گشت و گذار در جنگل‌های شمال ایران درتمام فصول سال دلچسب است. امروز می‌خواهیم شما را به یکی از نواحی جلگه‌ای و تا حدی نیمه کوهستانی گیلان ببریم
توریسم آنلاین: گشت و گذار در جنگل‌های شمال ایران درتمام فصول سال دلچسب است. امروز می‌خواهیم شما را به یکی از نواحی جلگه‌ای و تا حدی نیمه کوهستانی گیلان ببریم؛ «گیسوم»، منطقه‌ای که طبیعتش چند وجهی است. از یک‌سو می‌توانید در جنگل‌هایش سیاحت کنید و از هوای جانبخشش بهره بگیرید و از سوی دیگر، از ساحل چشم‌نواز آن لذت ببرید. اگر چه شاید سرمای هوا، اجازه آب‌تنی را به شما ندهد، اما همین لذت بصری و قدم زدن در ساحل آن نیز آرامش بخش است.
منطقه جنگلی گیسوم که جایی میان تالش و رضوانشهر قرار دارد، در 20 کیلومتری شمال تالش و 14 کیلومتری جنوب رضوانشهر جای گرفته است. گیسوم مساحتی بالغ بر 171 هکتار دارد که چیزی حدود 80 هکتار آن، تحت عنوان پارک جنگلی گیسوم شناخته می‌شود. این پارک که به سان تمام منطقه گیسوم، بیشتر گونه‌های پهن برگ را در خود گنجانده است، زیبایی خاصی دارد، اما بخشی از آن به خاطر تراکم گونه‌های درختی و زیر درختی، غیر قابل نفوذ است. گیاهان این منطقه جنگلی، عموماً انبوه و خودرو هستند و این مزیت را دارند که در فصول مختلف سال، بویژه در بهار و پاییز، مناظر زیبایی را پدید آورند.
همراهی دریا و جنگل
گیسوم، به جز جنگل، جاذبه دیگری هم دارد و آن ساحل زیبای آن است، ساحلی که اگر چه در سال‌های اخیر، بخصوص در ایام اوج سفر، آلوده می‌شود، اما امروزه با ایجاد طرح سالم‌سازی دریا، به محلی مطلوب برای گردشگران تبدیل شده است. همراه شدن دریا و جنگل که با آن از طریق یک جاده زیبا به هم متصل می‌شوند، موجب شده است تا مسافران این خطه و دیگر شهرها و استان‌های مجاور با دسترسی آسان، از طبیعت و طرح سالم‌سازی گیسوم همزمان استفاده کنند.
در سایه سار آب
حیف است حالا که تا اینجا آمده‌اید، «ویسادار» را نبینید. این آبشار زیبای منطقه تالش و رضوانشهر که به رودخانه لمیر می‌ریزد، در 16 کیلومتری شهر «پره سر» قرار دارد که به لحاظ تقسیمات سیاسی، در زمره شهرستان رضوانشهر است. وجه تسمیه ویسادار که واژه‌ای تالشی است، «سایه درخت بید» است و این سایه سار بودن، زمانی عیان می‌شود که به کنار آن بروید و به صدای ریزش آب که از ارتفاع 15 متری سرازیر می‌شود،
گوش بسپارید. در مورد واژه «ویسادار» همچنین می‌گویند این واژه، ترکیبی از «ویسا» به معنای فرستادن و ارسال کردن و «دار» به معنای درخت است. حالا اگر هرچه زودتر عزم سفر نکنید، دیگر بعید است به سبب سرمای هوا بتوانید تا اوایل بهار خود را به این منطقه برسانید، اما نکته جذاب، به ویژه برای آنهایی که دوربین عکاسی به همراه می‌برند و حرفه‌ای سیاحت می‌کنند، این است که ویسادار، از معدود آبشارهای ایران است که می‌توان از روی یک پل فلزی که ارتباط دهنده دو طرف رودخانه است، آن را تماشا کرد و از زاویه‌های مختلف، چندین عکس یادگاری گرفت.
مسیر دسترسی
برای رسیدن به آبشار ویسادار، از رشت به طرف آستارا حرکت کنید و بعد از عبور از انزلی و رضوانشهر، به شهر «پَره‌سر» بروید. سپس از سه راه احمد باید به طرف روستای «سکَرَه سرا» که نام رسمی آن «صیقل سرا» است، حرکت کنید تا 13 کیلومتر بعد در کنار آبشار باشید. البته بعد از عبور از این روستا، به آبویار می‌رسید و در نهایت به آبشار خواهید رسید.
در نزدیکی این آبشار، آبشار دیگری هم به نام «آسیابگا» قرار دارد که به رودخانه «شفا رود» می‌رسد و حوالی روستای ارده قرار دارد. از آنجا که تنها یک سوم جاده آسفالته و بقیه آن، خاکی است، حواستان باشد که حتماً قبل از حرکت به سمت آبشار، پیش‌بینی هواشناسی را دنبال کنید و از نبود بارندگی در روزهای سفر مطمئن شوید، زیرا در صورت بارندگی، ترددتان در جاده با مشکل مواجه خواهد شد.
