هیجان دره‌نوردی در ترکت
توریسم آنلاین: دره‌نوردی شاخه‌ای از گردشگری ماجراجویانه کوهنوردی است که بسیار هیجان‌انگیزتر از یک طبیعت‌گردی معمولی است.
به گزارش توریسم آنلاین، دره نوردی، شاخه‌ای از کوهنوردی است که اگرچه رسیدن به قله یا صعود به دیواره‌ای را در خود ندارد، اما شاخه‌ای تخصصی در طبیعت‌گردی و از اجزای مهم گردشگری ماجراجویانه کوهنوردی است.
دره‌ها معمولاً در میان دو عارضه موسوم به «یال» در کوه‌ها ایجاد می‌شوند که در ساختار زمین‌شناسی از کنش برخورد قطعات عظیم عارضه‌های سنگی پدید آمده‌اند. به همین سبب است که دره‌ها، فراز و فرودهایی بسیار دارند و پیمایش یکی از دره‌ها از ابتدا تا انتها، مستلزم داشتن جسارت و فراگیری فنون خاصی است .
از آنجایی که برف‌های انباشته در کوه‌ها، از خط الرأس (آب پخشان) به دره‌ها به صورت آب سرازیر می‌شوند، دره‌ها در بخش‌هایی یا در سراسر مسیر خود، دارای آبشارها و حوضچه‌های کوچک و بزرگی است که فرود از آبشارهای بلند در دره‌ها معمولاً نیازمند نصب کارگاه‌های فنی و فرود از آن توسط ابزارهای لازم نظیر طناب و هشت فرود است.
برخورد با آب، خیس شدن و حتی شنا کردن، از ویژگی‌های هیجان انگیز و جذاب در بیشتر برنامه‌های دره‌پیمایی است، به طوری که در رؤیارویی با برخی آبشارهای یک دره، می‌توان بدون استفاده از طناب و نصب کارگاه، مستقیماً به درون حوضچه‌های آب زیر آن شیرجه زد.
این شیرجه زدن‌ها و معلق شدن در هوا و پرش‌های بلند هیجان انگیز، بسیار فراتر از یک طبیعت گردی معمولی است. ایران با توجه به بافت‌های کوهستانی خود، دارای دره‌های بسیاری است. دره‌های اندرسم، ترکت، کمجل، در شمال ایران و دره رغز در فارس، برای کوهنوردانی که به دره‌نوردی هم می‌پردازند، بسیار نام آشنا هستند، اما دره «ترکت» بسیار جذاب‌تر است. این دره در پارک ملی گلستان قرار دارد و ورودی آن از میان جنگل‌های انبوه گلستان در غرب گرگان آغاز می‌شود که به خاطر قرارگیری در منطقه‌ای حاصلخیز و جنگلی، این دره بیشتر پوشیده از درختان و چوب‌های پوسیده، خزه‌ها و گلسنگ‌های بسیار زیبا، اما لغزنده است.
حجم رسوبات و سنگ‌هایی که کف دره را پوشانده‌اند، نشان می‌دهد که در فصل‌های پرآب، سیلاب‌های عظیمی از میان این دره عبور می‌کنند.
ویژگی‌های دره «ترکت»:
دره «ترکت» دارای دره‌های کوچکتر عریض و پرتگاه‌های بلند است و می‌توان گفت به طور تقریبی برای پیمایش کل دره و فرود از آبشارهای آن، به احداث بیش از 12 کارگاه نیاز است. آبشارهای این دره از 6 متر تا 80 متر تغییر می‌کنند، اما در بخش‌های پایانی دره، عرض آن کاهش می‌یابد. تنگ شدن دره تا آنجایی است که در برخی نقاط امکان ورود نور آفتاب وجود ندارد و حسی شبیه به حس حضور در یک غار را به دره‌نوردان القا می‌کند. انتهای دره هم به نقطه‌ای به نام «شصت کلا» ختم می‌شود.
