می توان امید داشت که روزی برسد که هیچ بنای میراثی نگهبان نخواهد و کابوس شبیخون قاچاقچیان و گنج یابان هرگزخواب هزاران ساله یادگاران میراثی را آشفته نکند.
توریسم آنلاین: روزنامه «توریسم» به قلم هماحاصلی نوشت/ اخیرا در جشنواره بین المللی چند رسانه ای بخشی قابل تحسینی به نام میراث بانان آینده ایجاد شد و کودکان و نوجوانان به شکل فعالی در این جشنواره مشارکت داده شدند. نسلی که قرار است میراث بانان آینده این مرز و بوم باشند.
به آنها می گویند نسل z که تقریبا بین سال‌های ۱۹۹۵ تا ۲۰۱۰ متولد شده‌اند. این نسل از همان ابتدای کودکی وقتی چشمان خود را به روی دنیا گشودند، توانستند پیشرفت اینترنت و سایر ابزارهای هوشمند دنیا را ببینند .
توجه به آنها به عنوان میراث بانان آینده رخدادی نیکو است، به شرطی که محدود به ایام جشنواره ها نبوده و برای آشنایی آنها با داشته های فرهنگی و تمدنی این سرزمین برنامه ریزی های کلان و سیاستگزاری های صحیح صورت بگیرد.
میراث ملموس و ناملموس ایران گنجینه ای است پر افتخارکه فرزندان ما با آشنایی با آنها ودرک هویت تاریخی شان با ارزش های فرهنگی شان پیوند خورده و با عزت نفس افزون برای ساختن ایرانی آباد و سربلند آماده شده وبا حس وطن دوستی همانند اجدادشان امانتداران شایسته میراث ایرانشان باشند.
در این میان در اولین قدم، آموزش و پرورش به عنوان نهاد اصلی تعلیم و ترتبیت نقشی بی بدیل در انتقال ارزش های فرهنگی به نسل جدید دارد. علاوه بر تدوین متونی با محتوای آشنایی با داشته های میراثی ،برگزاری اردوها و رویدادها در فضای مدارس می تواند کودکان و نوجوانان را از نزدیک با میراث فرهنگی آشنا سازد.
جدا ازآموزش و پرورش ، متولیان فرهنگی کشور باید با برگزاری رویدادهای فرهنگی در شهرها و روستاهای کشورواحیا آیین ها ، به همراه آموزش های هدفمند وهمگانی برای حفاظت ازمیراث فرهنگی می تواند علاوه بر تقویت روحیه و مشارکت ،با ارتقاء آگاهی عمومی نسبت به ارزش‌های میراثی، مخاطبان را ترغیب به مشارکت در حفظ و نگهداری این ارزش‌ها کنند.
در این میان نکته قابل توجه اهمیت درک این نسل از لحاظ فضای ارتباطی است. وقتی ابزارارتباط با نسل جدید یاZ فضای دیجیتال است . از همین فضا نیز باید محتواسازی را شروع کرد.
فناوری‌های نوین مانند واقعیت افزوده، واقعیت مجازی و هوش مصنوعی نقش کلیدی در تولید آثار خلاقانه و تعاملی دارند تا مخاطبان جوان را به زبان خودشان با مقوله های میراثی آشنا سازند .
نسل جوان ما قطعا اگر با موسیقی و ادبیات ایرانی انس گیرد، اگر در بناهای میراثی حضور یابد ، اگر با طعم و جادوی خوراک ایرانی به خوبی آشنا شود، اگر تاریخ پر افتخار این سرزمین را بخواند و قهرمانان و نیاکان نیک اندیش خود که برای وجب به وجب این خاک، از جان گذشته اند بشناسد ، اگر بداند سرزمین چهار اقلیمش و طبیعت بی نظیر آن سرشار از سرمایه های ملی است می توان امید داشت که روزی برسد که هیچ بنای میراثی نگهبان نخواهد و کابوس شبیخون قاچاقچیان و گنج یابان هرگزخواب هزاران ساله یادگاران میراثی را آشفته نکند.
نسل z در آینده ای نزدیک بزرگترین بازار تقاضای گردشگری را تشکیل می دهد امید است که نام بزرگترین جامعه میراث بانان ایران زمین نیز به نام آنها رقم بخورد.
