چشمه سادوا برای اهالی بالاده از گذشته های دور تاکنون دارای ارزش نمادین بوده و به نوعی حس نوستالوژیک و قدیمی را در آنها تقویت می کند.
توریسم آنلاین: گفتن از مازندران زیبا و طبیعت بهشت آیین آن امروز پای مارا به چهاردانگه ساری باز می کند. در شمال روستای بالاده و در دامنه جنوبی قله شاهدژ دو چشمه با آب خنک و گوارا وجود دارد که یکی به سادوا و دیگری به قارقچال معروف هستند.
سادوا در سمت شرق قرار دارد و فاصله آن با قارقچال حدود ۵۰۰ متر است. برای نام سادوا Sadva معنی خاصی پیدا نشده و ممکن است به معنای «نسیم خنک» باشد. اما در باره نام قارقچال Qaareq.chaal بهترست کمی دقیق تر بررسی شود: چال، در زبان مازندرانی به معنی زمین نسبتاً هموار در شیب کوه می باشد و قارقچال، دشت همواری است که معمولاً در فصل بهار، علف زیادی در آن می روید و در زمان های قدیم، مردم بالاده آنجا را قُرق می کردند تا در اواخر بهار علف آنرا تراشیده و خشک کرده و در زمستان برای دام استفاده کنند.
در اطراف این دو چشمه و آبگیر، مراتع و کشتزار وجود دارد و آب این چشمه ها در سال های دور، آب آشامیدنی چوپانان و دام هایشان را تامین می کرد و منطقه ای باتلاقی در پایین دست چشمه ها پدید آمده بود.
چشمه سادوا برای اهالی بالاده از گذشته های دور تاکنون دارای ارزش نمادین بوده و به نوعی حس نوستالوژیک و قدیمی را در آنها تقویت می کند. هر گاه کسی (بنا به هر دلیلی) تابستان ها را در دشت مازندران می ماند و نمی توانست به ییلاق و بالاده برود، کسانی که از این چشمه آب می خورند به نیت او و به نیت درگذشتگان خود چند مشت آب را از حوضچه چوبی چشمه به نهر کوچک بیرون آن می ریزند.
آبگیر سادوا بشکل دایره و به قطر حدود سی متر هست و آبگیر قارقچال به شکل مستطیل و در ابعاد حدود ۵۰ در ۱۰۰ مترمربع و در اندازه یک زمین فوتبال می باشد.
به گفته اهالی حدود یک سال طول کشید تا دو آبگیر سادوا و قارقچال از آب چشمه پر شود، زیرا این چشمه ها دِبی آب بسیار کمی دارند. با شروع فصل سرما و در فصل پاییز و زمستان، سطح هر دو آبگیر یخ می زند.
این دو آبگیر با هدف بهره برداری از زمین های پایین دست برای باغ و کشت زمین های بالاده ساخته شده که در طول یازده سال گذشته همچنان بدون استفاده مانده است.
در سال های پس از ساخت این دو آبگیر، با همت اهالی دَویگار (بومی) بالاده در اطراف آنها درختان بید کاشته شد که در اطراف آبگیر سادوا درختان رشد چندانی نکرده ولی در اطراف آبگیر قارقچال، درختان بید رشد کرده و فضای زیبایی در اطراف آن بوجود آورده است.
اکنون این دو آبگیر به محلی برای تفریح و گردشگری اهالی بالاده و گردشگران تبدیل شده است .
