شمیل روستایی بکر و از جاهای دیدنی استان هرمزگان و باب پاییزگردی در روزهای آذرماه. این منطقه به جهت جغرافیایی در نقطه‌ای قرار دارد که بسیاری از حکومت‌ها برای دفاع از مرزهای خود در آن قلعه‌هایی نظامی بنا کرده‌اند.
توریسم آنلاین : اسم جنوب که می آید اولین چیزی که به ذهن می رسد دریاست اما استان های ساحلی جنوب کشور علاوه بر دریای محبوب جنوب روستاهای بکر و شگفت انگیزی هم دارند. شاید دیدن جاذبه های روستای شمیل به تنهایی به یک روز کامل زمان نیاز داشته باشد، روستایی بکر و کمتر شناخته شده که به دلیل موقعیت جغرافیایی، حکومت های زیادی قلعه ای دفاعی در آن ایجاد کرده‌اند.
این روستای بکر به دوران پیش از ورود اسلام تعلق دارد. متاسفانه با وجود نشانه‌هایی متعلق به پیش از اسلام که زندگی در این منطقه را اثبات می‌کند، اطلاعات دقیقی درباره آن دوران در دسترس نیست و فقط می‌توان ردپای آن را در برخی آثار تاریخی پیدا کرد.
شواهد نشان می‌دهد در گذشته زمانی که بندرعباس به بندر گمبرون شهرت داشت، عده‌ای مردم در شمیل زندگی میکردند.
آن زمان کشورهای انگلیس و پرتغال کنترل سیاسی بندرعباس را در اختیار داشتند و شاه عباس صفوی در ایران حاکم بود.
او به قصد برگرداندن بندرعباس به ایران با لشکری بزرگ، از مرکز حکومت خود به‌سمت این روستا حرکت کرد.
بر اساس روایت‌های تاریخی شاه عباس صفوی از سمت کرمان و با عبور از منطقه‌ای که امروز آن را به نام دهنه «ده شیخ» (از توابع بخش مرکزی شهرستان لامرد استان فارس) می‌شناسند، وارد دشت شمیل شد.
او که می‌ترسید در بازگشت و پس از جنگ راهنمایان خود را از دست بدهد، در حرکت به‌سمت این منطقه، مسیر را با میله‌هایی نشانه‌گذاری کرد.
شاه عباس پس از رسیدن به منطقه شمیل آن را دشتی سرسبز و پهناور و مردم آن را افرادی دانا و قدرتمند یافت و تصمیم گرفت در همان منطقه شب را استراحت کند.
او دستور داد تا بزرگ‌ترین میله را در دشت شمیل قرار دهند. این دشت از آن پس با دستور شاه عباس «شاه میل» نام گرفت.
لباس محلی زنان روستا ، پوششی با استفاده از دوختی ساده و پارچه های نخی، رنگی با خوس بافی که شلوار، پیراهن ،چادر و روسری را در بر می گیرد در گذشته تن پوش زنان شمیل، کندوره نام داشت.
شلوار زنان نیز شلوار پولکی ، خوسی و بادله ای بود .لچک نیز یک نوع کلاه مخصوص زنان بوده که برای نگه داشتن روسری کار برد داشته است . علاوه بر لچک از جلبیل خوسی ، لیسی و چادر استفاده می شد.
برای پوشش مردان نیز نوعی شلوار وجود داشته که به لنک معروف بوده و به جای کلاه از مندیل استفاده میکردند که امروزه کمتر از آن استفاده می شود.
قلعه شمیل، حمام گولم، آبشار نیان و سد شمیل (در روستای نیان)، گنبد سرخ و زیارت شاه مظفرالدین (در چاه خرگ از توابع شمیل)، امامزاده شاماعزیدین وخواهرش ازجمله مکان‌های دیدنی این منطقه به شمار می‌رود.
شمیل یکی از جاهای دیدنی بکر استان هرمزگان محسوب می‌شود که در شمال شرق این استان و در ارتفاع ۶۷ متری از سطح دریا قرار دارد.
این منطقه از توابع مرکزی شهرستان بندرعباس و در ۸۰ کیلومتری شهر بندرعباس قرار گرفته است.
دهستان شمیل از شمال با بخش احمدی و از غرب با بخش تخت و بخش بخش قلعه قاضی هم‌مرز است و از جنوب به شهرستان میناب منتهی می‌شود.
در شرق دهستان شمیل نیز بخش رودخانه شهرستان رودان قرار دارد.
دهستان شمیل شامل روستاهای زمین سنگ و سرزه شمیل می‌شود و روستاهای سهرابی و چاه خرگ در دهستان حسن لنگی و بخش شمیل قرار دارند.
برای سفر به شمیل فقط کافی است خود را به بندرعباس و به بزرگراه شهید رجایی برسانید. پس از طی حدود ۱۰ کیلومتر در این بزرگراه، باید وارد جاده جیرفت، کنهوج به بندرعباس (جاده ۹۴) شوید. بعد از پیمودن ۵۵ کیلومتر (۴۰ دقیقه) دوربرگردانی وجود دارد که شما را به‌سمت مخالف جاده هدایت می‌کند. چند متر بعد از دوربرگردان مسیر خود را به‌سمت جاده شمیل و نیان تغییر دهید و با ورود به این جاده و طی ۱۵ کیلومتر (۲۰ دقیقه) دیگر به روستای شمیل خواهید رسید.
این روستا در شمال شرق استان بین شهرستان میناب و بندرعباس و در ۸۰ کیلومتری مرکز استان قرار دارد.
