نقش زنوزی در هت تریک ناکامی تراکتورسازی

هواداران تراکتورسازی در حالی که خود را مهیای جشن قهرمانی می کردند، با سه شکست پیاپی مواجه شدند. شکست هایی که ریشه آن را می توان در اتفاقات بعد از بازی با سپیدرود جستجو کرد.

خبرورزشی:تراکتورسازی یکی از باشخصیت‌ترین تیم‌های لیگ ایران است که طی سال‌های اخیر، بر میزان زیبایی و جذابیت‌های لیگ افزوده است. در عین حال طی ادوار گذشته حضور تراکتورسازان در جمع مدعیان لیگ شور و حال وصف ناشدنی بین هواداران این تیم ایجاد کرده بود. در فصل جاری هم، تیم محبوب تبریز از حمایت حداکثری و بی نظیر هواداران خود بهره می‌برد، اما سه شکست پی در پی باعث شد از قهرمانی فاصله بگیرد.
این باشگاه در ابتدای فصل به مالکیت فرد متمولی به نام محمدرضا زنوزی در آمد و او بدون توجه به ارقامی که در ایران جابجا می‌شود، شروع به جذب ستاره کرد. هنوز هم اهالی فوتبال معتقدند تراکتورسازی با جذب ستاره‌هایی مثل اشکان دژاگه، احسان حاج صفی، مسعود شجاعی، آنتونی استوکس، اکبر ایمانی، محسن فروزان، لی هری اروین، یوکیا سوگیتا، ساسان انصاری و… همچنین عقدقرارداد با سه سرمربی گرانقیمت در کمتر از یک فصل، گران‌ترین باشگاه در لیگ هجدهم است، ولی با این حال، کسب سه شکست متوالی در آخرین گام‌های رسیدن به قهرمانی همه رشته های مالک متمول تراکتور را پنبه کرد.

بدون کوچک‌ترین تردیدی، اشتباهات فردی در این سه دیدار اخیر، تراکتوری‌ها را از عرش به فرش رساند و عملکرد ضعیف کادرفنی به همراه گاف‌هایی که بزرگ‌تر‌های تیم دادند، سرخپوشان را از مسیر قهرمانی دور کرد. با این وجود از اشتباهات مدیریتی زنوزی نیز نمی توان به آسانی گذشت.
او که فکر می‌کرد با هزینه های گزاف می تواند تراکتور را به قله فوتبال ایران برساند ابتدا انتظارات را با حرف‌ها و البته عملکردش بالا برد اما بعد از اولین شکست غیر منتظره، جو تیم را دگرگون کرد. اگر زنوزی از جنس فوتبال بود، بعد از دیدار با سپیدرود و اخراج فروزان که انصافا یکی از ستاره‌های تیم در این فصل بود، فضای اطراف تراکتور را آرام می‌کرد تا سرخپوشان بتوانند بدون استرس، در کورس قهرمانی باقی بمانند.
البته زنوزی در تبریز و بین هواداران تراکتورسازی صاحب شهرت و محبوبیت فراوانی است چرا که تیمی متفاوت و دوستداشتنی ساخته است، ولی هیچ مدیر فوتبالی، با اولین باخت، بازیکنش را متهم نمی‌کند. برخی از بازیکنان تراکتورسازی بعد از اخراج فروزان، اعتماد به نفس خود را از دست دادند و در واقع بخشی از ناکامی‌های تراکتور به دلیل استرس زیاد بازیکنان رقم خورد.
زنوزی می‌توانست بعد از آن باخت، تیمش را جمع و جور کند و تنبیه بازیکن خاطی را در مسیر قانونی و بدون سر و صدا پیش ببرد، ولی استرسی که او با مصاحبه‌ها و موضع‌گیری هایش به تیم وارد کرد، عایدی جز تداوم ناکامی‌ نداشت تا جایی که کاپیتان تیم ملی ایران در اصفهان، پنالتی خراب کند و در نهایت تراکتوری‌ها با حساب ۲ بر صفر مقابل ذوب آهن بازنده به رختکن بروند.

عملکرد و رفتار زنوزی را با سایر مدیران و مالکان سرشناس دنیای فوتبال مقایسه کنید؛ مثلا بعد از حذف منچسترسیتی مقابل تاتنهام در یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا، اگر مالک متمول سیتی چنین رفتار‌هایی از خود نشان می‌داد، آیا شاگردان پپ گواردیولا می‌توانستند به روند فوق العاده شان در لیگ انگلیس ادامه دهند؟ یوونتوس و پاریسن ژرمن چطور؟ حتی من یونایتدی ها.
کاش زنوزی هم می‌پذیرفت که اتفاقات فوتبالی باید درون خانواده و داخل تیم حل شود نه اینکه هر اختلافی را از رختکن خارج کند و به دنبال تنبیه بازیکن خودش در رسانه‌ها باشد آن هم بازیکنی که در یک بازی، به هر دلیل درست یا نادرستی، دچار اشتباه شده بود.

شاید اتفاقات این فصل تجربه خوبی باشد برای زنوزی که از فصل آینده فوتبالی تر فکر و عمل کند.