آدم‌های زیادی پیدا می شوند که بخواهند مبالغ هنگفتی پول بدهند تا تنها کمی آدرنالین شان فعال شود؛ عده زیادی هم هسند به اینجا و آنجا می‌روند، سفر می‌کنند تا کارهای عجیب و غریب انجام دهند. کارهایی که برایشان هیجان زا باشد و خاطراتش را فراموش نکنند.
توریسم آنلاین: گردشگری ماجراجویانه که یکی از شاخه‌های گردشگری است، شامل رشته‌های نفس گیر ورزشی است که این روزها محبوبیت زیادی پیدا کرده است.
پرش با طعم هیجان
تاکنون به این فکر کرده‌اید که پریدن از ارتفاع 50 متری به‌وسیله طنابی که به شما حس امنیت کامل می‌دهد چقدر می‌تواند جذاب و هیجان‌انگیز باشد؟ اگر فکر کردید یا به این کار علاقه دارید بانجی‌جامپینگ ورزش شماست.
بانجی جامپینگ رشته‌ای است که در آن هیجان، واژه‌ای که البته در ورزش بسیار آشناست، به اوج خود می‌رسد. ورزشی که از سال 1979در اروپا آغاز و امروزه در کشورهای مختلف جهان بویژه کشورهایی که دارای پل‌های مرتفع یا ساختمان‌های بلند متعدد هستند فعال است.
این رشته شامل پرش از ارتفاع با طنابی است که حالت ارتجاعی دارد. وسایل مورد نیاز این رشته ورزشی خود طناب است که براساس میزان ارتفاع پرش تنظیم می‌شود و یک پابند که پاها را با هم میزان کرده و با آن می‌بندند و به طناب وصل می‌کنند، کلاه ایمنی هم استفاده می‌شود که البته در ارتفاع خیلی زیاد اثر آنچنانی ندارد.
این ورزش به طور مدرن برای اولین بار در آوریل 1979 میلادی در «بریستول»، انگلستان توسط چهار نفر از اعضای کلوپ ورزش‌های خطرناک انجام شد و این چهار نفر از روی پل معلق «کلیفتون» به پایین پریدند. سال 1386 این ورزش تفریحی به ایران هم آمد. اگر سری به دربند زدید و از هوای آنجا لذت بردید،
می‌توانید از بانجی جامپینگ 40 متری توچال پایین بپرید. البته این ورزش کاملاً مردانه است و همین طور افراد بالای 100 کیلو و بیماران قلبی و افرادی که عمل جراحی انجام داده‌اند و کودکان زیر 15 سال نیز مجاز به استفاده از بانجی جامپینگ نیستند. بانجی جامپینگ در حال حاضر نه تنها یک ورزش، بلکه ماجراجویی برای حادثه‌جویانی است که فقط به پرش از سکوهای ساخته شده‌ی مرتفع، قانع نیستند و تمام نقاط بلندمرتبه مثل دره‌ها، پل‌های تاریخی، کوه‌ها و برج‌های مخابراتی را امتحان می‌کنند.
همچون عقاب در آسمان
ماجرا از این قرار است که شما را به یک قرقره می بندند و روی یک سیم بکسل که بالای دره قرار گرفته رها می‌کنند تا بعد از طی مسیر به آن طرف دره برسید.
مدل های کوچک تر و ساده اش را در پارک های مختلف دیده اید، اما این بازی حسابی آدرنالین را در خون شما به اوج می رساند این بازی محدودیت وزن 100 کیلوگرم دارد و برای کسانی که بیماری قلبی یا فشار خون دارند یا باردار هستند ممنوع است.
«زیپ لاین» یکی از انواع گردشگری ماجراجویانه و یک سرگرمی پرهیجان محسوب می شود. زیپ لاین تله کابین رامسر یکى از مهیج ترین قسمت هاى مجموعه تفریحى تله کابین رامسر است که در سایت بالاى کوه و لابه لاى درختان جنگل ایلمیلى قرار دارد. این سافارى پرهیجان بطول ۴۵٠متر است که از سه خط زیپ و دو پل معلق چوبى تشکیل شده است.
