سفره های مردمان ترکمن در نگارستان ایران سفره ای است خوش آب و رنگ و پر روزی که سخاوتمندانه پیش روی مهمان گشوده می شود. اگر مسافر استان گلستان هستید و دلتان لک زده برای یک خوراک خوشمزه اصیل و محلی ، ما برای شما پیشنهاد ویژه ای داریم ؛به محض رسیدن به آنجا سراغ «چکدرمه»را بگیرید!
توریسم آنلاین : چکدرمه غذای سنتی ترکمنی است که بیشتر از هزار سال قدمت دارد و با پخت همزمان برنج، گوشت گوسفندی، رب گوجه یا گوجه و پیاز به همراه روغن، آب و نمک و فلفل معجزه ای خوشمزه رخ می دهد.
این غذا تا شبیه استامبولی پلو است و قدیمی ها آن را در نوعی دیگ چدنی به نام «قازان» تهیه می‌شود. ابتدا تکه‌های کوچک گوشت در روغن سرخ می‌شود، سپس پیاز رنده‌شده به آن اضافه و پس از سرخ شدن پیاز، رب گوجه یا گوجه به آن افزوده می‌شود. آن‌گاه آب اضافه می‌شود تا گوشت آب‌پز شود، پس از بخارشدن مقداری از آب، برنج اضافه می‌شود، به‌طوری‌که آب یک بند انگشت بالاتر از برنج قرار گیرد، سپس حرارت کم می‌شود تا برنج دم بیاید.
چکدرمه انواع و اقسام دارد: چکدرمه گوشت معمولاً از گوشت گردن گوسفند که در اصطلاح ترکمنی «اوجه» می گویند تهیه می‌شود که خوش طعم‌ترین نوع چکدرمه گوشت است و انواع دیگر چکدرمه گوشت را می‌توان با گوشت گوساله و یا گوسفند طبخ نمود.
چکدرمه پرنده شکم پر را می‌توان با انواع پرندگان مثل اردک ،بلدرچین ، کبک و … و حتی با مرغ طبخ نمود اما طبخ با اردک وحشی لذیذترین نوع چکدرمه است .در طبخ این نوع از چکدرمه ، شکم پرنده را با آلو برغان ،هویج ، کشمش ،پیاز ،ادویه جات مختلف و … پر می کنند.
چکدرمه ماهی شکم پر که مخصوص فصل سرما به شمار می‌رود نیز بسیار خوشمزه است که با انواع ماهی می‌توان طبخ نمود که اگر ماهی استخوانی مد نظر باشد ماهی کپور بهترین ماهی برای طبخ آن به شمار می‌رود اما اگر چکدرمه با ماهی خاویاری ( اوزون برون ،فیل ماهی ، تاس ماهی و …) طبخ گردد در اصطلاح ترکمنی « یاهانا» می گویند که طعم و مزه ای بی نظیر دارد.
چکدرمه هویج بدون گوجه فرنگی یا رب گوجه فرنگی تهیه می شود و دران مقدار زیادی هویج در حین پختن به ان ریخته می شود این نوع از چکدرمه بیشتر در کشور ترکمنستان رایج می باشد.
حالا که سیر تا پیاز چکدرمه را برایتان گفتم ،لطفا اگر تجربه ای از خوردن این خوراک خوشمزه ترکمنی دارید برای ما بنویسید و نام بهترین رستورانی را که در آن این خوراک طبخ می شود برای ما در نظرات بگویید.
