شش پادشاه و یک شمشیر!

توریسم آنلاین:به سوی کوههای شاهو که رهسپارشوی در مسیرت به روستای زیبا و کردنشین مواجه می شوی شبیه ماسوله با کوچه باغ های رویایی ودرختان گردوی تنومند و پربار . نامش شمشیر است . از نامش تعجب نکنید؛ داستان دارد ! بومیان منطقه می گویند در ایام دور این منطقه شش فرمانروا داشته و در آن زمان فرمانروایان را (میر )می نامیدند و چون شش میر بود پس ششمیر نامیدند .که به مرور زمان به شمشیر تغییر کرده است.

البته روایت دیگری هم در خصوص وجه تسمیه آن وجود دارد. نقل است که  قبل از ظهور اسلام مردمانی عبری در اینجا زندگی می کردند که به ضرب سکه و شمش طلا مشغول بودند و در زبان عبری به جایگاه ضرب سکه و شمش طلا شمشی می گفتند که به مرور به شمشیر تغییر کرده است.

روستای شمشیر در ۶ کیلومتری پاوه و ۱۱۰ کیلومتری کرمانشاه قرار دارد و جاده پاوه کرمانشاه از میان آن عبور می‌کند. با قرارگیری در دامنه رشته‌کوه زاگرس و کوهستان شاهو، خانه‌های روستا به شیوه معماری پلکانی بنا شده‌اند. طبق برخی شواهد کشف‌ شده در این منطقه، قدمت روستا را به ۳۵۰۰ سال پیش نسبت می‌دهند. علاوه بر ارزش تاریخی و زیبایی معماری، باغات سرسبز گردو، چشمه‌های جاری و آب و هوای خنک نیز روستای شمشیر را به یکی از جاذبه های گردشگری پاوه تبدیل کرده‌اند.

این روستا اقلیمی معتدل و خشک دارد یعنی در تابستان و بهار معتدل و در زمستان سرد و خشک است .به طوری که در زمستان برف بسیاری دارد .

کوه شاهو و قله های زیبای آن و باغها و غارها و شگفتی های طبیعت بکر و همچنین تنوع پوشش گیاهی و جانوری و غذاهای سنتی و محصولات زراعی ارگانیگ همگی دلیل خوبی برای جذب گردشگر به این منطقه زیباست

شمشیر یکی از روستاهای بسیار زیبا و سرسبز استان کرمانشاه است که در جاده روانسر به پاوه و ۵کیلومتری قبل از پاوه قرار گرفته.این روستا در ابتدا شمارا به اشتباه می اندازد و فکر میکنید وارد شهر هزار ماسوله و زیبای پاوه شده اید.قبل از ورود به روستا از چند گردنه رد میشوید و کم کم خانه های پلکانی و زیبای این روستای توریستی و زیبا و سرسبز مشخص میشودکه در آن درختان گردوی زیادی وجود داردو در کل خیلی سرسبز و زیباست و وقتی از خیابان وسط روستا رد میشوید نیمی از خانه های روستا بالای سر شما و نیم دیگر زیر پای شما قرار دارد.

در دامنه‌ی دل‌انگیز رشته کوه «شاهو»، در شهرستان پاوه، روستایی به نام «شمشیر» آرمیده است. چرا باید نام روستایی که در زیبایی چشم نواز است و مردمانی مهربان و زود آشنا دارد، شمشیر باشد؟ آیا این نام، نشان از جنگجویی روستاییان یا نیاکان آن‌ها دارد؟ آیا در گذشته، آن‌ها مردمانی رزم‌آور و شمشیرزن بوده‌اند؟ حقیقت آن است اگر هم در گذشته‌های دور برای نگاهبانی از روستای خود دست به شمشیر برده باشند، امروز سر و کاری با شمشیر ندارند و سرگرم کارهای روزانه‌ی کشاورزی و باغ‌داری‌ هستند.

گمان‌هایی درباره‌ی نام این روستا هست که با تاریخ و افسانه آمیخته است. می‌گویند در گذشته‌ها، شش «میر» در این گستره فرمان‌روایی می‌کرده‌اند. پس آنجا به نام «شش میر» یا «شش امیر» نامبُردار شده و اندک اندک به «شمشیر» دگرگونی یافته است! در بازگفتی دیگر آمده است که مردمان این روستا در سده‌های دور با شمش‌های زر (:طلا) سر و کار داشته‌اند و روستای‌شان، با دگرگونی در زبان، به نام شمشیر شناخته می‌شده است! اگرچه این بازگفت‌ها چندان باورپذیر نیست. اما یک روایت تاریخی که با یافته‌های باستان‌شناسی هماهنگ است، سبب نامگذاری روستای شمشیر را روشن می‌کند.

