توریسم آنلاین: چهارمحال و بختیاری، سرزمین آبشارهای مینیاتوری، بهشت گمشده‌ای را در میان کوه‌های سر به فلک‌کشیده‌اش در آغوش گرفته است که چشم‌ها را خیره می‌کند.
رنگ و نگار پوشاک عشایر، با دامن های چین داری که در لابه‌لای آن، قدرت عجیب یک زن ایلیاتی نهفته است و کلاه‌های نمدینی که بر سر پرابهت یک شیرمرد ایلیاتی می‌نشیند، براصالت زندگی این مردمان، گواهی می‌دهد.
به هر جای ایران که نگاه کنید، زیبایی‌های منحصر به فردی را مشاهده می‌کنید که شاید در هیچ کجای دنیا یافت نشود. چهارمحال و بختیاری، سرزمین آبشارهای مینیاتوری، بهشت گمشده‌ای را در میان کوه‌های سر به فلک‌کشیده‌اش در آغوش گرفته است که چشم‌ها را خیره می‌کند.
گشت و گذار در استان چهارمحال و بختیاری را از «دیمه» شروع می‌کنیم، شهری که چشمه‌های آن شهره خاص و عام است. «دیمه» نزدیک کوهرنگ قرار دارد و کوهرنگ هم بخشی از شهرستان چلگرد است. اصلی‌ترین چشمه‌ای که در «دیمه» می‌جوشد، سرسبزی و طراوت خاصی به محیط اطراف خود داده است و یکی از سرچشمه‌های اصلی رودخانه زاینده رود محسوب می‌شود که آرام پیش می‌رود تا راهش را در کناره جاده پیدا کند و رودی زیبا را پدید آورد.
شیرهای سنگی چالشتر:
در راه شهرکرد و در 5 کیلومتری این شهر، به چالشتر می‌رسیم که در وسط آن قلعه‌ای سربرافراشته است که تاریخچه شیرینی دارد.
سر در ورودی قلعه چالشتر بسیار باشکوه است. بالای آن، تندیس دو شیر قرار دارد که نمادی از شکوه و قدرت به شمار می‌رود. در کنار ورودی قلعه هم مجسمه‌های سنگی دو سرباز قدیمی دیده می‌شود به نشانه پاسداری از قلعه. شیرهای سنگی بختیاری‌ها ریشه در فرهنگ باستانی ایرانیان دارد و شیرها همواره سمبل غیرت و قدرت ایرانی‌ها بوده‌اند و شیرمردان بیشه‌های سبز چهارمحال و بختیاری هم این نماد کهن ایرانی را از دیرباز گرامی داشته‌اند.
این قلعه در دوره صفویه مرکز حکمرانی چهارمحالی‌ها بوده است و کلانتران محلی، مناطق تحت سیطره خود را از همین قلعه کنترل می‌کردند، اما پس از انتصاب «حسین قلی‌خان» به عنوان ایلخان بختیاری، در اواسط حکومت ناصرالدین شاه، حکمرانان این منطقه از حاکمیت بر چالشتر خلع و به زمین داران بزرگ تبدیل شدند.
مجموعه چالشتر تلفیقی زیبا از معماری قاجار با معماری اروپایی است که با ستون‌های سنگی و حوض بزرگ وسط حیاط، اتاق‌های اندرونی و بیرونی، حمام، مطبخ، اصطبل و خان نشین، عمارت‌های باشکوهی را در دل این قلعه به وجود آورده است.
صاحب اصلی قلعه، «خدا رحم خان» یکی از خان‌های معروف بختیاری بود و بعدها، محمود خان پسر بزرگ او، مالک عمارت بیرونی این قلعه شد که امروزه به موزه تبدیل شده است.
موزه دیدنی چالشتر:
در این موزه، می‌توان ابزار و آلات کشاورزی و وسایل زندگی ایل بختیاری را از نزدیک دید و تا حدودی با سبک زندگی آنها آشنا شد.
بخش‌هایی از این مجموعه، به موزه مردم شناسی تبدیل شده است. در این مجموعه، ماکت‌هایی از طرز زندگی ایلات عشایر با لباس‌ها و زیور آلات محلی آنها نمایش داده شده است. اصولاً «رنگ و نگار» در زندگی عشایر نقش به سزایی دارد. به هر سویی از زندگی آنها که بنگریم، خصوصاً اگر لباس‌هایشان را نگاه کنیم، تلفیق زیبایی از ده‌ها رنگ سرزنده را خواهیم دید. این رنگ‌ها انگار به نوعی، سرزندگی و نشاط آنها را نشان می‌دهد، با دامن‌های چین داری که در لابه‌لای هر چین آن، قدرت عجیب یک زن ایلیاتی نهفته است و کلاه‌های نمدینی که بر سر پر ابهت یک شیرمرد ایلیاتی می‌نشینند، جملگی بر اصالت زندگی این مردمان، گواهی می‌دهند.
بخشی دیگر از مجموعه چالشتر، حمام قدیمی آن است که بازسازی شده و به سبک همان دوران با آجرهای فیروزه‌ای رنگ، فضایی از یک حمام خزینه ایرانی را تداعی می‌کند.
پارامترهای حمام‌های قدیمی هم در گوشه و کنار این حمام، قابل مشاهده است. از قالی‌های بختیاری سردابه‌هایش تا کوزه‌های گلی آب خنک و بقچه‌های لباس و سرشور و کتیرا و کیسه و سفیداب و حنا و آیینه‌های کهنه و رنگ و رورفته و استکان‌های چای کمر باریک و لنگ‌های قرمز بسته شده به کمر مردان و گیوه‌های جفت شده تمیز کنار در حمام.
