بایدها و نبایدهای «دره‌نوردی»
توریسم آنلاین: «دره نوردی» یکی از شاخه‌های مهیج کوهنوردی است؛ اگر چه ماهیتاً بسیار با آن متفاوت است. دره نوردی را شاید بتوان یکی از زیر شاخه‌های گردشگری ماجراجویانه هم دانست.
برای دره‌نوردی، نیازمند دانستن تکنیک‌های سنگنوردی و عبور از آب‌های خروشان و همچنین شنا و شیرجه هستیم، با این تفاوت که فرود به دنیایی ناشناخته، می‌تواند گاهی هم خطرناک باشد. دره‌ها معمولاً در بین یال‌های کوه‌ها به وجود می‌آیند، یا در میان گسل‌ها دیده می‌شوند و در عین حال، بستری مناسب برای رودها و نهرها به شمار می‌روند.
به همین علت، در دره‌ها با گذشت سالیان دراز، جریان آب، اشکال متنوعی را در میان صخره‌ها به وجود می‌آورد که همین اشکال و فرم‌ها به جذابیت‌های دره‌نوردی می‌افزاید و علاقه‌مندانش را وسوسه می‌کند!
دره نوردان از مسیر خط القعر کوه، طی طریق می‌کنند تا به پایین دره برسند. بیشتر مسیرها معمولاً صعب العبور بوده و گاهی دره‌نوردان مجبور می‌شوند مسیری را با قایق و یا با شنا طی کنند.
اصولاً دره‌هایی برای پیمایش جذاب است که با عرض کم و دیواره‌های بلند محصور شده و در میان آن، آبشارهای متعددی شکل گرفته باشد، اما در عین حال، ادامه مسیر از دیواره‌ها، خطرناک است و به همین علت، دره‌نورد معمولاً راه بازگشتی به بالا نداشته و باید مسیر دره را تا پایان طی کند.
هنگام دره‌نوردی، چشم‌اندازهایی بسیار بکر، با طبیعتی وحشی پدید می‌آید که برای طی مسیر، انگیزه بیشتری به دره‌نوردان می دهد.
عبور از آبشارها:
برای عبور از آبشارها بعضی وقت‌ها نیاز به نصب گارگاه است که به صورت مصنوعی و با استفاده از ابزارهای لازم انجام می‌شود. در غیر این صورت، با استفاده از عوارض طبیعی، این گارگاه‌ها برپا می‌شوند و در نهایت، با شیرجه و پرش می‌توان از آبشارها عبور کرد.
تجهیزات ضروری:
تجهیزات دره‌نوردی شامل وسایل صعود و فرود، طناب نیمه استاتیک، کلاه ایمنی و کفش‌های طراحی شده برای این رشته است. دره‌نوردان در گذشته، از تجهیزات ساده کوهنوردی استفاده می‌کردند، اما امروزه با توجه به تخصصی‌تر شدن این رشته، ابزارهای مخصوص طراحی و ابداع شده است که در ایجاد راحتی در زمان پیمایش و جلوگیری از اتلاف انرژی و زمان، نقش بسزایی دارند.
خطرهای پیش‌رو:
لازم به ذکر است که دره‌نوردی از گردشگری‌های همگانی نیست، کاری است بسیار مهیج که باید خطرات احتمالی آن را همواره در نظر داشت. مهمترین خطر دره‌نوردی، بارندگی و ایجاد سیل‌های آنی در مسیر دره‌ها است. دره نوردان باید به دقت شرایط جوی منطقه را مد نظر قرار دهند و نسبت به بارندگی‌های حوضچه‌های آبریز توجه لازم را داشته باشند. در صورت آمدن سیل، دره نوردان هیچ راه گریزی ندارند و با خطر مرگ روبه رو خواهند شد.
خطر هیپوترمی:
یکی دیگر از خطرهای احتمالی دره‌نوردی، «هیپوترمی» است. هیپوترمی به دلیل درگیری با آب‌های سرد و از دست رفتن انرژی بدن به وجود می‌آید. البته با داشتن علم و تجربه کافی، می‌توان از وقوع چنین اتفاقاتی جلوگیری کرد، اما متأسفانه به دلیل سهل انگاری کوهنوردان و طبیعت گردان و کوچک شمردن خطرات این رشته، در سال‌های گذشته اتفاقات ناگواری رخ داده است که می‌توان با ایجاد کارگاه‌های آموزشی، از وقوع چنین حوادث ناگواری هم جلوگیری کرد.
