ارامنه ایران، سنت «بابانوئل» را همچنان زنده نگهداشته‌اند و در اجرای سنت‌هایی چون برپایی درخت کریسمس و تزیین آن و شام شب عید، از فرهنگ ایرانی هم وام گرفته‌اند.
توریسم آنلاین: پس از آن که کیش مهرپرستی از فراز تمدن‌های غربی و شرقی به حاشیه رفته بود، روز میلاد حضرت مسیح «ع» در تاریخ ۲۵ دسامبر، با سالروز تولد میترا یا مهر ایرانی ابقا شد و این دو واقعه مهم به هم پیوند داده شد.
ارامنه ایران، سنت «بابانوئل» را همچنان زنده نگهداشته‌اند و در اجرای سنت‌هایی چون برپایی درخت کریسمس و تزیین آن و شام شب عید، از فرهنگ ایرانی هم وام گرفته‌اند. ارامنه ایران، دو سه هفته مانده به کریسمس، خانه تکانی خود را شروع می‌کنند و با نزدیک شدن به شب عید، به تکاپوی بیشتری می‌افتند. البته آنچه مهم است، نوع غذاهای شب عید است.
خانواده‌های فامیل در اولین روز سال نو، شام یا ناهار را با هم صرف می‌کنند. «حلیم» مهمترین غذای سنتی خانواده‌های ارمنی است. دلمه، بخصوص دلمه برگ مو و کوفته، از دیگر غذاهای سنتی سفره شب عید ارامنه است.
مراسم شب میلاد حضرت مسیح«ع» در کلیساهای آشوری برگزار می‌شود و تا پاسی از شب به طول می‌انجامد. همچنین مراسم دعا و نیایش روز میلاد نیز صبح روز 25 دسامبر در تمام کلیساها برگزار می‌شود. در چنین روزی، کمتر کسی از ارامنه در خانه می‌ماند و تحت هر شرایطی به کلیسا می‌رود.
سنت درخت کریسمس
سنت درخت کریسمس، به آلمان قرن شانزدهم میلادی برمی‌گردد، زمانی که مسیحیان، درختان تزیین شده‌ای را به خانه‌های خود آوردند. همچنین در آن زمان عده‌ای هرم‌هایی از چوب می‌ساختند و آن را با شاخه‌های درختان همیشه سبز و شمع تزیین می‌کردند.
بسیاری از آمریکایی‌ها در قرن نوزدهم، درخت کریسمس را چیزی غریب می‌دانستند و اولین درخت کریسمس در این کشور، مربوط به سال 1830 است که توسط مهاجران آلمانی پنسیلوانیا به نمایش گذاشته شده بود.
چنین درختچه‌ای در سال 1851 توسط مهاجران اروپایی در محوطه خارجی یک کلیسا برپا شد، اما وجود آن برای ساکنان این قصبه بسیار توهین آمیز و نوعی بازگشت به بت پرستی به شمار می‌آمد، تا آنجا که آنها خواستار جمع کردن آن شدند، اما در حدود سال‌های 1890، درخت کریسمس به تدریج در ایالات متحده محبوبیت یافت. جالب است که اروپاییان از درختان کوچکی که حدود 1 تا 5/1 متر طول داشتند، استفاده می‌کردند، در حالی که آمریکاییان درختی را می‌پسندیدند که تا سقف خانه برسد!
