«جشن خردادگان» هم نشات گرفته از همین باور بود. از آنجایی که روز ششم هر ماه به عنوان روز «خرداد» نامگذاری شده است، در ماه خرداد این روز جشن گرفته می‌شده. روزِ خرداد منتسب به امشاسپند خرداد است.
توریسم آنلاین: ایرانیان باستان به پاسداشت موهبت های طبیعت ایام خاصی در هر ماه را جشن می گرفتندکه البته با آنچه که ما امروز به عنوان «جشن» از آن یاد می‌کنیم، تفاوت داشته است. این جشن‌ها الزاما برای شادی کردن نبوده و گاهی مجموعه‌ای از نیایش‌ها را دربرمی‌گرفته .بنابر باورهای ایرانیان باستان هفت نامیرای مقدس به نام «امشاسپندان» هر یک نمادی از یک ویژگی اهورامزدا هستند و مسئولیت پشتیبانی از پدیده‌ای را در جهان برعهده گرفته‌اند که امشاسپند «خرداد» آب را تحت حمایت مقدس خود قرار داده است.
بر اساس گاه‌شمار ایرانِ باستان یک سال به دوازده ماه و هر ماه به ۳۰ روز تقسیم می‌شد، بنابراین چیزی تحت عنوان هفته وجود نداشت و تمام ۳۰ روز ماه با اسمی مختلف نامگذاری شده بودند و هر زمان که نام روزی با نام ماه مطابق می‌شد، آن روز را جشن می‌گرفتند. به عنوان مثال روز پنجم ماه به عنوان «اسفندارمزد» نامگذاری شده بود که این روز را در ماه اسفند جشن می‌گرفتند.
به اعتقاد ایرانیان باستان تطابق روز و ماه، اتفاقی مبارک و خجسته بود که باید گرامی‌داشته می‌شد. بر اساس این باور هم ۱۲ جشن مرتبط با این عقیده در ایران باستان شکل گرفته بود.
«جشن خردادگان» هم نشات گرفته از همین باور بود. از آنجایی که روز ششم هر ماه به عنوان روز «خرداد» نامگذاری شده است، در ماه خرداد این روز جشن گرفته می‌شده. روزِ خرداد منتسب به امشاسپند خرداد است. به باور ایرانیان باستان که گرایش به دین زرتشتی داشتند، الهه یا امشاسپند «خرداد» مسئولیت نگهداری از آب‌ها را بر عهده داشته و موکل بر تندرستی و از بین برنده پلیدی بوده است.
البته اهمیت روز خرداد (ششم هر ماه) تنها این مورد نبوده است. به باور زرتشتیان، از یک سو زرتشت هم در روز خرداد (ششم ماه) به دنیا آمده است و از سوی دیگر به باور آنها روز رستاخیر هم منتسب به روز ششم یا خرداد است که معتقدند در این روز قیامت به پا می‌شود.
از آنجایی که خرداد الهه آب است و نگهبانی از آب را بر عهده دارد، در گذشته به مناسبت این روز مردم به کنار رودخانه‌ها، قنات‌ها و… می‌رفتند و جشن را برگزار می‌کردند و درعین حال نیایش‌های خاصی هم به جا می‌آوردند. آنها گل سوسن سفید را نماد این جشن می‌دانستند و آن را به یکدیگر هدیه می‌دادند.
همچنین در این روز مردم ریسمانی با نخ ابریشم می‌بافتند و ۱۰ روز بعد آن را به دست باد می‌دادند تا شادی و آرزوهایشان را به آسمان ببرد.
با این وجود «جشن خردادگان» بر خلاف سایر جشن‌های ایران باستان مانند مهرگان، سده، تیرگان و… که هنوز هم در برخی نقاط گرامی‌داشته می‌شود، مدتی است که تقریبا فراموش شده و کمتر کسی اطلاعات دقیقی از آن دارد.
یزد زیبا و دوست‌داشتنی هرساله میزبان بسیاری از جشن‌های زرتشتی و کهن ایرانی است. از این جهت که بسیاری از زرتشتیان کشورمان در شهر یزد زندگی می‌کنند، جشن‌های زرتشتی هم در این شهر رنگ‌وبوی دیگری دارد. از جشن فروردینگان گرفته تا خردادگان و …، برای مثال جشن فروردینگان در یزد، از ساعت چهار بعدازظهر نوزدهم فروردین به‌طور مفصل برگزار می‌شود، البته جشن‌های کهن زرتشتی در بسیاری از شهرهای دیگر ایران توسط زرتشتیان به خوبی برگزار می‌شود.