در کاوش‌های پیرامون روستای شمشیر، باستان‌شناسان سکه‌های فراوانی یافته‌اند که نوشته‌های روی آن‌ها به عبری است. گویا عبری زبانان به جایی که سکه ضرب می‌شود، «شمش» می‌گویند. نشانه‌های تاریخی گواه آن است که در روزگار باستان، روستای شمشیر جایی برای زندگی مردمان عبری زبان بوده است. آن‌ها در برخورد با تازیان، در روزگار یزدگرد سوم، نبردهای بسیاری داشته‌اند و چیرگی بیگانگان را به آسانی  نپذیرفته بودند. به هر روی، نام روستای «شمشیر» از ضرب سکه‌هایی به زبان عبری سرچشمه می‌گیرد.

روستای شمشیر از بخش‌های مرکزی شهرستان پاوه در استان کرمانشاه است. این روستا با پاوه چهار کیلومتر و با مرکز استان نزدیک به 130 کیلومتر فاصله دارد. 700 خانوار در این روستا زندگی می‌کنند. چیزی که روستای شمشیر را بی‌اندازه زیبا ساخته است زیست بوم آن و خانه‌هایی است که به شکل پلکانی در سینه‌کِش کوه ساخته شده‌اند و مردمانی سخت‌کوش را در دل خود جای داده‌اند.

در پیرامون و درون روستای شمشیر، انبوهی از باغ‌های سرسبز هست. رودخانه‌ای پُرآب، که بومی‌ها به آن «گِلال» می‌گویند، از بلندی‌های کوه شاهو سرچشمه می‌گیرد و با گذر از جنوب روستا، به رودخانه‌ی سیروان می‌پیوندد. باغ‌های شمشیر از این رودخانه‌ی خروشان سیراب می‌شوند. یکی از آن باغ‌ها «خداویس» نام دارد که گردشگران از دیدن و ماندن در آن خسته نخواهند شد! آن مایه از سرسبزی و پُرآبی روستا و پیرامون آن بدان دلیل است که کوه شاهو حوضه‌ای آبخیزی است و در سیراب کردن روستاهای پایین‌دست‌اش، کوتاهی نمی‌کند.

بلندترین چکاد (:قله‌ی) رشته کوه شاهو، «حوضی خان» نام دارد که بر روی روستای شمشیر سایه گسترده است. این چکاد بیش از سه هزار متر بلندا (:ارتفاع) دارد و طبیعت آن هر نگرنده‌ای را شگفت‌زده می‌کند. شاهو و قله‌های آن و دیگر طبیعت دل‌انگیز ایران، جاودانه زیبا خواهند ماند اگر ما زیست‌بوم خود را نگاهبانی کنیم!

روستای شمشیر چشمه‌ساران فراوانی دارد؛ این چشمه‌ها همه نام‌هایی بومی و گوش‌نواز دارند که برگرفته از زبان کردی سورانی (گویش جافی) است که روستاییان شمشیر بدان سخن می‌گویند. نام آن چشمه‌های جاری چنین است: دِرِک، شارا، هه لیل و سه رکانی.

سه کیلومتر دورتر از روستای شمشیر گردشگاهی به نام «چم شارا» دیده می‌شود که در میان پارک‌های جنگلی آن گستره، نمونه‌وار و در زیبایی کم‌مانند است. گستره‌ی دِرِک نیز چهار کیلومتر از شمشیر دور است و سرشار از درختان بادام کوهی است.

از یخچال‌های طبیعی، غارهای ژرف، به ویژه غار «خوره له»، روستای شمشیر نیز نمی‌توان یاد نکرد و یا به سادگی از کنار آن‌ها گذشت. یخچال‌های طبیعی آنجا از آن‌رو فراوان هستند که بیشترین بارش برف در گستره‌ی اورامانات، از آنِ روستای شمشیر است. مردمان آنجا و طبیعت دست نخورده‌شان، آشنای بارش‌های پی‌ در پی برف در فصل‌های سرد سال هستند.

اورامانات، یا هه ورامان، گستره‌ای کوهستانی است که دیدنی‌های طبیعی بی‌مانندی دارد، دره‌های پیچ در پیچ، رودبارهای بی‌شمار، چشمه‌های جاری، کوه‌های بلند و پُربرف، زیبایی خیره‌کننده‌ای به اورامان بخشیده است. بخش بزرگی از اورامانات در استان کرمانشاه و کردستان و بخش کوچکی از آن در شهر حلبچه‌ی کردستانِ عراق جای دارد. پاوه یکی از شهرهای مهم اورمان و روستای شمشیر یکی از دل‌انگیزترین روستاهای آن گستره‌ی سراسر زیبا است.