چه دردی بالاتر از آنکه مدعی هستیم از لحاظ بناهای تاریخی و میراثی در ردیف 10 کشور اول جهان هستیم اما در فهرست 100 شهر مقصد جذاب گردشگری دنیا نام و نشانی نداریم و از آن سو وضعیت اسف بار بناهای میراثی و تاریخی در نتیجه کمبود اعتبار و مدیران ناکارآمد داستان پرآب چشم و مکررشنیده شده ای است.
توریسم آنلاین: هما حاصلی / انتخابات اخیر نشان داد که مطالبه مردم ما تغییر شرایط سخت فعلی معیشت و ارتقا کیفیت زندگی است در همه وجوه.
در این میان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی سه بخش جذاب اما به حاشیه رانده جامعه و اقتصاد ماست. سه بخشی که توجه جدی به آنها می تواند تغییر چشمگیری دراقتصاد کشور و به تبع آن معیشت مردم ایجاد کند در حالی که سال هاست سرنوشت آن با وعده و شعارهای رنگارنگ خاکستری شده و چنان که باید و شاید اقدام اساسی و موثر برای توسعه آن صورت نگرفته است.
چه دردی بالاتر از آنکه مدعی هستیم از لحاظ بناهای تاریخی و میراثی در ردیف 10 کشور اول جهان هستیم اما در فهرست 100 شهر مقصد جذاب گردشگری دنیا نام و نشانی نداریم و از آن سو وضعیت اسف بار بناهای میراثی و تاریخی در نتیجه کمبود اعتبار و مدیران ناکارآمد داستان پرآب چشم و مکررشنیده شده ای است.
سه حوزه میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی با یکدیگر ارتباطی تنگاتنگ دارند چراکه داشته های میراثی عامل جذب گردشگر بوده و رونق گردشگری موجب افزایش فروش صنایع دستی و محصولات بومی است اما مطابق سند 20 ساله گردشگری که دی 83 به تصویب رسید باید تا پایان امسال حدود 20 میلیون گردشگر ورودی داشته باشیم که نداریم. دست صنایع دستی ایرانی هم که روزگارانی در دنیا شهره و یکه تاز بود از بازارهای جهانی کوتاه شده و بسیاری از رشته ها در حال منسوخ شدن است و در کل حال و روز خوشی ندارد.
ایران هراسی و تبلیغات منفی علیه ایران در سایه خلا دیپلماسی گردشگری ، حضور ناکارآمد در نمایشگاههای جهانی برای تبلیغ ظرفیت های گردشگری ، کمبود شدید زیرساخت های گردشگری حتی در سطوح پایین خدماتی و رفاهی مثل سرویس های بهداشتی، کمبود اعتباربناهای تاریخی ( حتی بناهای ثبت جهانی) ، حضور مدیران سفارشی و بدون تخصص و ناکارآمد در حوزه های مختلف ، مشکل مبادلات مالی میان فعالان ایرانی و خارجی ،عقب ماندگی درآموزش در تمام سطوح برای حفاظت از میراث فرهنگی و توسعه گردشگری، دخالت بخش دولتی در بخش های خدماتی، اقامتی و رفاهی و تنگ کردن عرصه بر بخش خصوصی و بسیاری مشکلات ریز و درشت دیگر این حوزه زمینه ساز مطالبه از دولت جدید فراتر از شعار و وعده است.
اکنون که آقای پزشکیان رییس جمهور چهاردهم در یک بازه زمانی کوتاه باید کار را از دولت قبل تحویل بگیرد و به دنبال تایید اعتبار وزرای خود در مجلس شورای اسلامی باشد باید وزیری به مجلس معرفی کند که بتواند با توجه به حساسیت ها و ظرفیت های میراث فرهنگی و چالش های صنعت گردشگری و صنایع دستی ، میراث بان شایسته ای برای ظرفیت های عظیم میراث ملموس و ناملموس این مرز و بوم بوده و با انتخاب معاونان و مدیران ارشد متخصص این حوزه ها سایه کرختی و بی سر و سامانی را از سه حوزه مهم میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی برکند ضمن آنکه توقف دخالت دولت در تشکل‌های صنفی بخش خصوصی و برداشتن چتر حمایتی انحصاری از روی تشکل‌های صنفی ساخته دولت نیز جدا مدنظر قرار گیرد تا بتوانیم شاهد رشد گردشگری در کشور باشیم.
