نترسید و نلرزید و بروید دره آل !

مردم میگویند که علت نامگذاری دره آل به خاطر وجود موجودات آل در آن است.
توریسم آنلاین: نام دره آل را شنیده اید؟ حتما با شنیدن اسم آل دلتان از جا کنده شد! اگر گردشگر شجاعی هستید با ما باشید تا شما را به دره آل ببریم.
دره آل یکی از جاهای دیدنی طبیعی مشهد است که در ۴۵ کیلومتری شمال شرق مشهد، در کنار روستای آل و در مسیری از راه کلات نادری که یک شهر مرزی بوده و خود در قسمت شمال شرقی خراسان رضوی است واقع شده است.
مردم میگویند که علت نامگذاری این مکان به خاطر وجود موجودات آل در آن است. آل به معنای یکسری موجودات ترسناک و البته نامرئی است که مردم در هر جای دنیا داستانهای عجیب و غریبی از آنها تعریف میکنند.

در این دره نسبتا وسیع، مکانهای زیبای زیادی مثل آبشارهای کوچک و بزرگ متنوع و زیاد، درختانی سر به هم آورده، چشمهای روان و دلنشین و غار دره آل مشهد وجود دارد که دیدن این منظرهها یک روز زیبا و خاطرهانگیز را برای شما به ارمغان میآورد. در ادامه باید گفت در این منطقه بسیار زیبا یک چشمه دائمی بسیار زیبا وجود دارد که از ارتفاعات هزار مسجد سرچشمه گرفته است.
البته به تعداد ۵۵ آبشار دیگر نیز وجود دارد که در تمام فصول پر آب نیستند و فقط زمان وجود بارندگی پر آب و روان هستند.
پوشش گیاهی موجود در دره آل مشهد به همان دره انجیر موجود در آن برمیگردد. همانطور که از اسم این طبیعت مشخص است، در آن تعداد زیادی درختان انجیر وحشی وجود دارد که یک طبیعت بسیار زیبا و سرسبز ساخته است.
البته به جز آنها در کنار رودخانه روان، یکسری گیاهان مثل تمشک، زرشک، پونه و گزنه روییده است. در کنار تمامی آنها درختانی مثل آلپ، زردآلو، گوجه سبز و غیره نیز در این ناحیه وجود دارد؛ چرا که کشاورزانی که در اطراف این قسمت زندگی میکنند و به دامداری و کشاورزی میپردازند، این درختان را کاشته و از آنها استفاده میکنند.
از دیگر جاذبههای این منطقه به وجود یک غار در داخل آن میتوان اشاره کرد، که البته در کنار آن یک چشمه آب بسیار زیبا واقع است. این دره مانند غار مغان دارای دهانه وسیع و البته دیوارهایی بلند است. که باید گفت عمقی حدود ۱۰۰ متر دارد و دارای عرضی بین یک تا سه متر است و دهانه ورودی آن وسط یک شکاف است که روی یک سنگ قرار گرفته است.
در غار دره آل مشهد یکسری چیزها از زمانهای بسیار قدیم، مثل بازماندههای اسکلت انسانهای نخستین و وسایلی که استفاده میکردند، پیدا شده است که این مساله از قدمت زیاد این غار خبر میدهد. این دره با این جاذبههای موجود جزو زیباترین مکانهای گردشگری است. از دیگر غارهای دیدنی این منطقه میتوان به غار کبوتر خانه اشاره کرد که در ۸ کیلومتری این روستا یعنی روستای کارده واقع شده است.
در این غار دو تالار بزرگ و البته جذاب و دیدنی وجود دارد که در آنها خفاشهایی وجود دارند که محل زندگیشان است. در کنار همه اینها غار دره انجیر نیز وجود دارد، که آن نیز در ۳ کیلومتری روستای کارده، و با قدمت تاریخی زیاد وجود دارد.
از نظر مکانی این جاذبه دیدنی در نزدیکی دره آل مشهد در کلات قرار دارد. این کتیبه یک سنگ نوشته به طول یک متر است. از لحاظ زمانی قدمت آن به زمان اواخر حکومت تیموریان و اوایل دوره صفوی برمیگردد و جزو یکی از مهمترین اسناد تاریخی استان خراسان بوده و در تاریخ ۲۷ اسفند ۱۳۸۶ با شماره ۲۲۳۰۵ ثبت شده است. این کتیبه در ۳۵ کیلومتری جاده مشهد و ۵ کیلومتری بین دو روستای آل و سیج قرار دارد. در آن درباره پیروزیهای شیبک خان ازبک و عزیمت آن به مرو و به حدود توس، به صورت کامل و به خط ثلث توضیح داده شده است.
درباره نام خان تاشی یعنی سنگ خان باید گفت که یک نام ترکی بوده و همانطور که گفته شده به خط ثلث است. قلعه ماد و عماد یا همان آل و مات. برای رسیدن به این قلعه باید یک مسیر کوهنوردی را با فاصله بیش از ۲۳۰۰ متر طی کرد. در قدیم در این قلعه سربازان زیادی وجود داشتند. در زمان قدیم ساختن چنین قلعهای در این ارتفاعات بسیار سخت و طاقت فرسا بوده است. در این قسمت از دره آل مشهد یکسری چیزهای دیگر مثل تاسیسات آب، حوضچهها و همچنین برجهای نگهبانی به چشم میخورد. در این ارتفاعات دو دژ وجود دارد که به دوران تیموریان برمیگردد و برای نگهداری و همچنین ذخیره آب قابل استفاده است.
بهترین زمان برای بازدید دره آل کلات مشهد
اولا که باید به زمانی که تصمیم به سفر به این مکان دارید، دقت کنید. بهترین زمان برای بازدید از این درّه فصل بهار است؛ زیرا در این فصل چشمه ها پر از آب، هوا لطیف و طبیعت، بسیار سرسبز و دیدنی است و لذت گشت و گذار شما را دو چندان میکند.
برای اقامت یک روزه یا بیشتر هم دره آل مشهد جاده کلات مناسب است و هم شما میتوانید صبح زود رفته گشت و گذار کنید و عصر برگردید و هم میتوانید شب را در ابتدای مسیر رودخانه یا روستا چادر بزنید و حتی در صورت تمایل میتوانید خانه روستایی اجاره کنید.
				
					
					










