشگری یک کشور مخالفم.
عکس‌هایی که به منظور معرفی کشورها به مردم دیگر نقاط جهان گرفته می‌شود، معمولاً جنبه تبلیغاتی محض دارد، نه بار فرهنگی. ما به دنبال پررنگ‌کردن وجوه فرهنگی هستیم. یک‌بار یک عکاس ایرانی را با هزینه خودمان به سئول فرستادیم تا چشم‌اندازهای آنجا را از نگاه یک ایرانی ثبت کند؛ عکس‌هایی که بعداً در نمایشگاهی در نیاوران در معرض دید عموم قرار گرفتند. اینها بخشی از کارهایی است که می‌تواند دو ملت را با هم آشنا کند. ما در اکتبر گذشته برنامه‌های فرهنگی، اجتماعی و سیاسی مختلفی برگزار کردیم که شرح آن در کتابی به زبان‌های کره‌ای، فارسی و انگلیسی منتشر شده است. هر پنج‌شنبه درهای سفارت به روی عموم باز است و علاقه‌مندان می‌توانند برای تماشای فیلم‌های کره‌ای به سفارت بیایند و از برنامه‌های آتی ما نیز مطلع شوند.
■ در مقام سفیری که علاقه‌مندی‌اش به فرهنگ و هنر تا حدود زیادی در گفتارش آشکار است، چقدر با آثار فرهنگی و هنری ایران آشنایی دارید؟
تاریخ و فرهنگ و هنر ایران آوازه جهانی دارد. ایرانی‌ها در زمینه‌های هنری بسیار قوی هستند. در اوقات فراغتم فیلم ایرانی هم می‌بینم. با لیلا حاتمی، هنرپیشه معروف ایرانی، آشنایی و دوستی دارم. همچنین فیلم‌های عباس کیارستمی را نیز می‌بینم. با چند هنرمند نقاش ایرانی هم آشنایی دارم.
به معماری ایرانی علاقه‌مندم اما آشنایی‌ام با معماری ایرانی زیاد نیست و شاعران ایرانی را فقط در حد اسم می‌شناسم. دلیلش شاید دشواری ادبیات ایران باشد؛ ادبیات ایران برای من سخت است. (می‌خندد) به هر حال ما معتقدیم که باید از هنرمندان حمایت کرد و سعی کرده‌ایم که با برگزاری برنامه‌های فرهنگی تا حدی به این هدف نزدیک شویم. امسال، سال مبادلات فرهنگی میان ایران و کره است و قطعاً شاهد برگزاری برنامه‌های فرهنگی بیشتری خواهیم بود.
■ جدای از مقام سفارت کره‌جنوبی در ایران، به‌عنوان یک شهروند آسیای شرقی، جاذبه‌های گردشگری کشور ما را چطور ارزیابی می‌کنید؟ به نظر شما سفر به ایران برای گردشگران خارجی ازجمله هموطنان شما چه جذابیت‌هایی می‌تواند داشته باشد؟
توریسم در ایران مانند زنی زیباست که آرایش ندارد؛ برخلاف سایر نقاط دنیا که در آنها توریسم را بزک و تلاش می‌کنند هر طور که شده، جذابیت‌سازی کنند و ظرفیت‌های گردشگری خود را بشناسانند و در این زمینه برنامه‌ریزی‌های متعددی می‌کنند. حتی گاهی اوقات شاهد هستیم که در برخی کشورها یک چیز به ظاهر معمولی با تبلیغات و امکانات تبدیل به جاذبه توریستی می‌شود، طوری که حتی گردشگران همه جای دنیا به صرافت این می‌افتند که به آن کشور سفر کنند و دنبال اطلاعات بیشتر در مورد آن سرزمین هستند و از راه‌های مختلف می‌خواهند بیشتر در مورد آن کشور و امکان سفر به آن بدانند.
این در حالی است که ایران با وجود داشتن زیبایی‌های غیرقابل انکار در بخش‌های مختلف، چندان خود را به زینت‌هایی که اقتضای صنعت توریسم است، نمی‌آراید. تعبیر من همیشه از صنعت توریسم در ایران همین است که گفتم: زن زیبایی که آرایش ندارد. تمدن غنی ایرانی لبریز از داستان‌های شنیدنی و آثار دیدنی است. این جاذبه‌ها باید بیشتر موردتوجه قرار گیرد و بیش از اینها به زینت‌هایی که نیازمند آن است، آراسته شود.
