گردش خانوادگی سفیر اسپانیا در نیاوران

سفیر اسپانیا در ایران به همراه خانواده، از مجموعه فرهنگی – تاریخی نیاوران بازدید کرد.
آنخل لوسادا فرناندز سفیر اسپانیا در تهران به همراه خانواده عصر سهشنبه از مجموعه فرهنگیتاریخی نیاوران بازدید کرد.
در این بازدید که با همراهی مریم جلالی مدیر این مجموعه انجام شد، دو طرف برای تقویت تبادلات فرهنگی بین موزههای ایران و اسپانیا و برگزاری رویدادهای میراث فرهنگی و هنری مشترک گفتوگو کردند.
سفیر اسپانیا در ادامه بازدید از بخشهای مختلف این مجموعه، ضمن گفتوگو با کارشناسان، با تاریخ و غنای آثار فرهنگی این مجموعه آشنا شد.
کاخ نیاوران اقامتگاه تابستانی محمدرضا پهلوی بود. این کاخ یکی از مکانهای شاخص گردشگری در شهر تهران است. این باغ در کنار روستایی که «گُرده وی» یا «گُرده به» خوانده میشد و در نیاوران قرار داشت، به جای نیزاری که در همسایگی روستا واقع بود ساخته شد.
باغ ییلاقی فتحعلیشاه قاجار که در این نیزار ایجاد شد را «نی آوران» نامیدند که بعد به «نیاوران» مشهور شد.محمدشاه نیز در همین باغ بنای کوچکی بنا کرد و به دنبال او ناصرالدینشاه قاجار «کاخ صاحبقرانیه» را در این باغ ساخت. آخرین بنایی که در دوران قاجار در این باغ ساخته شد، عمارت کوشک احمدشاهی است.
عملیات احداث این کاخ به دستور محمدرضا پهلوی در سال ۱۳۳۷ آغاز گردید و در سال ۱۳۴۶ به اتمام رسید.در زمان فتحعلی شاه قاجار کاخ کوچکتری در محل فعلی کاخ نیاوران قرار داشت که تخریب و کاخ نیاوران به جای آن ساخته شد.
این بنا با مساحتی در حدود ۹۰۰۰ مترمربع در دو طبقه و یک نیم طبقه احداث و در ابتدا به عنوان محلی برای پذیرایی میهمانان خارجی در نظر گرفته شد، اما پس از پایان ساخت به محل سکونت محمدرضا پهلوی و خانوادهاش اختصاص یافت.کاخ نیاوران را محسن فروغی طراحی کرد. همچنین گچبری توسط استاد عبداللهی، آینهکاری توسط استاد علیاصغر و کاشیکاری نمای خارجی توسط استاد ابراهیم کاظمپور انجام شدهاست.طبقه همکف این بنا شامل سرسرای بزرگی است که کلیه اتاقها در اطراف آن شکل گرفتهاند.
در سال ۱۳۵۷ این کاخ به دست مردم انقلابی ایران رسید و در سال ۱۳۶۰ به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تحویل داده شد. در سال ۱۳۶۵ کاخ موزه نیاوران برای اولین بار گشایش یافت. در سال ۱۳۶۸ مرکز آموزش عالی میراث فرهنگی در محل مدرسه اختصاصی راهاندازی شد و یکسال بعد فضاهای جانبی آن به خوابگاه پسران اختصاص یافت. در سالهای بعد موزه جهاننما (۱۳۷۶)، کاخ صاحبقرانیه (۱۳۷۷) و کوشک احمدشاهی (۱۳۷۹) نیز در معرض بازدید عموم قرار گرفت.
				
					
					












