توریسم آنلاین: شما معمولاً هر چند وقت یک‌بار به کوهستان می‌‌روید؟ در سال نو، چند بار به کوهستان رفته‌اید؟ آیا کوهنورد هستید و تجربه این کار را دارید؟ پاسخ شما هرچه باشد، توصیه می‌کنیم هوای پاک و دلپذیر کوهستان را حتماً در فصل بهار تنفس کنید. البته باید نکات ایمنی را هم در نظر بگیرید تا از گشت و گذار در کوهستان، لذت بیشتری ببرید.
شما معمولاً هر چند وقت یک‌بار به کوهستان می‌‌روید؟ در سال نو، چند بار به کوهستان رفته‌اید؟ آیا کوهنورد هستید و تجربه این کار را دارید؟ پاسخ شما هرچه باشد، توصیه می‌کنیم هوای پاک و دلپذیر کوهستان را حتماً در فصل بهار تنفس کنید. البته باید نکات ایمنی را هم در نظر بگیرید تا از گشت و گذار در کوهستان، لذت بیشتری ببرید.
اول از همه، بدنیست بدانیم که استقرار در کوهستان‌هایی که نسبت به محل زندگی ما بسیار مرتفع هستند، ممکن است ارتفاع‌زدگی ایجاد کند. اگر مدت زمانی طولانی در چنین مناطقی بمانید، به احتمال زیاد، دچار سردرد و تهوع خواهید شد. اگرچه تماشای چشم انداز مناطق پائین دست ارتفاعات، لذت‌بخش است، اما عوارض ناخوشایند آن را هم نمی‌توان نادیده گرفت.
بهتر است برای کاهش چنین عوارضی، به آرامی و به تدریج، به ارتفاعات صعود کنید. علاوه بر این، باید دقت داشته باشید که هوای کوهستان در فصل بهار بسیار متغیر است؛ یعنی ممکن است تنها با گذشت چند ساعت، هوای صاف و مطبوع، به برف و بوران شدید تبدیل شود. بنابراین اگر تصمیم دارید به کوهستان بروید، امکانات لازم را به همراه داشته باشید. لباس گرم، کلاه، دستکش و جوراب ضخیم می‌تواند ثمربخش باشد.
کوهستان با هیچ‌کس شوخی ندارد!
این را هم بدانید که کوهستان با هیچ‌کس شوخی ندارد! بنابراین هرگونه بی‌احتیاطی می‌تواند مشکلات غیرقابل جبرانی در پی داشته باشد. از خصوصیات مهم کوهستان، وزش بادهای شدید است؛ چنین بادهایی، به ویژه در مناطق کوهستانی که در خط الرأس قرار دارند، باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد.
گاهی ممکن است بادهای کوهستان چنان شدید باشد که حتی بچه‌های کوچک را به اطراف پرتاب کند! تصورش را بکنید، چنین بادهای شدیدی، چه سرمایی هم پدید می‌آورند. پس آمادگی این شرایط را هم داشته باشید. اگر چادر را در محل مناسب، محکم و درست مستقر کنید، بسیاری از این مشکلات کاهش می‌یابد.
تغذیه در کوهستان:
برای این که بتوانیم راحت و باسهولت بیشتری از شیب کوه بالا برویم و برگردیم، به انرژی کافی نیاز داریم؛ بنابراین تغذیه صحیح را هم نباید فراموش کرد. همراه داشتن آب کافی و مواد غذایی کم حجم و مقوی، مانند انجیر خشک را فراموش نکنید. همچنین بهتر است وقتی در کوهستان هستید، غذا را در حجم کم و دفعات بیشتر مصرف کنید.
وسایل ضروری:
آماده کردن لوازم و وسایل مورد نیاز سفر، البته یکی دو روز قبل از حرکت، همیشه و در هر سفری، ضرورت دارد، اما با توجه به خصوصیات کوهستان، شاید بد نباشد برخی از این لوازم را با هم مرور کنیم.
همیشه یک دست لباس اضافه همراه خود داشته باشید. شاید با تغییر آب و هوا، به استفاده از آن نیازمند شوید. کرم ضد آفتاب، عینک آفتابی و جوراب اضافی هم از دیگر موارد مهمی است که در چنین برنامه‌هایی نباید فراموش شود.
بهتر است لوازم جهت‌یابی را هم با خود ببریم؛ البته به این شرط که شیوه استفاده از آن را هم بدانیم یا بیاموزیم. همراه داشتن کیف کمک‌های اولیه، از دیگر ضرورت‌‌ها است. در کوهستان برای درمان بریدگی‌ها، گزیدگی و هرگونه آسیب‌های جسمی، به این کیف احتیاج پیدا می‌کنید. داشتن چراغ قوه‌ای که بتواند اطراف را به خوبی روشن کند، کاملاً مفید و گاهی، بسیار ضروری است. همچنین علاوه بر لباس مناسب، پوشیدن کفش مناسب را فراموش نکنید. در این مورد می‌توانید از کوهنوردان باتجربه مشورت بگیرید و کفش مناسب را انتخاب کنید.
نکته: شاید تصور کنید که اگر قرار است تا شب برگردید، دیگر به استفاده از چادر نیازی نیست، اما همیشه داشتن یک سر پناه مطمئن، مفید است. خوشبختانه امروز در بازار، انواع متفاوتی از چادرها وجود دارد که به راحتی قابل حمل است. بنابراین، چادر سفری خود را فراموش نکنید.
موجودات موذی:
در کوهستان ممکن است از حشرات موذی گرفته تا حیوانات وحشی و درنده دیده شوند، اما پیش از هر چیز باید بدانید که کوهستان، محل زندگی آنهاست و ما حق نداریم آرامششان را از بین ببریم. در واقع، ما انسان‌ها وارد قلمرو این موجودات شده‌ایم، بنابراین حفظ حریم آنها بر ما واجب است.