■ مجموعه فعالیت‌هایی که شما در زمان تصدی خود به عنوان سفیر کره جنوبی در ایران انجام دادید، تا چه اندازه بر افزایش سفرهای دو ملت به سرزمین یکدیگر تاثیرگذار بوده است؟
البته که ما شاهد رشد در میزان سفرها بوده‌ایم اما هنوز هم عدد این سفرها مطابق انتظارات ما نیست. سال گذشته حدود هشت‌هزار گردشگر کره‌ای به ایران آمدند که این یعنی 80 درصد پیشرفت اما در کل عدد بزرگی نیست. از سوی دیگر تعداد ایرانیانی که سال گذشته به کره سفر کردند، تنها یک‌هزار نفر بود که از آن عدد قبلی هم کمتر است و ما باید این میزان استقبال را بالاتر ببریم.
■ از روابط دیپلماتیک کره با وزارت خارجه ایران بگویید. آینده روابط فی‌مابین دو کشور را از زاویه دیپلماتیک چگونه ارزیابی می‌کنید؟
در بخش اقتصادی، مسیر بسیار روشن و امیدوارکننده‌ای را پیشِ رو داریم. تجارت فی‌مابین دو کشور سال گذشته پس از تحریم‌ها بیش از 30 درصد رشد داشت که این رقم امسال به 60 درصد رسیده است. همچنین خرید نفت از ایران بسیار افزایش یافته، به علاوه شاهد افزایش تعداد سرمایه‌گذارانی هستیم که برای مشارکت اقتصادی و سرمایه‌گذاری در پروژه‌های مختلف به ایران آمده‌اند.
■ این چشم‌انداز را در بخش گردشگری هم می‌بینید؟
بله، حتماً. روند گردشگری بین دو کشور نیز روند صعودی دارد و در حال بهبود است. برای رسیدن به نقطه طلایی و دستاوردهای بیشتر و بهتر در بخش گردشگری، هر دو کشور باید بیشتر تلاش کنند.
■ از تأکید شما بر اهمیت مسایل فرهنگی این‌طور برمی‌آید که به آداب و رسوم و به‌طور کلی فرهنگ کشوری که در آن به کار دیپلماتیک مشغولید، توجه ویژه‌ای دارید. چه تشابهاتی به لحاظ فرهنگی و رفتاری و نیز در میان سنت‌های دو کشور ایران و کره می‌بینید؟
شاید جالب باشد بدانید که یکی از تشابهات از نگاه من در غذاهای ایرانی و کره‌ای است که هر دو زمان زیادی برای طبخ می‌برد و در زمان بسیار کوتاهی خورده می‌شود. (می‌خندد) وجه اشتراک دیگری که بین مردم دو کشور وجود دارد، این است که هم ایرانی‌ها و هم کره‌ای‌ها مردمانی مودب هستند و به خارجی‌ها احترام می‌گذارند. مسئله دیگر نقش و جایگاه زنان در دو کشور است. همان‌طور که زنان کره‌ای بسیاری از جایگاه‌های شغلی را به خود اختصاص داده‌اند، در ایران نیز شاهد پیشرفت موقعیت‌های اجتماعی زنان و حضور آنان در مشاغل مختلف هستیم.
■ دوست داریم نظرتان را در مورد روزنامه سه‌زبانه «توریسم» هم بدانیم. به نظر شما برای خواندنی‌ترشدن و افزایش تاثیرگذاری آن، چه کارهایی می‌توان انجام داد؟
روزنامه «توریسم» که انگار تنها روزنامه مکتوب صنعت توریسم در دنیا هم هست، روزنامه‌ای بسیار خواندنی است. امیدوارم روزی صفحه‌ای به زبان کره‌ای هم در این روزنامه منتشر شود.
■ در پایان خاطره‌ای از چهار سال حضورتان در ایران برای مخاطبان «توریسم آنلاین» تعریف کنید.
مهربانی مردم ایران برای همیشه در ذهن من نقش بسته است. ماجرا به نخستین سفرم به ایران برمی‌گردد؛ زمانی که خانواده‌ام را هم برای سفر به ایران دعوت کرده بودم، هواپیمایی که قرار بود آنها سوارش شوند، دچار مشکل شده بود و من ناراحت و مضطرب بودم. جوانی ایرانی به من نزدیک شد و با اینکه انگلیسی بلد نبود اما منظورش را به من رساند که متوجه اضطرابم شده است و می‌خواهد دلیلش را بداند. وقتی فهمید جریان از چه قرار است، تمام تلاشش را برای کمک‌کردن به من به خرج داد.
با کمک‌های او بود که پدر و مادر من توانستند با هواپیمای دیگری ایران را ترک کنند. فکر می‌کردم باید با دادن هدیه‌ای نقدی یا غیرنقدی، محبت او را جبران کنم اما در جواب از او شنیدم که در ازای کمکش انتظار هیچ هدیه‌ای ندارد. متوجه شدم که از پیشنهاد هدیه من حتی ناراحت هم شده است. من از این کمک بی‌چشمداشت آن جوان واقعاً تحت تاثیر قرار گرفتم. این به‌یادماندنی‌ترین خاطره‌ای است که از ایران و ایرانیان و مهربانی‌شان دارم.
