
خانه یا عمارت سلطان بیگم، ۱۵۰ تا ۲۰۰ سال قدمت دارد. تاریخ بنای این عمارت به دوران قاجار در ایران باز می گردد. خانم سلطان بیگم شجاعی که یکی از نزدیکان ناصرالدین شاه قاجار بوده است، در سال ۱۳۱۲ این عمارت را به یکی از فرزندان خود با نام تقی شجاعی واگذار می کند.
توریسم آنلاین: ایشان خانه را در سال ۱۳۲۶ به فردی دیگر از خانواده نیرنما می فروشند و پس از آن، عمارت سلطان بیگم تحت اختیار خانواده نیرنما قرار می گیرد.
خانواده نیزنما در سالیان بعد تغییراتی در عمارت ایجاد می کنند، اما قسمت های اصلی که جزء ویژگی های اصلی بنا محسوب می شوند بدون تغییر باقی می مانند و با توجه به ویژگی های تاریخی، متعلق به همان طرح اولیه ساخت بنا هستند.
این عمارت که امروزه به عنوان خانه فرهنگ بازار تهران شناخته می شود، مساحتی حدود ۸۰۰ متر مربع داشته و هم اکنون نیز تحت نظر سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران فعالیت می کند.

در ذکر اهمیت و ارزش این بنا، IFLA یعنی فدراسیون بین المللی انجمن ها و مؤسسات کتابداری گفته است که موزه کتاب سلطان بیگم در فهرست ۱۰۰۱ کتابخانه موجود در جهان قرار دارد که همه افراد باید پیش از مرگ حداقل یکبار از آن بازدید کنند.
از لحاظ معماری بنای این ساختمان به صورت پلانی شکل است بدین صورت که اضلاع عمارت در اطراف یک حیاط مرکزی قرار گرفته اند و ورودی آن در یک سمت از حیاط قرار دارد.
این حیاط کمی پایین تر از سطح کوچه است و به همین دیلی گودالی شکل به نظر می رسد و برای دسترسی به آن باید از ۱۳ پله پایین رفته و به درب ورودی برسید.
در مقابل پله ها و در بخش مرکزی حیاط نیز یک حوض کوچک وجود دارد که نشانه ای بارز از ساخت عمارت های دوره قاجار است.
ساختمان پلانی شکل با پنجره های چوبی و دیوارهای آجری چشم هر بیننده ای را در بدو ورود به حیاط عمارت به خود خیره می کند.
بادگیرها که نقش سیستم های سرمایشی را اجرا می کردند در اطراف تالار آینه احداث شده اند. این بخش از عمارت سلطان بیگم مهم ترین جاذبه تاریخی است که به هیچ وجه دستخوش تغییر واقع نشده و با همان طراحی اولیه ای که در دوره سلطان بیگم احداث گردید پابرجا مانده است.
تالار آینه دارای آینه کاری های زیبایی است که در اشکال مختلف مقرنس و قطار بندی به همراه نقاشی های مختلف، در جای جای این اتاق نقش بسته اند و مناظر طبیعی را بر روی گچ و آینه ارائه می کنند. این تالار جلوه باشکوهی دارد و مانند آن را به ندرت در برخی از آثار تاریخی مشاهده می کنیم.
پوشش سقف تالار آیینه به شکل قاب بندی های چوبی است که بر روی آن نقاشی هایی با ظرافت های بسیار زیاد وجود دارد. درهای چوبی این اتاق نیز دارای طرح سبزه زارها و مناظر طبیعی بوده و نشان دهنده هنر و سلیقه معماری در دوران قاجار است.











