135کیلومتر که از ساری دور شوید، در انتهای رشته کوه‌های البرز و در35 کیلومتری شهمیرزاد در استان سمنان،به منطقه پشتکوه می‌رسید. این منطقه دارای 10 آبادی است که «کاورد» سومین روستای مسیر است.
توریسم آنلاین: رقیه توسلی / انگار توری شفافی ازسرزندگی و شادابی بر سر کاورد انداخته اند. اگر دلتان لک زده برای یک روز زیبای دل انگیز در جوار پرنده و درخت و رودخانه راهی روستای «کاورد» شوید.
135کیلومتر که از ساری دور شوید، در انتهای رشته کوه‌های البرز و در35 کیلومتری شهمیرزاد در استان سمنان،به منطقه پشتکوه می‌رسید. این منطقه دارای 10 آبادی است که «کاورد» سومین روستای مسیر است.
این روستا آنقدر مهربان است که با دیدنش، غریبه‌ها نیز تا سال‌های سال از سایه و آفتابش خواهند گفت؛ از جای بزرگی که این ده کوچک در قلب‌هایشان باز کرده است .
آغاز مسیر، با دشتی وسیع و خیره کننده همراه است؛ دشتی که گاهی اسبی سیاه را درباد نشانت می‌دهد و گاهی تو را به دیدن سنجابی می‌برد که وسط جاده با گردویی بازی می‌کند!
دلربایی این منطقه گاهی تو را از بالای سرت غافل می‌کند، از آسمانی که بی‌تردید می‌شود گفت: آبی‌ترین آسمانی است که تا به حال دیده‌ای .پیش می‌روی و کوه‌ها و گون‌ها، نگاهت را پر می‌کنند. درختچه‌های پرخاری که اهالی این دیار، آن را نمادی از زادگاهشان می‌دانند .
با آمدن به این سفر، چیزی شبیه رؤیا، مدام از گوشه و کنار ذهنت عبور می‌کند و فریبایی این دنیای ناشناخته بکر را به رخت می‌کشاند. انگار دستی به سویت دراز می‌شود و تمام خستگی و کلافگی شهر را از تو پاک می‌کند. انگار سبکبال‌تر می‌شوی. هوای ییلاقی و خنک این سرزمین به تنت می‌نشیند و سلول‌های وجودت، به آرامش می‌رسند .
«کاورد»،ییلاق درهم تنیده‌ی کوه و خانه و رودخانه است. اینجا روستای سنگفرش شده‌ای است که دیوارهای کوتاه و درهای چوبی کلون دارش، به دلت سخت می‌نشیند و کوچه‌هایی که سربالایی‌هایش، سر به زیرترت می‌کنند!
اینجا دیار کوه و آسمان است، دیاری که شب‌ها، در آن می‌توانی ستاره‌ها را تازه تازه بچینی و دستت را به رؤیاهایت برسانی و با آرامش در گوشه‌ای، گوش به نغمه باد و آب بسپاری.
در انتهای این روستا، تنگه‌ای وجود دارد که دیدنش برای همیشه آدمی را مبهوت خویش می‌سازد. تنگه‌ای که از کوه‌های صخره‌ای در دو طرف یک جاده باریک آغاز می‌شود و مسیر دالان مانندی را می‌سازد که می‌پیچد و به پیش می‌رود. باور کنید شوک دیدن این تنگه بی‌مانند، سال‌ها در ذهن‌تان پرسه خواهد زد و در آخر این که نمی‌توانی« کاورد» را ببینی و نگویی که یک روز در بهشت زمین زندگی نکرده‌ام!
