اینجا همیشه بهار است !

 توریسم آنلاین : اینجا چابهار است .چابهار که نه….چهار بهار که الحق و والانصاف برازنده اش است . چون هرزمان از سال که به این شهر سفر کنی،بوی بهار مشامت را پر می کند ،آب و هوایی بی نظیر و عالی. اولین بار نیست که دریای جنوب را می بینم اما گویی این بار جور دیگری فرق دارد . با دیدن این دریا در نهانخانه دلت بدجوری گرمای جنوب و جنوبی رخنه می کند . مثل من که بخشی از وجودم را در زمان، جا گذاشته و مسحور از این دریای آرام و رامم و حیف که وصف وزش نسیم چهره نواز در واژه ها  نمی گنجد و برای درکش فقط باید رفت و دید .

سمن سمندر : بار سفر ببندید و چند روزی مصائب شهر نشینی و  ساختمانهای سر به فلک کشیده و آپارتمانی که هرروز از در منزل بیرون می روید را می بینید، به ورطه فراموشی سپرده و برای سیاحت در طبیعت بکر و دیدنی  به سوی چابهار بروید و خود را به دست زیباییهای آن بسپارید .    اینجا که سر بلند می کنی به جای ساختمانهای مرتفع،  نخلهای خوش قدو قامت را می بینی. آنهم از انواع مختلفش ؛از نخل موز گرفته تا نخلهای خرما و زینتی.

شاید به اشتباه در گذشته تصورم اینگونه بود که دریا و کویر هیچ ارتباطی با یکدیگر ندارندو همواره دریا و جنگل در کنار هم قرار دارند .اما با دیدن سواحل چابهار ،برایم عیان  شد که به چه زیبایی شن و ماسه کویر به دریا پیوند می خورند .   این زیبایی در منطقه “مکران ” یا ” مکران ” نمایان تر است . چابهار در منتهی الیه جنوب شرقی ایران قراردارد ،از آنجا که  به دریای عمان وبه آبهای آزاد راه دارد ، دریای عمان را دریای مکران  می نامند.

در گذشته خوانده بودم که مکران از سرزمین های اصیل ایرانی است و قوم بلوچ که در سیستان و بلوچستان ساکنند، قدمتشان برمی گردد به سه هزار سال پیش. اینکه  می گویند چابهار نگین شرق است بیراه نمی گویند . چون پل ارتباطیست که ایران را به کشورهای چین ، هند ،  سنگاپور و… وصل می کند و بسیاری انتقال کالا از طریق مرزهای آبی و شناور های عظیم اینجا صورت  می گیرد .

نمی شود که به چابهار سفر و از جاذبه های  گردشگری آن دیدن نکرد.اما، از زیباترین آن  میتوان از ساحل صورتی رنگ و بی نظیر دریاچه لیپار نام برد . جالب است که تنها4 دریاچه در جهان است که رنگ صورتی دارند و ساحل دریاچه لیپار یکی از آنهاست .

مقصد بعدی ام “کنارک ” است . بندری که گرمترین نقطه کشور در زمستان است و پس از چابهارمهمترین بندر این منطقه محسوب می شود و چون خاک مناسب برای کشاورزی ندارد اکثر مردم آن صیاد هستند .

بندر” پزم “هم در پنج کیلومتری کنارک واقع شده و نام آن  برگرفته از “پوزه کوه” است و انواع پرندگان از جمله فلامینگو ، پلیکان ، آبچلیک ، کاکایی ، عقاب دریایی و.. در این بندر دیده می شود .پزم بااینکه روستای کوچکی است ولی کارخانه های بزرگی ازجمله کنسرو تن، یخ ، پودر ماهی دارد  و هم صنایع دستی  همچون(سوزن دوزی حصیربافی ، تور بافی و….

سفرم به چابهار قرار بود کوتاه باشد  اما جذابیت  این شهر به گونه ای بود که سفر را به تعویق انداختم تا زمان بیشتری برای سیاحت در  این سواحل زیبا داشته باشم  .روز دیگر ،  بعد از طلوع آفتاب به سوی بندر “تیس” راهی شدم، جایی که هیچ گردشگری نیست که  به چابهار برود و از آن دیدن نکند . آنهم از بندری که به عنوان” عروس سواحل مکران”  یاد می شود.

بعد از سیر و سیاحت در این بندرفرحبخش ، راهی منزل میزبان صمیمی مان شدیم.  مردم چابهار، خونگرم و مهمان نوازند، بلوچها مهمانشان را  بسیارارج می نهند و بر صدر می نشانند و بابهترین غذاها از آنها پذیرایی می کنند. در بدو ورود یاد ضرب المثل قدیمی « آب نطلبیده مراده » افتادم . چون از رسوم آنهاست وقبل از هر چیز به مهمان آب تعارف میکنند . این رسم قدیمی برگرفته از آن است که مهمان چون چند ساعت در گرما بوده ، به محض اینکه پا به داخل منزل میزبان می گذارد تشنه است و طالب آب.

از هر چه بگذریم سخن خوشمزه ها خوشتر است …

همیشه نظرم براین بود  که سوغاتی سفر به شهرهای مختلف ایران ، چشیدن طعم غذای محلی آن شهر است که در این سفر هم از این مقوله بی بهره نمانده و چند نوع از خوشمزه های چابهار را امتحان کردیم.

هرنی که شامل سیب زمینی و گوجه فرنگی ، مرغ، ادویه و فلفل است و با برنج همراه است.بریانی غذایی که شکل و شمایلش مثل استانبولی است و با مرغ و ماهی و ادویه فراوان پخته می شود .پلو زعفرانی برنج دم کرده با زعفران و زیره ، سیر و پیاز نگینی ، فلفل و ادویه که بسیار خوش طعم و در سفره چابهاریها بسیار جا خوش کرده ناگفته نماند چابهار سرزمین ادویه های تند است و محال است در غذاهای خوشمزه طعم ادویه عالی را نچشی  و در غذاهای دریایی و خصوصا  ماهی های حلوا-شیر و شوریده  استفاده میشود .

ترشیجات مخصوصا نوعی ازآن که «چتنی» نام دارد. انبه ،سیر ،گل کلم و  فلفل تند ،مزه ای بی نظیر به آن داده همچنین انواع نان مانند پراتا (نان روغنی ) و شلو و …  که پای ثابت سفره چابهاریهاست .

کرایی  مرغ یا گوشت را سرخ کرده ، با گوجه تفت داده و ادویه های مختلف وتند به آن اضافه می کنند .تباهگ  در زمانهای دور که برق و تجهیزاتی چون فریزر و یخچال نبود مردم این منطقه گوشت گوسفندهایی که در اعیاد سر می بریدند را با نمک آغشته ،در آفتاب خشک می کردند و پس از مدتی آنرادرآب و نمک و فلفل می جوشانند و سرخ کرده و همراه با برنج استفاده می کردند .

تنورچه  یک غذای مجلسی است ، شکم گوسفند را خالی کرده و مجددا”آنرا می دوزند و در مراسم ها و مجالس طبخ  می کنند  . پیشنهاد می کنم که در اولین فرصت در پاییز یا زمستان بارتان را ببندید و به بندر بهاری چابهار سفر کنید .دیدنی های این شهر زیبا زیاد است و قلم قاصر و اینجاست که شاعر چه خوش می فرماید :  شنیدن کی بود مانند دیدن .