سرزمین آبشارهای شگفت‌انگیز
استان چهارمحال و بختیاری، سرزمین چشمه‌های پرآب و آبشارهای شگفت‌انگیزی است که بر زیبایی‌های طبیعت سرسبز این منطقه افزوده است. اشاره‌ای حتی گذرا به تمام این چشمه‌ها و آبشارها، در این مجال نمی‌گنجد، اما آشنایی با چند آبشار معروف این منطقه، خالی از لطف نیست.
آبشار «شیخ علیخان»: این آبشار در ٩٢ کیلومتری شهرکرد و در نزدیکی روستای شیخ علیخان قرار دارد و یکی از قشنگ‌ترین آبشارهای چهارمحال و بختیاری است. این آبشار که از دل چشمه‌های سرد کوهستان سرریز می‌کند، با فشار از یک تنگه باریک بیرون می‌زند و آنگاه، رنگین کمانی هفت رنگ در آسمان پدید می‌آورد که واقعاً بسیار دیدنی و زیباست.
آنچه که دیدن این آبشار را دو چندان می‌کند، این است که علاوه بر زیبایی خیره کننده آن، می‌توان در اطرافش سکونت گاه‌های ایلات را دید و از نزدیک با ایلاتی‌ها آشنا شد. هر طرف را که نگاه کنید، سیاه چادرهای ایلاتی دیده می‌شود. مردان و زنان و کودکانی که به سادگی با طبیعت از در آشتی درآمده‌اند و انگار طبیعت مال آنها است، از آن مردمانی که به طبیعت عشق می‌ورزند و آن را گرامی می‌دارند.
آبشار «دره عشق»: این آبشار که در منطقه «مشایخ» شهرستان اردل مجاور روستای دره عشق و در 130 کیلو متری شهرکرد قرار دارد، با سرعت زیاد از دل کوه بیرون می‌جهد و یکصد متر ارتفاع دارد، درحالی که در کنار این آبشار، رود کارون به آرامی جاری است و در ترکیب با انارستان و شالیزارهای روستای دره عشق، فضای شگفت انگیزی را به وجود آورده است.
آبشار «آتشگاه»: این آبشار در 190 کیلومتری شهرکرد و 40 کیلومتری شهر لردگان بعد از روستای میلاس و سردشت در دره‌ای روح افزا و دلگشا به طول دو کیلومتر در بالادست روستای کوچک آتشگاه قرار گرفته است. روستای آتشگاه که خاطرات سرداران ایلامی را به یاد می‌آورد، دره‌ای تنگ و زیبا است که در میان آن، نهر خروشانی جاری است و سنگ‌های آهکی و گچی و درختان کهنسال گردو، چنار و بلوط و زبان گنجشک پیرامون دره را فرا گرفته است. در عین حال، شیب زیاد و پستی و بلندی‌های دره به طول 3 کیلو متر، آبشارهای متعدد کوچک و بزرگی را ایجاد کرده است که در فاصله 200 متری دو آبشار بزرگ خودنمایی می‌کنند. پیوند عناصر زیبای طبیعی چون دره، سبزه‌زار و اقلیم مناسب، فضای بسیار فرح بخشی را برای گشت و گذار در این مکان پدید آورده است.
آبشار تونل «کوهرنگ»: این تونل در سال 1322 جهت انتقال قسمتی از آب چشمه کوهرنگ و چشمه‌های مجاور به زاینده رود، در «چلگرد» ساخته شد. تلاش برای انتقال آب به ازمنه بسیار دور بر می‌گردد، اما آبشار تونل کوهرنگ، همچنان پرآب و خروشان جاری است.
آبشار «تنگ‌زندان»: این آبشار در شهرستان «کیار» با ارتفاعی بیش از 130متر از میان کوه‌ها بیرون می‌جهد و گردشگران را مجذوب خود می‌کند. آبشار تنگ‌زندان در 40 کیلومتری بروجن قرار دارد که در بین بومیان منطقه‌ی حفاظت شده سبزکوه، به آبشار دودی یا «کرودیکن» معروف است. علت این نامگذاری در بین مردم منطقه، حجم زیاد آب است که از ارتفاع 130 متری به پایین فرود می‌آید و هاله‌ای را در اطراف خود ایجاد می‌کند که آن را به آبشار دودی معروف کرده است.
مسیر آبشار تنگ زندان صعب‌العبور نیست، اما به دلیل بکربودن این نقطه، باید جانب احتیاط را رعایت کرد و با وسایل و امکانات مناسب به دل این طبیعت بکر رفت.
دامنه کوه‌های آبشار تنگ‌زندان از ساعت 10 صبح تا 3 بعدازظهر پذیرای خورشید است و باقی روز ، صخره‌ای که آبشار از آن جاری است، بر دامان کوه سایه می‌افکند تا با خنکای سایه‌اش، جان گردشگران و کوهنوردان را تازه کند. در مسیر این آبشار، درختان زیبایی چون بلوط، ارژنگ و بادام کوهی در اطراف و دل صخره‌هایش ریشه افکنده‌اند و به عظمت و زیبایی آبشار افزوده‌اند.
بهترین زمان برای دیدن آبشارهای زیبای چهارمحال و بختیاری، از اردیبهشت تا مرداد است که طبیعت، لطافت و زیبایی‌اش را به رخ می‌کشد.
