
قلعه دختر شوسف در حدود پنج کیلومتری غرب شوسف و در میان کوههایی نسبتا بلند، بر فراز کوهی به ارتفاع ۲۲۰۰ متر واقع شده است. این قلعه از لحاظ موقعیت، صعبالعبورترین قلعه شهرستان نهبندان بهشمار میرود.
توریسم آنلاین: در درههای واقع در دو طرف این کوه جویباری روان است که در گذشته آب مورد نیاز اهالی قلعه را تامین میکرد. مصالح بهکار رفته در این قلعه را بیشتر سنگ و مقداری آجر با ابعاد ۳۰ در ۳۰ سانتیمتر تشکیل میدهند. قطعات سفالی مکشوف در این قلعه مربوط به دو دوره هستند؛ نوع اول سفالها شباهت زیادی به سفالهای دوران تاریخی قلعه نهبندان دارد و نوع دوم به دوران اسلامی بازمیگردد. بهطور کلی بررسی آثار سفالی قلعه بیانگر احداث آن در دوره ساسانی و استفاده از آن در دوران اسلامی، به ویژه اسماعیلیه است.
عوامل طبیعی از جمله برف و باران و بهخصوص وزش بادهای محلی، باعث تخریب بخش زیادی از قلعه شدهاند و متاسفانه از تخریب عوامل انسانی نیز مصون نمانده است. این اثر که بهعنوان یکی از جاذبه های گردشگری نهبندان شناخته میشود، در تاریخ ۷ مهر ۱۳۸۱ با شمارهی ثبت ۶۴۳۴ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.
در حدود ۵ کیلومتری غرب شوسف و در میان کوه های نسبتا بلند بر فراز کوهی به ارتفاع ۲ هزار و ۲۰۰ متر قلعه ای واقع شده که اهالی روستای طارق در شمال این کوه از آن به قلعه رستم و اهالی شوسف از آن به قلعه دختر یاد می کنند این قلعه از لحاظ موقعیت، صعب العبورترین قلعه شهرستان نهبندان است.
در دره های واقع در دو طرف این کوه جویباری روان است که در گذشته آب مورد نیاز اهالی قلعه را تامین می کرده است.مصالح استفاده شده در این قلعه بیشتر سنگ و مقداری هم آجر با ابعاد ۳۰در۳۰ بوده است.
قطعات سفالی یافت شده در این قلعه مربوط به ۲ دوره است نوع اول سفال ها شباهت زیادی به سفال های دوران تاریخی قلعه نهبندان دارد و نوع دوم مربوط به دوران اسلامی است به طور کلی بررسی آثار سفالی قلعه بیانگر احداث آن در دوران ساسانی و استفاده از آن در دوران اسلامی به ویژه اسماعیلیه است.
عوامل طبیعی از جمله برف و باران و به خصوص وزش بادهای محلی باعث تخریب بخش زیادی از قلعه شده و متاسفانه از تخریب عوامل انسانی هم مصون نمانده است در چند سال گذشته حفاری های غیر مجازی در آن انجام شده که باعث برخورد مناسب نیروی انتظامی و محافظت بیش از پیش این اثر ارزشمند شده است.
نظریه های مختلفی درباره ساخت و سرگذشت این بنای تاریخی وجود دارد. یکی از محتمل ترین آن ها این گونه بیان می کند که قلعه هایی مشابه با آن در دوره ساسانیان ساخته شده اند از جمله این بناها می توان قلعه دختر فیروزآباد، قلعه دختر بین مشهد و تربت حیدریه، قلعه دختر بجستان و قلعه دختر شوشتر را نام برد. این سازه ها از نظر ساخت بر بالای بلندی و نقاط صعب العبور با یکدیگر مشترک هستند. قلعه دختر بشرویه نیز با اهداف دفاعی ساخته شده است.
طبق این نظریه قلعه بعدها در دوران حکومت فرقه اسماعیلیه مورد مرمت قرار گرفت. احتمالا در دسته پناهگاه هایی قرار داشته که این فرقه در منطقه تون و طبس از آن ها استفاده می کردند به خصوص که مسیر حرکت و جاده ارتباطی تون به طبس نیز سابقا از کنار همین محل عبور می کرده است و از نظر دفاعی شرایط ممتازی داشته است.
محلی های منطقه اما اعتقاد دارند که گبرها در این منطقه زندگی می کردند. گبر امروز به معنی کافر است اما در گذشته فرقه ای مذهبی بودند که با زرتشتیان به دشمنی پرداختند و همین امر باعث از بین رفتن ان ها شد. این دسته مردگان خود را همراه با جواهراتشان دفن می کردند.
در ساخت این قلعه قسمت های متفاوتی از جمله آب انبار، مخزن ذخیره آذوقه، چندین برج، شاه نشین و اتاق هایی مخصوص به استراحت نگهبان ها تعبیه شده بود. دیوارهای این قلعه بر پرتگاه های غیرقابل نفوذ ساخته شده اند حتی گفته می شود که گاهی برای رسیدن به این قلعه برخی از دیوارهای آن را بریده اند. در مسیر دسترسی به این قلعه چندین بنای قدیمی را مشاهده می کنید که به نظر می رسد زمانی آب انبار بوده اند. در واقع می توان گفت که هرجا که فضا مناسب بوده آب انباری احداث کرده اند.
این آب انبارها در ارتفاعات متفاوتی ساخته شده اند و گویا ساختار آن ها به نحوی بوده که آب از بالا سرازیر می شده و آن ها را به نوبت پر می کرده است. از ویژگی های بارز آسیاب های آبی بشرویه، فعال بودن آنها است که در حال حاضر سه آسیاب به فعالیت خود ادامه می دهند و طی چند سال اخیر با اقدامات میراث فرهنگی بشرویه و شهرداری برای احیا و بازسازی برای تفریح مسافران و گردشگران، به نقاط گردشگری تبدیل شده است.قلعه دختر بشرویه با استفاده از مصالح گچ، آهک، شن و سنگ ساخته شده است.
				
					
					










