مورد عجیب روستای دلیر

روستای دلیر به دلیل فضای کمتر به صورت فشرده و جدیدتری ساخته شده است. اما آنچه که جدا از معماری موجبات زیبائی این دو روستا را فراهم آورده است قرار گرفتن در ارتفاع بالا و ناحیه کوهستانی جنگلی است با هوائی متغیر ، زلال و دوست داشتنی.
توریسم آنلاین: در نزدیکی های مرزن آباد و در جاده ای فرعی که از جاده چالوس جدا می شود روستاهای کوچکی وجود دارد که رودخانه ای میانه آنها را بر هم زده است. و در پائین دست این دره رودهائی که از میان دره های نامداری چون آندرسم و الیت که همه ساله دره نوردان و ماجراجویانی را سمت خود می کشاند بیرون می ریزند. اما این روستاها ورای زیبائی و آب و هوای دلپذیر کوهستانی رویای عجیبی را در خود فرو برده اند که هر بیننده ای در میان آن به رویا میرود.
چهار فصل بودن روستای «دلیر» با توجه به اینکه هر ساعت از روز آن از ابتدای صبح تا پایان شب دماهای متفاوتی را تجربه میکند، را میتوان منطقهای چهارفصل نامید. شرایط جوی که در نمونههای آن در کشور کم نیستند از شهرهای کهگیلویه و بویراحمد مانند دنا، گچساران و بهمئی گرفته تا خلخال در اردبیل و شهرهای لرستان.
فاصله زمانی دِلیر از چالوس حدود ۲ ساعت و از تهران حدود ۳ ساعت تخمین زده می شود .جاده خاطره انگیز کرج چالوس، پس از عبور از هزارچم و قبل از دزدبن درحدود ۲۰ کیلومتر مانده به مرزن آباد خروجی باریکی قرار دارد (روبروی رستورانکوهستان پارک). فراموش نکنید که اگر از رستوران همسفر عبور کردید ورودی سمت چپ جاده را ندیده اید پس بر گردید.
یادتان باشد از ابتدای جاده چالوس تا تقاطع مورد نظر حدود ۱۱۲ کیلومتر است. ورودی را که پیدا کردید پس از گذشتن از جاده ای پیچ در پیچ و دره ای بسیار عمیق و زیبا که یکی از سرشاخه های رودخانه چالوس است، به یک تقاطع میرسید که از سمت چپ جاده یک راه فرعی جدا شده و به روستاهای پلاکو و چارباغ منتهی می شود.
در سمت راست جاده نیز روستای کوچک دزماکوتی با چشم اندازی زیبا قرار دارد که با عبور از این روستا جاده وارد منطقه جنگلی می شود از این پس در طول مسیر در ارتفاعات سمت راست شما شاهد روستاهای مچر، نوکرس و چاک بزه هستید ودر سمت پایین و چپ جاده شاهد جنگلهای انبوه و زیبا و منحصر به فردی هستید که تا خود روستای الیت ادامه دارد.

بعد از طی این مسیر اولین روستائی که مشاهده می کنید روستای الیت است که پائین جاده سمت چپ قرار دارد و اگر جاده را ادامه دهید به روستای دِلیر می رسید فرقی که بین این دو روستا به وضوح به چشم می آید در تعداد منازل ساخته شده است.
روستای الیت دارای مراتع بیشتری است و بافت روستا به شکل قدیمی حفظ شده و خانه های جدید با فواصل بیشتری ازهم ساخته شده اند. ولی بافت روستای دلیربه دلیل فضای کمتر به صورت فشرده و جدیدتری ساخته شده است. اما آنچه که جدا از معماری موجبات زیبائی این دو روستا را فراهم آورده است قرار گرفتن در ارتفاع بالا و ناحیه کوهستانی جنگلی است با هوائی متغیر ، زلال و دوست داشتنی که قرار گرفتن در آن روح هر بیننده ای را لبریز از سرخوشی خاصی می کند.
روستای دلیر چند کوه معروف به نام های لشکرک و کَکی کُت و کاتیلو و نرگیس کَش و… داردو دره بسیار عمیقی به نام پِل او (در زبان گیلکی به معنای اب قدرت مند و فیل مانند است) یکی از جنگل های زیبا و دلنشین این روستا جینگاگ هست، آب گرم روستا نیز از جاذبه های طبیعی و پر طرفدار آنجاست. این روستا دارای طبیعت گسترده و ناب و بکره. از ان جا که بافت روستایی خود رو حفظ کرده و کوه های آن مملو از درخت و زیستگاه بسیاری از حیواناته می شه به جرات گفت که روستایی بکر و دست نخورده است.