در مورد حیوانات وحشی و درنده، بهتر است در مسیرشان قرار نگیریم. یعنی از مسیرهای پرتردد رفت و آمد کنیم و در مکان‌های خاص چادر بزنیم. در مسیرهای عادی، معمولاً با این‌گونه حیوانات رو در رو نخواهیم شد، پس هیچ وقت از راه اصلی و مسیرهای پاکوب، خارج نشوید و به نقاط خلوت و دور از جمعیت نروید، اما در عین حال، حشرات را نمی‌توان از این‌چنین مسیرهایی دور کرد. به همین دلیل باید سعی کنیم از گزند آنها در امان بمانیم. یکی از راهکارها، پوشیدن لباس کافی است، به طوری که تمام بخش‌های بدن پوشیده شود. همچنین در کیف کمک‌های اولیه، پمادهای مخصوص گزیدگی را هم قرار دهید.
مار و عقرب گزیدگی:
مارها و عقرب‌ها، برخلاف اسم به ظاهر ترس‌آورشان، به ندرت کوهنوردان را کشته‌اند. به طور کلی، مارها و عقرب‌ها تنها در صورتی حمله می‌کنند که شما آنها را اذیت کنید. البته زخم حاصل از گزش اغلب آنها کشنده نخواهد بود، اما همیشه با درد شدیدی همراه است. در محل‌هایی که احتمال گزش می‌دهید، از کفش ساق بلند و شلوار استفاده کنید. اگر شک دارید سر راهتان ماری هست، با چوبدستی‌‌تان زمین را چک کنید. با این کار خطر لگد کردن مار را کاهش می‌دهید.
در صورت مار گزیدگی، خونسردی خود را حفظ کنید. اغلب افراد پس از گزیده شدن، دچار شوک هیستریک می‌شوند که همین اضطراب، باعث افزایش سرعت پخش شدن سم در بدن ما می‌شود. اگر دچار افزایش ریتم تنفسی شدید، با استفاده از یک پاکت یا گذاشتن دست روی دهان خود، سعی کنید میزان CO2 تنفسی را به حالت طبیعی برسانید.
صاعقه در کوهستان:
بروز صاعقه در مناطق کوهستانی، خصوصاً در ارتفاعات شمالی کشور و رشته کوههای البرز و زاگرس، می‌تواند بسیار خطرساز باشد.
توجه به گزارشات سازمان هواشناسی و پرهیز از صعود به ارتفاعات در روزهایی که با هوای متغیر و بارش‌های شدید فصلی مواجهیم، می‌تواند ایمنی بیشتری برای ما به همراه داشته باشد و از بروز حوادث احتمالی جلوگیری کند. توجه به چگونگی پیشگیری و مقابله با صاعقه زدگی، ضامن سلامت ما خواهد بود. صاعقه زدگی حتی در ارتفاعات پایین و حتی در سطح دریا نیز می‌تواند جان انسان را تهدید کند.
خودروهای خطرساز:
یکی از نکات مهم و اساسی در ارتباط با ایمنی در سفر به کوهستان، که البته کمتر به آن توجه می‌شود، بردن ماشین به ارتفاعات و مناطق کوهستانی است، بنابراین نسبت به پی‌آمدهای احتمالی، نباید بی‌توجه باشیم؛ اگر ماشین را در سربالایی یا سرازیری پارک می‌کنید، تنها به ترمز دستی خودرو اطمینان نکنید؛ آن را در دنده بگذارید و ترمز دستی را هم بکشید، اما این احتیاط هم شاید کافی نباشد، به خصوص زمانی که کسی داخل خودرو باشد. البته در چنین شرایطی، بهتر است کسی در خودرو نماند، اما در هر شراطی، به کار بستن یک روش قدیمی، ضرورت دارد؛ گذاشتن سنگ زیر هر چهار چرخ، یکی از ایمن‌ترین و مطمئن‌ترین روش‌هاست.
مراقبت از پوست:
یکی از مهم‌ترین وظایف پوست این است که مانع دفع آب بدن می‌شود و در مقابله با ورود میکروب‌ها، ویروس‌ها، قارچ‌ها و سموم مختلف به درون بدن، مانند یک سد دفاعی عمل می‌کند.
در عین حال، یکی از مهم‌ترین عواملی که باعث پیری زودرس پوست می‌شود، تشعشعات مضر موجود در نور خورشید است که در فصل بهار به وفور وجود دارد.
خنک بودن هوا در این فصل، باعث می‌شود که افراد مدت زمان بیشتری را نسبت به فصل‌های گرم سال در معرض مستقیم تابش نور خورشید قرار بگیرند، درحالی که احتمالاً از تأثیرات نامطلوب نور خورشید در چنین شرایطی، بی‌خبرند. در طیف نور خورشید، بخشی که به زمین روشنی می‌بخشد، قابل رؤیت و بخشی مانند اشعه ماورای بنفش، غیرقابل دیدن است، بنابراین هنگام عزیمت به کوهستان و ارتفاعات، توصیه می‌شود حتماً در درجه اول، از کلاه‌های لبه دار و لباس‌های پوشیده ریز بافت و در درجه دوم، از کرم‌ها و لوسیون‌های ضدآفتاب، آن هم به مقدار مناسب، استفاده شود.
یک ضدآفتاب‌ایده آل باید بتواند مانع آسیب رساندن اشعه ماورای بنفش نور خورشید به پوست شود، اما با این حال، هیچ ضدآفتابی هم وجود ندارد که بتواند به طور کامل این کار را انجام دهد.