سلطان در بَرزِکوه:
آنهایی که اهل کوهنوردی هستند، می‌توانند تفرج مضاعفی هم داشته باشند. اینجا، قله بلند ییلاقات تالش جا خوش کرده است؛ قله «بَرزکوه» با ارتفاعی در حدود 2300 متر. این قله، مسیری زیبا دارد و لازم است برای صعود به آن حتماً تجهیزات حرفه‌ای کوهنوردی به همراه داشته باشید، به ویژه آن که در این فصل سال، این قله را معمولاً برف می‌پوشاند. اشراف کامل این قله به رودخانه و جلگه سرسبز «ناورود»، چشم انداز زیبایی را پدید آورده است.
در عین حال، کوهستان اسالم با جاذبه‌هایی مانند نزدیکی به دریا و گشت و گذار در دامنه‌های سبز آن، بسیار آرامبخش است. نکته جالب دیگر در نواحی کوهستانی اطراف این منطقه، سکونت‌گاههای ییلاقی و متعدد آن است که از دیرباز پذیرای ساکنان جلگه‌ها و مردمان ساحل نشین اطراف خود بوده است. در همین منطقه، مزار یکی از عرفای به نام عصر صفویه قرار دارد، بنایی که از سه اتاق کوچک شکل گرفته و حیاط آن تنگ و باریک و به وسیله صخره‌ای، محصور شده است. ساختار این بنای ساده که از خشت و گل است، مدفن سید جلال الدین، مشهور به سلطان برزکوه است که در روزگار خود، بسیار مورد احترام مردم بوده است.
تونلی از درختان توسکا
بدون شک یکی از زیبایی‌های منطقه جنگلی گیسوم، جاده موسوم به تونل جنگلی است. اگر در چنین روزهایی، بخت با شما یار باشد و در این تونل در حال حرکت باشید و باران هم ببارد، با وجود سردی هوا، لذتی مضاعف نصیب‌تان خواهد شد. در عین حال، اگر چند پیچ و خم نسبتاً ملایم را در این جاده پشت سر بگذارید، به تونلی از درختان توسکا خواهید رسید که زیباترین چشم‌انداز طبیعت را مشاهده خواهید کرد.
چگونه برویم؟
منطقه جنگلی گیسوم حدود 407 کیلومتر از پایتخت فاصله دارد. بنابراین، کمی بیش از 4 ساعت در راه خواهید بود تا به مقصد برسید. ساحل گیسوم و جاده جنگلی منحصربفرد آن در 16 کیلومتری ضلع شرقی جاده ترانزیتی انزلی به تالش قرار دارد. برای رسیدن به گیسوم باید مسافت 16 کیلومتری تالش را طی کنید تا به سه راهی گیسوم منشعب از جاده اصلی برسید. از این نقطه هم تا ساحل دریا، 4 کیلومتر راه است که بخشی از آن، همان تونل جنگلی است. تنها وسیله عمومی‌که شما را از مبدأ تهران به گیسوم می‌رساند، اتوبوس هایی است که به مقصد تالش حرکت می‌کنند.
کجا بمانیم؟
د ر شمال کشور خیلی‌ها ویلاها و سوئیت‌هایشان را در اختیار گردشگران قرار می‌دهند. علاوه بر این، اگر دوست داشته باشید، می‌توانید میهمان روستاییان باصفای این منطقه هم بشوید. در فصول گرم تر اگر امکاناتی همچون وسایل خواب به همراه داشته باشید، می‌توانید در پلاژهای حاشیه ساحل گیسوم هم جایی برای اسکان پیدا کنید و شب را به صبح برسانید.
امکانات رفاهی
در این منطقه زیبا، علاوه بر ساحل دریا، زیبایی‌های جنگل و رودخانه را هم تماشا خواهید کرد. در طرح سالم‌سازی دریا، امکاناتی نظیر ویلا، سوئیت، پلاژ، سرویس‌های بهداشتی، دفتر مخابراتی، نمازخانه، رستوران، نانوایی، پلیس ساحلی و امکانات قایق سواری، سوارکاری و درشکه‌سواری، وسایل بازی کودکان، ورزشگاه، اردوگاه، درمانگاه، پمپ بنزین، مغازه‌های مختلف، مناطق ویژه پیک‌نیک روزانه و کمپینگ طبیعی در اختیار گردشگران قرار دارد. مسیرهای راهپیمایی زیبایی هم برای پیاده‌روی تعبیه شده است.
سوغاتی چی ببریم؟
نخست آنکه می‌توانید از بازارهای هفتگی شهر تالش خرید کنید. علاوه براین، در این منطقه، دست ساخته‌های زیبا و متنوعی وجود دارد. همچنین انواع صنایع دستی شامل سبدبافی و حصیربافی، نمدمالی، گلیم‌بافی، جاجیم بافی، چموش دوزی، جوراب بافی، چوخابافی و شال‌بافی، از سوغاتی‌های این منطقه به شمار می‌رود. گلیم‌های روستای بالاده در تالش، نگاره‌های تزیینی کنگره‌دار و لوزی شکل و حاشیه‌های باریکی دارد. پیشنهاد ما این است که حتماً یک تخته از این گلیم‌ها را به یادگار بخرید و به عنوان یک سوغاتی ارزشمند، با خود به خانه‌تان ببرید.
