هیچ شهری را در ایران نمی‌توان پیدا کرد که سه قله بزرگ خوشنویسی از آن شهر برخاسته باشند در خط نستعلیق میرعماد حسنی‌قزوینی در عصر صفویه و در خط شکسته نستعلیق مرحوم عبدالمجید طالقانی قزوینی بوده که بیش از صد سال بعد از میرعماد حسنی‌قزوینی می‌زیسته است.
توریسم آنلاین: قزوین از دیرباز جایگاه خوشنویسان نامی همچون استاد علی اکبر کاوه و استاد بوذری از بنیانگذاران انجمن خوشنویسان ایران، عبدالمجید طالقانی و ملک محمد قزوینی و بسیاری اساتید دیگر بوده است.
آخرین هنرمند نامی این هنر از مردم قزوین، شادروان میرمحمدحسین عمادالکتاب سیفی حسنی قزوینی است، که در عصر خود در سراسر کشور بی‌رقیب بود و در تهران می‌زیست و شاهنامه معروف به چاپ امیربهادر به خط آن مرحوم است، وی رسم‌المشق‌هایی هم برای نوآموزان از خود باقی گذاشته است.
تاریخ خوشنویسی در قزوین از قرون پنجم و ششم هجری آغاز شده و در دوره صفویه بـه اوج خود رسیده است. قزوین هنوز هم پایتخت خوشنویسی ایران است و در این میان، باز هم بخشی از بازار تاریخی قزوین، در این مهم نقش دارد.
هیچ شهری را در ایران نمی‌توان پیدا کرد که سه قله بزرگ خوشنویسی از آن شهر برخاسته باشند در خط نستعلیق میرعماد حسنی‌قزوینی در عصر صفویه و در خط شکسته نستعلیق مرحوم عبدالمجید طالقانی قزوینی بوده که بیش از صد سال بعد از میرعماد حسنی‌قزوینی می‌زیسته است.
انجمن خوشنویسان قزوین پرچمدار هنر خوشنویسی در استان است و در ترویج خوشنویسی و ورود این هنر به زندگی مردم تأثیر بسزایی دارد. نباید فراموش کنیم که در این مسیر تلاش‌های شبانه روزی استاد فقید ابوالحسن محصص مستشاری مؤسس انجمن خوشنویسان قزوین نقشی غیرقابل انکار داشته است. استاد در نگهداری آثار بسیار دقیق بود و با رایزنی‌هایی که با میراث فرهنگی داشت، موزه قزوین را به عنوان موزه خوشنویسی کشور ثبت کرد و خودش نیز بیش از 300 اثر نفیس قدیمی جمع‌آوری شده را به این موزه که در عمارت کلاه فرنگی قزوین می‌باشد، اهدا کرد.