مسافران بعد از طى کردن هر زیپ لاین، پیاده شده و از روى پل معلق باریک چوبى که از روى دره رد مى شود گذشته و به زیپ لاین بعدى مى رسند. مسافرانى که متقاضى استفاده از این سافارى پرنشاط هستند پس از آموزشى مختصر و پوشیدن لباس‌هاى مخصوص آماده هستند تا لحظاتى فراموش نشدنى را تجربه کنند. البته همان دست شما که به دور کابل است که تعادل شما را حفظ کند حالت ترمز هم دارد و با مشت کردن دستتان بر دور کابل ترمز می کنید.
یکی از بدترین حالت ها اینست که شما زود و قبل از رسیدن به ایستگاه و درخت بعدی که روی آنها بالکن هایی نصب شده و فردی در آنجا مسئول گرفتن شما و انتقال شما به کابل بعدی است ترمز بگیرید و در میان زمین و هوا بمانید و مجبور شوید با دستان خودتان خود را به ایستگاه بعدی بکشید یا باید یک راهنمای قوی هیکل خود را به شما رسانده و شما را بتواند به همراه خود به ایستگاه بعدی برساند.
گردشگری ماجراجویانه در چالش صخره و پنجه
تصور بالا رفتن از دیواره‌های سنگی، مانند آن مرد عنکبوتی که در فیلم‌ها دیده‌ایم، شاید خیلی دشوار باشد، اما عجیب تر از آن این است که سنگ‌نوردان، به سختی می‌توانند این ورزش هیان انگیز را رها کنند.
سنگ‌نوردی در صورتی که به صورت اصولی و درست و با استفاده از تجهیزات مناسب انجام شود، قوای ذهنی را افزایش می‌دهد و در رویارویی با مسائل مختلف، اعتماد به نفس سنگ‌نورد را افزایش می‌دهد.
یکی از امتیازات مهم سنگ‌نوردی این است که فرد را قادر می‌سازد تا به مکان‌هایی در طبیعت دست یابد که از هیچ طریق دیگری امکان پذیر نیست. این ورزش هیجان انگیز همواره به عنوان یکی از شاخه‌های مهم گردشگری ماجراجویانه مطرح بوده است. دیواره‌ها معمولاً به دو صورت ساده برای مبتدیان و همچنین برج‌هایی برای افراد حرفه‌ای در نظر گرفته می‌شود. سنگ‌نوردی به سبب نیاز به تجهیزات مناسب، چند زمانی نیست که به عنوان یک ورزش در سفرهای ماجراجویانه، راه خود را باز کرده است. از مهمترین دیواره‌های ایران برای سنگ‌نوردی، می‌توان به این دیواره‌ها اشاره کرد: دیواره بیستون در کرمانشاه (1200 متر)، دیواره یافته در لرستان (850 متر)، دیواره علم کوه در مازندران ( 450 متر)، دیواره قاش مستان در کهگیلویه و بویر احمد (400 متر) و شاخک در مازندران (350 متر).
تک چرخ در کوهستان
دوچرخه سوار کوهستان، معمولاً به دنبال هیجان و ماجراجویی است؛ او از اینکه در باران و برف یا زیر آفتاب داغ تابستان رکاب بزند، واهمه ندارد. او خود را برای مواجهه با هر مشکل و پیشامدی آماده می‌کند و در صورت بروز مشکل، با صبر و حوصله، راهی برای مشکلش می‌یابد و آن را حل می‌کند.
برای دوچرخه‌سوار کوهستان، سختی‌های سفر، خاطره‌ای فراموش نشدنی و زیباست و سفر بدون سختی برایش لذت‌بخش نیست، چون می‌خواهد در هر شرایطی، به مناطق بکر طبیعت برود و گردشگری ماجراجویانه و دوچرخه سواری پرخطری را تجربه کند!
ورزش مفرح و نشاط انگیز دوچرخه سواری، از دیرباز در کشورمان متداول بوده است، اما در دهه اخیر با ورود نوع خاصی از دوچرخه به نام دوچرخه کوهستان که از اندازه‌های مناسب‌تری حتی برای ارتفاعات سنگلاخ برخوردار است، ورزش دوچرخه سواری در کوهستان، بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است. کوهستان‌های اطراف تهران، از «آهار» شهرستانک و «شمشک» لالون، تا دشت لار و بلندی‌های قله دماوند و چند منطقه دیگر در جاده‌های چالوس و هراز، از بهترین مناطق برای دوچرخه سواری در کوهستان به شمار می‌روند.
